tag:blogger.com,1999:blog-2343678273834765801.post4919441933426327618..comments2023-06-12T14:48:49.451+03:00Comments on ΘΑΥΜΑΤΑ και "ΣΗΜΑΔΙΑ" 1: Θέση για καράβια - Γλυκόξυνες αναμνήσειςmeterizi katerinashttp://www.blogger.com/profile/09129389940520225110noreply@blogger.comBlogger4125tag:blogger.com,1999:blog-2343678273834765801.post-90050684135762804242016-04-07T20:25:17.280+03:002016-04-07T20:25:17.280+03:00Είχε μείνει ανοιχτή η καρτέλα. Πρώτα σωστοί στην ο...Είχε μείνει ανοιχτή η καρτέλα. Πρώτα σωστοί στην οικογένεια και μετά οι εδώ εξηγήσεις, ελπίζω ότι συμφωνείτε!Κυκλαμίνα https://www.blogger.com/profile/13281271337942817596noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2343678273834765801.post-20512707232458852482016-04-07T19:29:38.369+03:002016-04-07T19:29:38.369+03:00Μάλλον τα άλλα, δεν θα τα αναπτύξω.
Είναι καλά, εκ...Μάλλον τα άλλα, δεν θα τα αναπτύξω.<br />Είναι καλά, εκτός δυο, 3, εξαιρέσεων.<br />Ίσως άλλη στιγμή.<br />Θέλω το ΚΑΛΟ ΟΛΟΥ του ΚΟΣΜΟΥ, αρκεί να με σέβεται και άλλα. Ήρθε ο άντρας μου, Καληνύχτα μας!Κυκλαμίνα https://www.blogger.com/profile/13281271337942817596noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2343678273834765801.post-216959149007646392016-04-07T19:26:26.637+03:002016-04-07T19:26:26.637+03:00Πέρασαν χρόνια από τότε. Ήταν μια κακιά στιγμή, σί...Πέρασαν χρόνια από τότε. Ήταν μια κακιά στιγμή, σίγουρα! Εύχομαι όλοι τους να είναι καλά και πιο ώριμοι στις εξάρσεις, αφού αγαπούσαν τόσο την οικογένεια!<br /><br />Η ανάγκη κάνει τους ανθρώπους κακούς, εκτός απ' το στημένο και φανατικούς... των άκρων.<br /><br />Δεν έχω να ντραπώ για πράγματα, ούτε να τα κρύψω. Απλά, δεν ήθελα να παραπέμψω.<br />ωστόσο, μάλλον πρέπει, αφού το έφερε η ροή, για να μη λέτε για φαντασίες Κατερίνας.<br /><br />http://seaduentevolos.blogspot.gr/<br />νταν! και 7 και 25!<br />Ε, καλά! "Μιλημένος" ο Άγιος Νεκτάριος!Κυκλαμίνα https://www.blogger.com/profile/13281271337942817596noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2343678273834765801.post-22990258158278674292016-04-07T19:12:35.455+03:002016-04-07T19:12:35.455+03:001 Εν περιλήψει.
Ήταν αλοδαποί σε ανάγκη. Έδωσα ότι...1 Εν περιλήψει.<br />Ήταν αλοδαποί σε ανάγκη. Έδωσα ότι έδωσα, γενικώς, έκανα ότι μπορούσε το χέρι μου, έκανα και κάτι ξεχωριστό, μία άλλη μέρα.<br />Ήθελα να τους δώσω χαρά!<br />Πήρα μεγάλη χαρά, αλλά και λαχτάρα... ακόμα μεγαλύτερη.<br /><br />Πάντα με ανοιχτή αγκαλιά για ΟΛΟΝ τον κόσμο, πέρα από χρώμα και φυλή, πέρα από Θεό και ήθη και έθιμα.<br /><br />Ο πόνος, καθώς και η χαρά, ενώνει τους ανθρώπους, αρκεί να σέβονται και να δαμάζουν τον κακό εαυτό τους.<br /><br />Ένα παλιό σαπιοκάραβο, δεμένο στα αζήτητα.<br /><br />Μέσα του, πεινασμένοι και απλήρωτοι 11; 12 άντρες;<br /><br />Πήγα μόνη μου, χωρίς παρέα.<br />Είχα ξαναπάει με παρέα, ένιωσα ασφάλεια αγάπης, δεν είχα εχθρό, χέρι βοηθείας ήμουνα η γυναίκα.<br /><br />Για ώρες, όλα καλά, μέχρι που το πλήρωμα πήγε κάτω, στον χώρο τους.<br /><br />Εκεί που μιλούσα με τον καπετάνιο, ακούστηκαν βίαιες φωνές. Τρόμαξα.<br />"Δεν είναι τίποτα, μαλώνουν συχνά", μου είπε.<br /><br />Αμ, δε!<br />Σιδερένιο καράβι, κατσαρόλες, ποτήρια στον αέρα, μπαμ, σπαμ, φωνές άγριες, λέξεις άγνωστες για μένα.<br /><br />Φοβήθηκα... πολύ.<br /><br />Όταν κάτι ανησύχησε και τον καπετάνιο, έτρεξε κάτω, αφού πρώτα με κλείδωσε μέσα στο γραφείο του.<br /><br />Δεν είχα ορατότητα... αλλά... μη σας τύχει!<br /><br />Κουζίνα ήταν εκεί...<br /><br />Πόση ώρα; Ένα τέταρτο; Μπορεί και χρόνια... Κοίταζα παράθυρα... αδύνατον να το σκάσω.<br />Προσευχή για (νταν νταν 7 φορές, Άγιος Νεκτάριος)Προσευχή, εκτάκτου ανάγκης...<br />Άγιε μου, Νικόλα μου, ΚΑΛΕ, Παναγιά μου, Χριστέ μου!...<br /><br />Άκουγα και την φωνή του καπετάνιου, που προσπαθούσε να επιβάλλει τάξη.<br />Οιάλλες όμως, ήταν πολύ περισσότερες.<br /><br />Κάποια στιγμή, ησυχία, απόλυτη.<br />Πάει ο καπετάνιος! σφίχτηκα.<br /><br />Απόλυτη σιγή.<br />Έρχονται;<br />Παναγιά μου!<br /><br />Κράτησε χρόνο η σιγή, ώσπου ακούστηκαν βήματα, κλειδιά, ψυχή στην κούλουρη!<br /><br />Άνοιξε, ήταν ο καπετάνιος!<br />"Σε παρακαλώ, βοήθησέ με να φύγω! Φοβάμαι! Τόση βία, δεν την είχα φανταστεί!"<br /><br />"Μη φοβάσαι! Δεν θα τους ξανα ακούσεις"!<br />Γκλουπ!<br />"Φοβάμαι..."<br />"Μη φοβάσαι. Για τα λεφτά μάλωναν. Γιατί ο Τάδε να πάρει περισσότερα. Πήγαν να του τα πάρουν, κι άρχισε ο καυγάς. Έλα να σε κατεβάσω, μη φοβάσαι..."<br /><br />Φοβόμουν;<br />Κοντέρ για τους παλμούς δεν είχα, μα τα πόδια έτρεμαν, ως να φτάσω... μακριά, μακριά!<br /><br />Κι ύστερα, πήγα στον άντρα μου, χεσμένη! τρεμάμενη!<br /><br />Θηρίο και κείνος!<br />"ΚΑΛΑ! Πήγες μόνη σου γυναίκα, εκεί;"<br /><br />Τι να σας λέω!<br /><br />Δεν ξέρω πως τους έκρυψε και τους σιώπησε ο καπετάνιος, δεν ξαναπήγα εκεί.<br />Μόνο συνέχεισα να στέλνω, ότι μπορούσα και να βοηθάω δημοσιογραφικά, ερασιτεχνικά.<br /><br />Το άφησα να περάσει... μα δεν το ξεχνάω, ακόμα!<br /><br />Με τις καλύτερες προθέσεις, μα, δεν με σεβάστηκαν, τουλάχιστον, να φύγω.<br />Κι η λογική;<br />Όλοι από 10 ευρώ και 20 έξτρα, αυτός που κέρδισε το φλουρί.<br /><br />Γι' αυτό και για άλλα περιστατικά, και εμπειρίες της ζωής μου, κρατάω κάπως αρνητική στάση, τώρα, με το θέμα πρόσφυγες που δεν είναι όμως, όλοι πρόσφυγες!<br />Συν, κι ο θυμωμένος πρόσφυγας, αν πεινάει αυτός και η οικογένειά του, είναι ικανός και να σκοτώσει!<br />ΌΛοι οι άνθρωποι είναι ικανοί γι' αυτό, ακόμα και οι Έλληνες, πιστεύω.<br /><br />Λίγοι είναι που θα περιμένουν με υπομονή, "φαί" απ' τον Θεό τους, ακόμα κι αν, τους πάρει.<br />Αυτά για το ένα. Πρόλογος, δε νομίζω πως χρειάζεται.<br />Κυκλαμίνα https://www.blogger.com/profile/13281271337942817596noreply@blogger.com