Παρασκευή 31 Αυγούστου 2012
Πέμπτη 30 Αυγούστου 2012
Γέροντας Παίσιος
Φωτογραφίες τοίχου
- Γέροντα, άνθρωποι πού αρχίζουν νά έχουν τήν καλή ανησυχία, τί βιβλία νά διαβάσουν, γιά νά βοηθηθούν; - Νά διαβάσουν πρώτα τό Ευαγγέλιο, γιά νά µάθουν τί θά πή Χριστός. Νά συγκλονισθούν λίγο, καί ύστερα νά διαβάσουν τήν Παλαιά ∆ιαθήκη. Ξέρεις τί κόπος είναι, Οταν δεν έχουν διαβάσει τίποτε καί σού ζητούν βοήθεια; Σάν νά πηγαίνη ένα παιδί τού ∆ηµοτικού Σχολείου σέ καθηγητή Πανεπιστηµίου καί νά τού λέη: «Βοήθησε µε». Τί νά τού πή ό καθηγητής; «Ενα καί ένα ίσον δύο»; Άλλοι πάλι δέν έχουν τήν καλή ανησυχία- έρχονται καί λένε: «∆εν έχω κανένα πρόβληµα, µιά χαρά εΐµαι, Πάτερ, απλώς πέρασα νά σέ δώ». Ποτέ όάνθρωπος δέν µπορεί νά πή οτι δέν έχει τίποτε. Κάτι θά έχη. Ό αγώνας γιά πνευµατική ζωή δέν τελειώνει ποτέ. Ή µερικοί µού λένε: «Νά µας πής πνευµατικά». Σάν νά πάνε στον µπακάλη καί τού λένε: «∆ώσ' µας ψώνια». Τά χάνει καί ό µπακάλης. ∆έν έχουν κάτι τό συγκεκριµένο νά ζητήσουν καί νά πουν«µού χρειάζεται τόση ζάχαρη, τόσο ρύζι κ.λπ.», άλλα λένε «δώσ' µας ψώνια». Ή σάν νά πάνε στον φαρµακοποιό καί τού λένε «δώσ' µας φάρµακα!», χωρίς νά τού πούνε προηγουµένως από τί πάσχουν ή αν πήγαν στον γιατρό και τί τους είπε ό γιατρός. Άντε τώρα νά βρής άκρη! Βλέπεις, εκείνος πού έχει πνευµατική ανησυχία, βρίσκει τί του λείπει, τό ζητάει καί ωφελείται. Έγώ, ώς αρχάριος, όταν διάβαζα κάτι, τό αντέγραφα, γιά νά µήν τό ξεχάσω, καί προσπαθούσα νά τό εφαρµόσω. ∆εν διάβαζα, γιά νά περνάω ευχάριστα τήν ώρα µου. Υπήρχε µέσα µου ή καλή ανησυχία καί, όταν δεν καταλάβαινα κάτι, ρωτούσα νά µάθω πώς είναι. Λίγο διάβαζα, πολύ ήλεγχα τόν εαυτό µου µέ αυτά πού διάβαζα. «Ποϋ βρίσκοµαι; Τί κάνω;». Κάθιζα τόν εαυτό µου στό σκαµνί. ∆έν τά περνούσα αυτά πού διάβαζα έτσι αφορολόγητα.Σήµερα οι άνθρωποι καταλήγουν από τήν πολλή µελέτη νά είναι µαγνητόφωνα καί νά γεµίζουν τις κασσέττες τους µέ περιττά πράγµατα.
«Ή άνευ πράξεως»
όµως διδασκαλία είναι κατά τόν Άββά Ισαάκ
« »
«παρακαταθήκη
έντροπής»
Βλέπεις, πολλοί πού ενδιαφέρονται γιά τόν αθλητισµό διαβάζουν αθλητικά περιοδικά ή εφηµερίδες καί κάθονται. Μπορεί νά είναι σάν τά µοσχάρια, άλλα θαυµάζουν τους αθλητές: «Α, καταπληκτικός αυτός, λένε, µπράβο!"!...». ∆έν χύνουν όµως λίγο ίδρωτα ούτε χάνουν κανένα κιλό βάρος. ∆ιαβάζουν-διαβάζουν αθλητικά καί ξαπλώνουν έτσι δέν ωφελούνται. Μένουν µέ τήν ευχαρίστηση τοϋ διαβάσµατος. Οι κοσµικοί, άλλοι διαβάζουν εφηµερίδα, άλλοι διαβάζουν ένα ροµάντζο, µιά περιπέτεια, άλλοι παρακολουθούν στό γήπεδο πώς παίζουν, καί περνάνε τήν ώρα τους. Τό ίδιο κάνουν καί µερικοί πού διαβάζουν πνευµατικά. Μπορεί νά ξενυχτούν καί νά διαβάζουν πνευµατικά βιβλία µέ µανία καί νά ευχαριστιούνται. Παίρνουν ένα πνευµατικό βιβλίο, κάθονται καί λίγο αναπαυτικά καί διαβάζουν. «οφελήθηκα», λέει ό άλλος. Καλύτερα πες ότι ευχαριστήθηκες, ότι πέρασες ευχάριστα την ώρα σου. Γιατί αυτό δεν είναιωφέλεια. οφελείσαι, µόνον όταν δής τί λέει αυτό πού διαβάζεις, έλέγχης τόν εαυτό σου και προσπαθής νά τόν ζορίζης στην εφαρµογή: «Τί λέει αυτό πού διάβασα; Έγώ πού βρίσκοµαι πνευµατικά; Τί πρέπει νά κάνω;». Ύστερα, όσο περισσότερα µαθαίνει κανείς, τόσο περισσότερη ευθύνη έχει. ∆εν λέω νά µήδιαβάζη, γιά νά µην ξέρη πολλά και νά µην έχη ευθύνη, γιατί αυτό είναιπονηριά, αλλά νά µή διαβάζη µόνο γιά νά ευχαριστιέται. Το κακό είναι ότι, αν διαβάζη καί έχη δυνατή µνήµη, θυµάται πολλά, µπορεί και νά λέη καί πολλά καίνά ξεγελάη τόν εαυτό του, νά νοµίζη δηλαδή ότι τά εφαρµόζει κιόλας. Έτσι δηµιουργεί ψευδαίσθηση καί στον εαυτό του καί στους άλλους. Γι' αυτό µήν αναπαύετε τόν λογισµό σας στά πολλά διαβάσµατα. Νά στραφήτε στην εφαρµογή. Τά πολλά διαβάσµατα µορφώνουν εγκυκλοπαιδικά. Έτσι δεν λέγεται;- Ναί, Γέροντα.- Σκοπός όµως είναι πώς θά µορφωθώ θεοκεντρικά. ∆έν πάω νά γίνω καθηγητής Πανεπιστηµίου, ώστε νά είµαι υποχρεωµένος νά ξέρω πολλά. 'Αλλά καί αν µοϋ χρειασθή κάτι από τήν άλλη γνώση, εύκολα θά το µάθω, όταν αποκτήσω τήν θεοκεντρική µόρφωση. Κατάλαβες;- Όταν έχη κανείς περισπασµό, συµφέρει νά συγκεντρωθή µέ τήν µελέτη;- Ναί, νά διάβαση λίγο, κάτι πολύ δυνατό, γιά νά θερµανθή ή ψυχή. Έτσι καπακώνονται οί µέριµνες καί ό νους µεταφέρεται σέ θειο χώρο. Αλλιώς πάει ό νους σ’ αυτήν ή σ' εκείνη τήν δουλειά, εκεί πού σύχναζε τις περισσότερες ώρες.- Γέροντα, όταν είναι κανείς κουρασµένος ή στενοχωρηµένος, θέλει νάδιάβαση κάτι εύκολο, κανένα διήγηµα, κανένα µυθιστόρηµα κ.λπ.- ∆έν υπάρχει κανένα πνευµατικό βιβλίο πού νά είναι καλό γιά εκείνη τήν ώρα; Ό σκοπός δέν είναι νά ξεχάση ό άνθρωπος τήν στενοχώρια του, άλλα να λυτρωθή. Τό άλλο δεν λυτρώνει. ∆εν βοηθούν στην πνευµατική ζωή τά µυθιστορήµατα ή ή εφηµερίδα και ή τηλεόραση. Πολλές φορές ακόµη και µερικά θρησκευτικά περιοδικά κάνουν ζηµιά στους Χριστιανούς, γιατί διεγείρουν τον µωρό ζήλο καί προκαλούν σύγχυση. Προσέξτε· µή διαβάζετε περιττά πράγµατα τίς ελεύθερες ώρες σας. Μερικά αναγνώσµατα είναι σάν νά τρως νεροκολοκύθες, σάν νά ψαχνής στά άχυρα, νά βρής ένα σπυρί σιτάρι. Λένε µερικοί: «Ναί, άλλα αυτά µέ ξεκουράζουν». Μά πώς σέ ξεκουράζουν, ευλογηµένε,άφοϋ σέ ζαλίζουν καί πονούν τά µάτια σου; Καλύτερα νά κοιµηθής, γιά νά ξεκουρασθής. Από τό τί διαβάζει κανείς, θά καταλάβης τήν πνευµατική του κατάσταση. Άν είναι πολύ κοσµικός, θά διαβάζη περιοδικά αισχρά. Άν είναι λίγο κοσµικός, θά διαβάζη λιγώτερο βρώµικα ή εφηµερίδες. (π.παισιος) · · Κοινοποιήστε · 3 ώρες πριν
- Αρέσει σε 48 άτομα.
- 6 κοινοποιήσεις
Stavroula Rafaela Filippou παπούλη μου καλέ!!3 ώρες πριν · · 1- Η Ελλάδα Ξυπνάει!!!(Διαδώστε το)Ή φτερούγα της θελήσεως
Ό κόσµος εύκολα επηρεάζεται καί προς το καλό καί προς το κακό. Προςτό κακό επηρεάζεται πιό εύκολα, γιατί εκεί κανοναρχεϊ καί ό διάβολος. Πες σεέναν λ.χ. νά κόψη τό τσιγάρο, γιατί βλάπτει. Μόλις θά άποφασίση νά τό κόψη,θά πάη ό διάβολος καί θά τού πή: «Εκείνο τό τσιγάρο έχει λιγώτερο φαρµάκι, τόάλλο έχει φίλτρο καί καθαρίζει... Κάπνισε άπό 'κεϊνα δεν θά σε βλάψουν». Θά τούβρη δηλαδή µιά δικαιολογία, γιά νά µην τό κόψη· θά τού βρη... µιά λύση! Γιατί όδιάβολος µπορεί νά µάς βρη ένα σωρό δικαιολογίες. Καί εκείνο τό τσιγάρο πούτού προτείνει, µπορεί νά τόν βλάψη ακόµη περισσότερο. Γι' αυτό χρειάζεται νάέχουµε θέληση. Καί αν κανείς δεν κόψη τά κουσούρια του, όταν είναι ακόµη νέος,µετά είναι δύσκολο νά τά κόψη, γιατί, όσο περνάει ή ηλικία, εξασθενεί ή θέληση.Αν ό άνθρωπος δέν έχη θέληση, δεν µπορεί νά κάνη τίποτε.(π.παισιος)3 ώρες πριν · · 4 - Η Ελλάδα Ξυπνάει!!!(Διαδώστε το)Θεός είναι φύσει αγαθός καί θέλει πάντοτε τό καλό µας. Χρειάζεται όµως νά θέλουµε καί εµείς. Γιατί ό άνθρωπος πετά πνευµατικά µέ δυο φτερούγες- µέ τήν θέληση τού Θεού καί µέτήν θέληση τήν δική του. Ό Θεός τήν µιά φτερούγα - τήν δική Του θέληση - µάς τήν έχει κολλήσει µόνιµα στον έναν ώµο µας. 'Αλλά γιάνά πετάξουµε πνευµατικά, πρέπει καί εµείς νά κολλήσουµε στον άλλο ώµο τήν δική µας φτερούγα, τήν ανθρώπινη θέληση. Άµα ό άνθρωπος έχη δυνατήθέληση, έχει τήν φτερούγα τήν ανθρώπινη, πού ισορροπεί µέ τήν θεϊκή φτερούγα, οπότε πετάει. Ένώ, αν ή θέληση του είναι ατροφική, πάει νά πετάξη λίγο καί τουµπάρει. Ξαναπροσπαθεί λίγο, πάλι τούµπα!- Γέροντα, καλλιεργείται ή θέληση;- ∆έν έχουµε πει ότι όλα καλλιεργούνται; Θέληση υπάρχει σέ όλους τους ανθρώπους, σέ άλλους λίγη καί σέ άλλους περισσότερη. Όταν ό άνθρωπος έχη διάθεση νά άγωνισθή, προσεύχεται καί ζητά άπό τόν Θεό νά τού αύξηση τήν θέληση, καί ό Θεός τόν βοηθάει. Όταν δέν κάνη προκοπή ό άνθρωπος, τότε νά ξέρη ότι ή δέν βάζει καθόλου θέληση ή θά βάζη λίγη καί αυτή θά είναι εξασθενηµένη, οπότε καί αυτό πάλι δέν βοηθάει. Ένα πουλί, ας υποθέσουµε, έχει τήν µία φτερούγα του γερή, άλλα παραµελεί τήν άλλη· της πέφτουν µερικά φτερά καίµετά δέν µπορεί νά πετάξη σωστά. Ή µία φτερούγα δουλεύει καλά, ή άλλη όµως είναι σάν τήν σπασµένη τσατσάρα. Τήν κουνάει τό πουλί, άλλα µπαίνει αέρας ενδιάµεσα καί δέν µπορεί νά πετάξη καλά. Πετάει λίγο καί µετά κάνει τούµπες.Πρέπει νά έχη ακέραιη καί αυτήν τήν φτερούγα, γιά νά µπορή νά πετάη. Έτσι καί ό άνθρωπος, θέλω νά πω, πρέπει νά προσεχή καί νά µήν παραµελή τήν ανθρώπινη θέληση, άν θέλη νά πετάη συνέχεια σωστά, πνευµατικά. Γιατί τό ταγκαλάκι τί κάνει; Πάει σιγά-σιγά καί τραβάει άπό τήν ανθρώπινη φτερούγα πρώτα κανένα µικρούτσικο φτερό, ύστερα κανένα λίγο µεγαλύτερο, καί άν δέν προσέξη ό άνθρωπος, τού βγάζει και ένα µεγάλο, οπότε πάει νά πετάξη και δέν µπορεί. Και άν τυχόν του τραβήξη µερικά φτερά, τότε, όταν πάη νά πετάξη,µπαίνει αέρας στην φτερούγα πού τής λείπουν φτερά και κάνει τούµπες. Ή θεϊκή φτερούγα είναι πάντα γεµάτη, συµπληρωµένη· δέν τής λείπουν φτερά,γιατί ό διάβολος δέν µπορεί νά τά τραβήξη καί νά τά βγάλη· είναι θεϊκή. Νά προσεχή ό άνθρωπος νά µήν άµελήση καί τοΰ βγάλη ό διάβολος κανένα φτερό από τήν δική του φτερούγα. Όταν άρχίζη σιγά-σιγά λίγο ή τεµπελιά, λίγο η αδιαφορια εξασθενεί ή θέληση. Τί νά κάνη ό Θεός, άν δέν θέλη ό άνθρωπος; ∆έν θέλει νά έπέµβη, γιατί σέβεται τήν ελευθερία τοΰ άνθρωπου. Αχρηστεύει έτσι ό άνθρωπος καί τήν φτερούγα τού Θεού. Όταν όµως έχη θέληση, έχη δηλαδή καίτήν δική του φτερούγα ακέραιη, τότε θέλει ό Θεός, θέλει καί ό άνθρωπος, καίπετάει ό άνθρωπος.- ∆ηλαδή, Γέροντα, τί είναι ακριβώς αυτό τό πέταγµα; Εννοείτε νά θέλω νά προοδεύσω πνευµατικά, νά θέλω τήν σωτηρία µου;- Ναί, βρέ παιδί! Όταν λέω πέταγµα, εννοώ τήν άνοδο τήν πνευµατική,δέν εννοώ νά πετάξω νά ανέβω σέ κανένα κυπαρίσσι!- Είχατε πει, Γέροντα, ότι µπορεί νά όργώνη κανείς, νά σπέρνη, νά κάνη όλες τις σχετικές διαδικασίες, καί νά µή βγάζη ούτε τον σπόρο.- Ναί, έτσι είναι. Άµα δέν προσεχή κανείς, τού κλέβει τον κόπο του ο διαβολος
· ενώ, άν προσεχή καί παίρνη στά ζεστά τό θέµα τής σωτηρίας τής ψυχής του, αγωνίζεται, προκόβει, καρποφορεί, τρέφεται πνευµατικά καί χαίρεται αγγελικά.
κρητικος3 ώρες πριν · · 3
Σάββατο 11 Αυγούστου 2012
Tα τριακόσια ονόματα της Παναγίας
Tα τριακόσια ονόματα της Παναγίας
Από ProtoThema.gr | protothema.gr – 13 ώρες πρινΠροβολή φωτογραφίαςTα τριακόσια ονόματα της Παναγίας
Στων
Ελλήνων όλες τις κοινότητες στην εορτή της Παναγίας γίνονται μεγάλα
πανηγύρια και μαζεύονται σ’ αυτά όλοι, από όπου κι αν ζουν, από κάθε
μέρος του πλανήτη. Η πίστη, η αγάπη, η γόνιμη σκέψη και η εφευρετικότητα
όχι μόνο των καλλιτεχνών και των λογίων, αλλά και του απλού πιστού λαού
προς την Παναγία φαίνεται και από τις επωνυμίες που της έχουν δώσει,
που ξεπερνούν τις τριακόσιες και που μπορούν να χωριστούν σε οκτώ
κατηγορίες.
1. Από την παράσταση της Παναγίας στην εικόνα. Τέτοια ονόματα είναι
της Βρεφοκρατούσας, της Γλυκοφιλούσας, της Γαλακτοτροφούσας, της
Πλατυτέρας των Ουρανών, της Οδηγήτριας, της Εσφιγμένης και άλλα. Είναι
ακόμη το επίθετο "Δεξιοκρατούσα", ή "Δεξιά", όταν κρατάει τον Χριστό στο
δεξί της χέρι και όχι προς το μέρος της καρδιάς της. Ακόμη
"Μεγαλομμάτα", όταν ο εικονογράφος έχει ιστορήσει την Παναγία με μεγάλα
μάτια. Υπάρχουν και ονόματα που συνδυάζονται με μιαν ιερή ιστορία. Λ.χ.
Το όνομα της Εικόνας "Αξιον Εστί", που είναι θησαυρισμένη στο Ναό του
Πρωτάτου, στις Καρυές του Αγίου Όρους και πήρε το όνομα από το θαύμα
που επιτελέσθηκε από τον Αρχάγγελο Γαβριήλ. Κατά την Παράδοση ο
Αρχάγγελος έψαλε τον γνωστό ύμνο "Αξιον εστίν.." σε πλάκα και έγινε
άφαντος. Επίσης το επίθετο "Τριχερούσα" το πήρε η εικόνα από το ότι
υπάρχει σ' αυτήν ένα τρίτο χέρι, που συμβολίζει το θαύμα που συνέβη στον
υμνητή και δογματίσαντα για την Παναγία Άγιο Ιωάννη τον Δαμασκηνό. Το
δεξί χέρι του το έκοψαν Μουσουλμάνοι και θαυματουργικά αποκαταστάθηκε. Η
Παναγία η "Εσφαγμένη" ονομάστηκε έτσι γιατί κατά την Παράδοση μοναχός
θύμωσε μαζί της και με μαχαίρι κτύπησε την εικόνα της Παναγίας στο
πρόσωπο. Τότε από την εικόνα άρχισε να τρέχει αίμα, ενώ ο μοναχός
τυφλώθηκε και έκανε ως τρελός. Ο μοναχός ζήτησε συγγνώμη και
συγχωρήθηκε, αλλά το χέρι που κτύπησε την Παναγία τιμωρήθηκε, αφού
έμεινε άλυωτο μετά τον θάνατο του μοναχού. Υπάρχει ακόμη η Παναγία η "
Πυροβοληθείσα", στη Μονή Βατοπεδίου, αφού την εικόνα της την κτύπησαν
με όπλο Τούρκοι. "Σφαγμένη" είναι και η εικόνα της Παναγίας της
Πορταϊτισσας, της Μονής Ιβήρων, που ονομάστηκε έτσι με το θαύμα που
έκανε η Παναγία, να φανερώσει τη θέληση της να παραμείνει στην είσοδο
της Μονής ως θυρωρός, για να την προστατεύει…2. Από τον τόπο της. Ετσι υπάρχει η Παναγία η Αθηνιώτισσα, η Βουρλιώτισσα, η Κυκκώτισσα, η Καστριώτισσα, η Κάμπου, η Πυργιανή, η Εγκλειστριανή ( από τη Μονή του Οσίου Νεοφύτου του Εγκλείστου στην Κύπρο), η Σπηλιανή, η Μεγαλοσπηλαιώτισσα ( του Μεγάλου Σπηλαίου Καλαβρύτων), η Τουρλιανή, η Θαλασσινή, η Καλαμού, η Καμινιώτισσα, η Βλαχερνίτισσα, η Ολυμπιώτισσα, η Σουμελιώτισσα, η Πλατανιώτισσα, η Καταπολιανή, η Χοζοβιώτισσα ( στην Αμοργό από τη Μονή Χοζεβά των Αγίων Τόπων), η Νεαμονήτισσα της Χίου, η Παμμακάριστος ( από τη Μονή της Κωνσταντινούπολης), η Αγία Σιών, η Μακεδονίτισσα στη Λευκωσία, η Έλωνη, η Τροοδίτισσα, η Κυκκώτισσα, η Μαλεβή ( από το όρος Πάρνων, που λέγεται και Μαλεβός), των Χαλκέων (χαλκουργών) στη Θεσσαλονίκη, η Αμπελακιώτισσα στη Θεσσαλία.
3. Από την τεχνοτροπία του Ναού της. Τέτοια επίθετα είναι η Θολοσκέπαστη, η Μολυβδοσκέπαστη, η Πελεκητή, η Κρεμαστή, η Μαρμαριώτισσα.
4. Από το όνομα του κτίτορα του Ναού ή της Μονής της. Τέτοια επίθετα είναι Παναγία η Παχειά, η Γλυκειά ( από το επίθετο Γλυκύς), η Περλιγκού, η Λυκοδήμου, η Κοροβιλιά, η Καπνικαρέα.
5. Από τον μήνα που εορτάζεται η Παναγία: Σοτομπριανή, Βρεχούσα, Αυγουστιανή και Δεκαπεντούσα, Τριτιανή, Μεσοσπορίτισσα, Βροντού, Ακαθή ( από τον Ακάθιστο Ύμνο).
6. Από τα θαύματα της Παναγίας: Γοργοϋπήκοος, Ελεούσα, Ελεήστρα, Γιάτρισσα, Θεραπεία, Αιματούσα ή Γαιματούσα ( σταματά την αιμορραγία), Υγεία, Υπακοή, Ψυχοσώστρα, Παραμυθία, Παρηγορήτρα, Παυσολύπη, Φανερωμένη, Μυροβλύτισσα.
7. Εγκωμιαστικά από την έξαρση της αγάπης των πιστών. Συνήθως χρησιμοποιείται επίθετο με πρώτο συνθετικό τον χρυσό: Χρυσοκελλαριά, Χρυσοσπηλιώτισσα, Χρυσοπηγή, Χρυσογαλούσα, Χρυσοποδαρίτισσα, Χρυσοχεριά… Υπάρχουν όμως και άλλα, όπως Αγγελόκτιστη, Αερινή, Αναφωνήτρα, Επίσκεψις, Παντάνασσα, Τρανή, Χιλιαρμενίτισσα, Ανθοφορούσα, Ασπροφορούσα.
8. Αυτά που τις έδωσαν οι Υμνογράφοι της Εκκλησίας. Κυρίως προέρχονται από τον Ακάθιστο Ύμνο: Αμόλυντος, Υψηλοτέρα, Καθέδρα, Κλίμαξ, Σκέπη, Πόλη, Παράκλησις, Επίσκεψις, Καταφυγή, Κεχαριτωμένη, Χώρα του Αχώρητου, Όρος Αλατόμητον, Ρόδο το Αμάραντον, Αρουρα Βλαστάνουσα και άλλα.
Τα προσκυνήματα στον Ελληνισμό
Τα προσκυνήματα διακρίνονται στα Πανελλήνια και στα τοπικά προσκυνήματα της Παναγίας, που οι προσκυνητές προστρέχουν σε όλη τη χώρα τις ημέρες αυτές του "Πάσχα του καλοκαιριού", όπως χαρακτηρίζεται η εορτή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου. Το πρώτο σε προσέλευση πιστών είναι της Μεγαλόχαρης της Τήνου, με περίπου 1.000.000 προσκυνητές ετησίως, της Σουμελά, στο Βέρμιο, με 500.000 προσκυνητές ετησίως και της Εκαντοταπυλιανής Πάρου, με 300.000 περίπου πιστούς.
Σημαντικά τοπικά προσκυνήματα της Παναγίας είναι:
Στη Θράκη:
• Στις Φέρρες η Παναγία η Κοσμοσώτειρα και στη Σαμοθράκη η Παναγία η Κρημνιώτισσα και η Καμαριώτισσα.
• Στην Κομοτηνή η Μονή της Παναγίας της Φανερωμένης.
• Στην Ξάνθη η Παναγία η Αρχαγγελιώτισσα και η Παναγία η Καλαμού.
Στη Μακεδονία:
• Στη Δράμα η Εικοσιφοίνισσα.
• Στο Κιλκίς η Παναγία η Φιλαδελφειώτισσα.
• Στη Μηχανιώνα η Παναγία η Φανερωμένη
• Στην Καστοριά η Παναγία η Μαυριώτισσα
• Στη Θεσσαλονίκη η Παναγία η Δεξιά, η Παναγία η Ελεούσα, η Παναγία η Φανερωμένη, η Παναγία η Γοργοϋπήκοος, η Παναγία η Βρεφοκρατούσα, η Παναγία των Χαλκέων.
• Στις Πρέσπες η Παναγία η Πορφυρά
• Στη Σιάτιστα η Παναγία του Μικρόκαστρου
Στην Ηπειρο
• Στην Άρτα εικόνες περίπυστες είναι της Παναγίας Ροβελίστης, Κυρίας Πεφανερωμένης, Παναγίας Γεροντίσσης, Βρεφοκρατούσης, και Σκουληκαριάς.
• Στην Παραμυθιά η Κοίμηση Θεοτόκου των Παγανιών και του Γηρομερίου.
• Στην Κόνιτσα η Μολυβδοσκέπαστη
• Στην περιοχή Τζουμέρκων (Ιωαννίνων) η Παναγία Τσούκας.
Στα Ιόνια Νησιά
• Στην Κέρκυρα της Μυρτιδιωτίσσης, της Παλαιοκαστριτίσσης, της Πλατυτέρας, της Κυράς των Αγγέλων.
• Στους Παξούς στο Νησάκι της Παναγίας.
• Στην Κεφαλληνία Υπεραγίας Θεοτόκου Άτρου, Αγριλίων, Θεμάτων, Κηπουραίων, και Παλαιοχέρσου. Επίσης η Παναγία η Φιδούσα.
• Στη Λευκάδα η Φανερωμένη.
• Στη Ζάκυνθο εικόνες περίπυστες της Αναφωνήτριας, της Σκοπιωτίσσης, της Χρυσοπηγής, της Λαουρένταινας, της Γαλανούσας, της Μυρτιδιωτίσσης, της Παναγούλας, της Σπηλούλας, της Βιγλατσούρας, της Σγουροπουλιάς, της Θαλασσομαχούσας.
• Στα Κύθηρα η Μυρτιδιώτισσα.
Στη Θεσσαλία
• Στη Μαγνησία η Παναγία η Ξενιά.
• Στην Καλαμπάκα η Κοίμηση Θεοτόκου Σταγιάδων και η Κοίμηση Θεοτόκου Βυτουμά.
• Στα Τρίκαλα η Κοίμηση Λαγκαδιάς
• Στα Φάρσαλα Παναγία η Δεμερλιώτισσα.
• Στη Σκιάθο η Παναγία η Εικονίστρα
• Στην Ελασσώνα η Παναγία η Ολυμπιώτισσα
Στη Στερεά Ελλάδα
• Στο Καρπενήσι η Παναγία η Προυσού και η Παναγία Τατάρνης.
• Στο Μεσολόγγι η Αγία Ελεούσα.
• Στη Ναύπακτο η Παναγία η Αμπελακιώτισσα.
• Στη Θήβα η Μεγάλη Παναγιά και η Παναγία η Σκριπού Ορχομενού.
• Στην Αθήνα η Κοίμηση Θεοτόκου Πεντέλης, Ρόμβης, και Παντανάσσης (Μοναστηράκι). Επίσης η Παναγία η Ελευθερώτρια, στην Κηφισιά.
• Στη Σαλαμίνα Παναγία η Φανερωμένη.
• Στη Φθιώτιδα οι Μονές Αγάθωνος και Δαμάστας
• Στη Φωκίδα η Παναγία της Βαρνακόβης.
• Στη Χαλκίδα εικόνες περίπυστες Παναγίας της Φανερωμένης Αρτάκης, της Χιλιαδούς, της Ντινιούς στην Ιστιαία, της Κοιμήσεως Θεοτόκου Μάτζαρη Οξυλίθου.
Στην Πελοπόννησο
• Στην Κόρινθο η Παναγία η Φανερωμένη Χιλιομοδίου.
• Στα Καλάβρυτα της Μονής Μεγάλου Σπηλαίου. Επίσης περίπυστες εικόνες Παναγίας της Τρυπητής, της Μακελλαριάς και το Προσκύνημα της Παναγίας της Πλατανιώτισσας.
• Στην Πάτρα η Κοίμηση του Γηροκομείου.
• Στην Ηλεία η Κοίμηση Θεοτόκου Κρυονερίου Αγίας Ελεούσης Βαρθολομιού και Χρυσοπηγής Δίβρης.
• Στη Μεσσηνία η Κοίμηση της Θεοτόκου Μονής Βουλκάνου.
• Στη Λακωνία η Παναγία η Χρυσαφίτισσα στη Μονεμβασία και η Παναγία η Παντάνασσα στον Μυστρά.
• Στην Αρκαδία η Παναγία η Έλωνη, της Αρτοκωστάς, της Παλαιοπαναγιάς, της Μαλεβής. Επίσης η Κοίμηση Θεοτόκου Κερνίτσης και Μπούρα.
Στα Νησιά του Αιγαίου
• Στην Τήνο η Παναγία η Ευαγγελίστρια.
• Στην Πάρο η Εκατονταπυλιανή.
• Στη Σαντορίνη η Παναγία Επισκοπής
• Στην Αμοργό η Χοζοβιώτισσα
• Στην Ανάφη η Παναγία η Καλαμιώτισσα
• Στην Ίο η Παναγία η Γκρεμιώτισσα
• Στην Άνδρο η Θεοσκέπαστη και Παναγία η Φανερωμένη
• Στην Σάμο η Παναγία Καρλοβάσου.
• Στη Λέσβο η Παναγία Αγιάσου, ή Αγιασώτισσα.
• Στη Χίο εικόνα περίπυστη της Παναγίας της Βρεφοκρατούσας.
• Στην Ίμβρο η Παναγιά η Μπαλωμένη
• Στη Σχοινούσα η Παναγία η Ακαθή
• Στην Κέα η Καστριανή.
• Στην Αλόννησο του Βουνού.
• Στην Κύθνο η Παναγία η Κανάλα.
• Στη Μύκονο η Παραπορτιανή.
• Στη Νάξο η Αργοκοιλιώτισσα.
Στη Δωδεκάνησο
• Στη Νίσυρο Παναγία η Σπηλιανή
• Στη Ρόδο η Παναγία της Φιλερήμου, η Παραμυθία, της Τσαμπίκας και η Φανερωμένη Ιξιάς
• Στη Λέρο Παναγία του Κάστρου και η Παναγία η Γουρλομάτα.
• Στην Αστυπάλαια Παναγία η Πορταΐτισσα.
• Στην Κάρπαθο η Παναγία η Λαρνιώτισσα και η Παναγία η Ολυμπίτισσα.
• Στους Λειψούς η Παναγία του Χάρου.
• Στη Σύμη η Παναγία η Αληθινή.
• Στην Κάλυμνο η Βλυχάδια και η Γαλατιανή
Στην Κρήτη
• Στο Ηράκλειο η Κοίμηση Θεοτόκου Αγκαράθου, Καλυβιανής και Παληανής.
• Στην Ιεράπετρα η Παναγία η Φανερωμένη.
• Στη Νεάπολη η "Μεγάλη Παναγιά".
• Στον Κίσσαμο Παναγία η Κυρά των Αγγέλων και η Παναγία η Χρυσοσκαλίτισσα.
• Στα Σφακιά η Παναγία στ’ Ασφένδου.
Στην Κωνσταντινούπολη
• Η Παναγία των Βλαχερνών, η Παμμακάριστος, η Μπαλουκλιώτισσα, η Κυριώτισσα, η Καμαριώτισσα, η Κουφατιανή Γαλατά, η Περίβλεπτος στα Ψωμαθειά, η Μουχλιώτισσα, των Ουρανών Σαλματομβρουκίου, η Χαντσεργιώτισσα, της Σούδας, Βεφά – Σωφρακίου, η Παραμυθιώτισσα ( Παραμυθία, Παρηγορίτισσα, Θεραπεία), η Κουμαριώτισσα Νεοχωρίου και η Κοίμηση Διπλοκιονίου.
Στη Μεγαλόνησο Κύπρο
Στην Κύπρο η Παναγία η Κυρά, στα Λειβάδια Καρπασίας, έχει καταστραφεί από τους Τούρκους εισβολείς, όπως και πολλά ακόμη προσκυνήματα στα κατεχόμενα εδάφη της. Σημαντικό προσκύνημα είναι η Παναγία η Ασπροφορούσα, όπως και η Γλυκιώτισσα, και τα δύο κοντά στην Κερύνεια. Ονόματα πολλά της Παναγίας και στη Μεγαλόνησο. Παγκύπριο προσκύνημα η Παναγία η Κυκκώτισσα. Επίσης σημαντικά προσκυνήματα η Τροοδίτισσα, η Σκουριώτισσα, η Kουσουλιώτισσα, η Αιματούσα ( ή του Αμπελιού) της Αραδίππου, η Παγκριώτισσα στη Λευκωσία, του Μεγάλου Αγρού, της Αμιρούς, της Αμασγού, της Ασίνου, του Γλωσσά, η Σφαλαγγιώτισσα, η Ιαματική του Αρακαπά, η Χρυσαλινιώτισσα, η Χρυσοσπηλιώτισσα στην Κάτω Δευτερά, η Στάζουσα, η Χρυσοκουρδαλιώτισσα, της Αυγασίδας - στο κατεχόμενο χωριό Μηλιά Αμμοχώστου, η Βορινή, η Βοναριώτισσα, η Παναγία η Διπλή στη Λευκωσία, και στην Πάφο η Χρυσορρογιάτισσα, η Λιμενιώτισσα ( ερείπια), η Χρυσοπολίτισσα, η Χρυσελεούσα και η Θεοσκέπαστη.
Παρασκευή 10 Αυγούστου 2012
Κοίμηση της Θεοτόκου
Κοίμηση της Θεοτόκου
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
 |
Αυτό το λήμμα ή η ενότητα δεν αναφέρει τις πηγές του ή δεν περιέχει επαρκείς παραπομπές. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια προσθέτοντας κατάλληλες πηγές και παραπομπές που να υποστηρίζουν το λήμμα. Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 19/09/2010. |
Κατά την παράδοση, όταν η Παναγία πληροφορήθηκε άνωθεν τον επικείμενο θάνατό της, προσευχήθηκε στο όρος των Ελαιών, ετοιμάστηκε και ανέφερε το γεγονός στους Αποστόλους. Επειδή κατά την ημέρα της κοίμησης δεν ήταν όλοι οι Απόστολοι στα Ιεροσόλυμα, μια νεφέλη τους άρπαξε και τους έφερε κοντά της. Την τοποθέτησαν στο μνήμα της Γεσθημανής. Μετά από τρεις μέρες ο τάφος ήταν άδειος. Η Παναγία ανελήφθη στους ουρανούς.[1]
Πίνακας περιεχομένων |
Νηστεία
Κατά την παράδοση, είθισται περίοδος νηστείας για τη συγκεκριμένη εορτή, που καθιερώθηκε τον 7ο αιώνα. Αρχικά ήταν χωρισμένη σε δύο περιόδους, εκείνη πριν την γιορτή της Μεταμόρφωσης του Σωτήρα και εκείνη πριν της γιορτής της Κοίμησης της Θεοτόκου. Το 10ο αιώνα, συνενώθηκαν σε μια νηστεία που περιλαμβάνει 14 ημέρες και ξεκινά την 1η Αυγούστου. Κατά τη διάρκεια της συγκεκριμένης νηστείας, νηστεύεται το λάδι εκτός του Σαββάτου και της Κυριακής, ενώ στη γιορτή της Μεταμόρφωσης του Σωτήρα καταλύεται το ψάρι. Κατά τη γιορτή της Κοίμησης της Θεοτόκου καταλύονται τα πάντα, εκτός κι αν η γιορτή πέσει σε ημέρα Τετάρτη ή Παρασκευή, οπότε καταλύεται μόνο το ψάρι.[2]Ο Άγιος Λαυρέντιος
Άγιος Λαυρέντιος
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Για άλλες χρήσεις, δείτε: Άγιος Λαυρέντιος (αποσαφήνιση).
Ο βίος του
Το όνομά του στα λατινικά είναι Laurentius, που σημαίνει «Στεφανωμένος». Σύμφωνα με την Καθολική Εγκυκλοπαίδεια[1], διδάχθηκε την χριστιανική πίστη στην Σαραγόσα της Ισπανίας από τον ελληνικής καταγωγής αρχιδιάκονο Ξύστο ή Ξυστό.Ο θρύλος λέει ακόμα πως το 257, ο Άγιος Λαυρέντιος ακολούθησε τον Ξύστο στην Ρώμη όπου ο τελευταίος ανακηρύχθηκε επίσκοπος (πάπας) με το λατινικό όνομα Sixtius II. Τον Αύγουστο του 258, όταν ο Ρωμαίος αυτοκράτορας Βαλεριανός άρχισε διωγμούς κατά των χριστιανών, ο πάπας Ξύστος εμπιστεύθηκε τα τιμαλφή της εκκλησίας, μεταξύ των οποίων και το δισκοπότηρο που χρησιμοποίησε του Ιησούς κατά το Μυστικό Δείπνο, στον Άγιο Λαυρέντιο, ο οποίος ήταν ο αρχιδιάκονός του.
Στις 6 Αυγούστου, ρωμαίοι στρατιώτες ανακάλυψαν τον Ξύξτο σε μία κατακόμβη και την επομένη τον αποκεφάλισαν. Οι Ρωμαίοι στρατιώτες απαίτησαν κατόπιν από τον Άγιο Λαυρέντιο να τους παραδώσει τους θησαυρούς της Εκκλησίας. Ο Άγιος Λαυρέντιος ζήτησε τρεις ημέρες για να συγκεντρώσει τους θησαυρούς, αλλά αντί να κάνει αυτό, μοίρασε τους θησαυρούς σε φτωχούς, αρρώστους και ορφανά. Την τρίτη ημέρα παρουσιάσθηκε, μαζί με ορισμένους φτωχούς και αδύνατους της Ρώμης, στους διώκτες του λέγοντας ότι οι θησαυροί της Εκκλησίας ήταν «αποταμιευμένοι» στην συνοδεία του[2]. Εξαγριωμένοι τότε οι Ρωμαίοι διώκτες των χριστιανών υπέβαλαν τον Άγιο Λαυρέντιο σε μαρτυρικό θάνατο ψήνοντάς τον ζωντανό επάνω σε σιδερένια σχάρα. Ο θρύλος λέει ακόμα πως, πριν συλληφθεί, ο Άγιος Λαυρέντιος πρόλαβε να φυγαδεύσει το ιερό δισκοπότηρο στην Ισπανία, το οποίο λέγεται πως φυλάσσεται στον καθεδρικό ναό της Βαλένθια.
Η μνήμη του εορτάζεται από τους Ορθοδόξους και τους Ρωμαιοκαθολικούς στις 10 Αυγούστου. Άγιος θεωρείται και από την Λουθηρανική και Αγγλικανική εκκλησία. Στην Ρώμη, στο σημείο όπου μαρτύρησε ο Άγιος Λαυρέντιος, υπάρχει σήμερα ναός που είναι αφιερωμένος στον Άγιο (ιταλ., San Lorenzo in Panisperna).
Ο Άγιος Λαυρέντιος έχει ιδιαίτερη θέση στην Καθολική και στις Προτεσταντικές εκκλησίες. Θεωρείται ο άγιος προστάτης της Ρώμης, της πόλης Όσκας (Χουέσκα) στην Ισπανία, του Καναδά και της Σρι Λάνκα. Θεωρείται επίσης προστάτης των ηθοποιών, των βιβλιοθηκάριων, κ.ά.
Άλλες μορφές της Χριστιανοσύνης με το ίδιο όνομα
Στο εορτολόγιο των Ορθοδόξων αναφέρονται ακόμα πολλοί άγιοι, μάρτυρες και όσιοι με το όνομα «Λαυρέντιος»:- Άγιος μάρτυς Λαυρέντιος· τιμάται στις 9 Ιανουαρίου.
- Όσιος Λαυρέντιος· τιμάται στις 20 Ιανουαρίου.
- Όσιος Λαυρέντιος ο εκ Κιέβου· τιμάται στις 29 Ιανουαρίου.
- Άγιος Λαυρέντιος, αρχιεπίσκοπος Καντουαρίας (Αγγλίας) · τιμάται στις 3 Φεβρουαρίου.
- Όσιος Λαυρέντιος ο εκ Μεγάρων (ή ο εν Σαλαμίνι)· τιμάται στις 7 Μαρτίου.
- Άγιος Λαυρέντιος· τιμάται στις 12 Μαρτίου.
- Άγιος ιερομάρτυς Λαυρέντιος· τιμάται στις 30 Απριλίου.
- Όσιος Λαυρέντιος· τιμάται στις 10 Μαΐου.
- Ο διά Χριστόν σαλός Λαυρέντιος ο Ρώσος· τιμάται στις 10 Αυγούστου.
- Μάρτυς Λαυρέντιος· τιμάται στις 28 Αυγούστου.
Ο Άγιος Θεμιστοκλής
Άγιος Θεμιστοκλής
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
|
Αυτό το λήμμα ή η ενότητα δεν αναφέρει τις πηγές του ή δεν περιέχει επαρκείς παραπομπές. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια προσθέτοντας κατάλληλες πηγές και παραπομπές που να υποστηρίζουν το λήμμα. Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 15/06/2012. |
Κατά το διωγμό, ο Άγιος Διόσκουρος καταδιωκόταν από τον Ασκλήπιο, άρχοντα της Λυκίας. Βρήκε όμως για καταφύγιο τον Άγιο Θεμιστοκλή, βοσκό της περιοχής, ο οποίος τον έκρυψε και τον προστάτεψε. Όταν οι στρατιώτες βρήκαν τον Άγιο Θεμιστοκλή τον ρώτησαν εάν ήξερε οτιδήποτε για το Διόσκουρο. Τους είπε να τον αφήσουν και να μην τον πάρουν στο δικαστή διότι εκείνος θα τον θανάτωνε, και ότι ήταν και οι δυο χριστιανοί.
Τον συνέλαβαν λοιπόν και τον παρέδωσαν στον Ασκλήπιο ο οποίος διέταξε να τον βασανίσουν. Δέχθηκε φρικτά βασανιστήρια. Τέντωσαν τα άκρα του και τον μαστίγωσαν στην κοιλιά τόσο πολύ ώστε φάνηκαν τα εσωτερικά του όργανα. Έγδαραν το σώμα του με σιδερένιες χτένες αφού τον είχαν κρεμάσει πάνω σε ένα ξύλο. Στο σημείο αυτό δήλωσε στον Ασκλήπιο ότι και ο Χριστός έσωσε τον κόσμο από την αμαρτία πάνω σε ένα τέτοιο ξύλο. Ο Ασκλήπιος διέταξε τέλος την εκτέλεσή του. Σύρθηκε πάνω σε καρφιά τα οποία είχαν τοποθετήσει στο έδαφος και καθ’ αυτό τον τρόπο πέθανε. Η μνήμη του τιμάται στις 21 Δεκεμβρίου.
Άγιος Τριαντάφυλλος από τη Ζαγορά
πηγή
Βίος Αγίου
| Ημερομηνία εορτής: | 08/08/2012 |  |
| Τύπος εορτής: | Σταθερή. Εορτάζει στις 8 Αυγούστου εκάστου έτους. |
|
| Άγιοι που εορτάζουν: Αγιος Τριανταφυλλος Απο Τη Ζαγορα (1663 - 1680) | ||
| Μέγεθος γραμματοσειράς κειμένου: |
|
|
|
Tριαντάφυλλος ωράθη ρόδον νέον,
Eρυθροβαφέν τη ροή των αιμάτων. |
Βιογραφία
Ο ένδοξος νεομάρτυρας του Χρίστου Τριαντάφυλλος ήταν από τη Ζαγορά της Μαγνησίας, που βρισκόταν κοντά στο Βόλο. Γεννήθηκε το 1663 μ.Χ. Εργαζόταν σα ναύτης στα πλοία, και όταν ήταν 17 χρονών συνελήφθη για άγνωστη σε μας αιτία, από τους Τούρκους, που τον εκβίαζαν να γίνει μωαμεθανός. Ο Τριαντάφυλλος όμως, το ευωδιαστό αυτό λουλούδι της Ορθοδοξίας, προτίμησε μύριους θανάτους παρά ν' αρνηθεί τον Χριστό. Βασανίστηκε ποικιλοτρόπως, αλλά έμεινε αμετακίνητος στην πίστη του φωνάζοντας: «Χριστιανός είμαι, δεν αρνούμαι τον Σωτήρα μου Χριστό». Τελικά τον θανάτωσαν στον Ιππόδρομο της Κωνσταντινούπολης με αποκεφαλισμό στις 8 Αυγούστου 1680 μ.Χ. Ήταν τότε 18 χρονών. Έτσι η μακαριά ψυχή του ανέβηκε στον ουρανό και πήρε από τον αθλοθέτη Χριστό το αμάραντο στεφάνι της νίκης. |
Άγιος Παντελεήμων
πηγή
Ο ΑΓΙΟΣ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΩΝ
Tον
καιρό που τα μαύρα σύννεφα της ειδωλολατρείας σκέπαζαν απειλητικά όλη την
οικουμένη, στα τέλη δηλαδή του τρίτου αιώνα μετά Χριστόν, γεννήθηκε στη Νικομήδεια
της Μικράς Ασίας ο Άγιος μεγαλομάρτυρας Παντελεήμων. Την εποχή εκείνη αυτοκράτορας
της Ρώμης ήταν ο φοβερός διώκτης των Χριστιανών, ο Μαξιμιανός.
Ο ΑΓΙΟΣ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΩΝ
Tον
καιρό που τα μαύρα σύννεφα της ειδωλολατρείας σκέπαζαν απειλητικά όλη την
οικουμένη, στα τέλη δηλαδή του τρίτου αιώνα μετά Χριστόν, γεννήθηκε στη Νικομήδεια
της Μικράς Ασίας ο Άγιος μεγαλομάρτυρας Παντελεήμων. Την εποχή εκείνη αυτοκράτορας
της Ρώμης ήταν ο φοβερός διώκτης των Χριστιανών, ο Μαξιμιανός.
Ο πατέρας του λεγόταν Ευστόργιος
και ήταν ειδωλολάτρης αξιωματούχος, μέλος της συγκλήτου. Η μητέρα του λεγόταν
Ευβούλη και ήταν θερμή Χριστιανή. Το όνομα που έδωσαν στο παιδί τους ήταν
Παντολέον.
Ο Παντολέον ήταν πολύ έξυπνος,
ευγενικός, επιμελής, ταπεινός και πράος, γεμάτος αρετή, παρ' όλο που ακόμη
δεν είχε βαπτιστή Χριστιανός. Όταν μεγάλωσε, ο πατέρας του τον παρέδωσε σ'
ένα φημισμένο γιατρό, τον Ευφρόσυνο , για να του διδάξει την ιατρική επιστήμη.
Σε λίγο καιρό ο Παντολέον ξεπέρασε όλους τους συνομήλικους του στη μόρφωση
και όλοι μιλούσαν με θαυμασμό για το χαρακτήρα του. Ο ίδιος ο αυτοκράτορας,
μαθαίνοντας για την αρετή και την εξυπνάδα του, τον προόριζε για να γίνει
γιατρός στο παλάτι, ο γιατρός των ανακτόρων.
Τον ίδιο καιρό ο γέροντας
ιερέας της Νικομήδειας Ερμόλαος, φωτισμένος από το Άγιο Πνεύμα κάλεσε στο
σπίτι που κρυβόταν τον Παντολέοντα για να τον γνωρίσει. Αφού συνομίλησαν για
πολλή ώρα, ο Ερμόλαος κατενθουσιάστηκε από τις αρετές που κοσμούσαν τον νέο
και αποφάσισε να του γνωρίσει την πίστη στο Χριστό. Έτσι αναπτύχθηκε ανάμεσα
τους μια άριστη πνευματική σχέση. Ο Παντολέον επισκεπτόταν καθημερινά τον
Άγιο Ερμόλαο και απολάμβανε τους Χριστιανικούς του λόγους. Στερεωνόταν έτσι
σιγά σιγά στην αληθινή πίστη.
Ένα εντυπωσιακό γεγονός
κάνει τον Παντολέοντα να πάρει τη σοβαρή και γενναία απόφαση να δεχθεί το
Άγιο Βάπτισμα, να γίνει Χριστιανός. Ενώ περπατούσε στο δρόμο συνάντησε ένα
παιδί που το δάγκωσε μια οχιά και πέθανε. Λέει λοιπόν στον εαυτό του: Θα προσευχηθώ
στο Χριστό να αναστήσει αυτό το παιδί και αν πράγματι το παιδί αναστηθεί,
εγώ πια δεν υπάρχει λόγος να καθυστερώ τη βάπτισή μου, θα γίνω Χριστιανός,
θα πιστέψω ότι ο Χριστός είναι ο Θεός ο αληθινός, ο Σωτήρας του κόσμου. Αυτά
σκέφτηκε και προσευχήθηκε θερμά στον Κύριο. Αμέσως το παιδί ζωντάνεψε και
το φίδι απέθανε.
Γεμάτος χαρά ο Παντολέον
τρέχει στο γέροντα Ερμόλαο, του διηγείται το θαύμα και του ζητά να τον βαπτίσει.
Και ο Ερμόλαος, επειδή γνώριζε ποιος οδηγείται στην τελειότητα, γεμάτος συγκίνηση
οδήγησε στο φωτισμό του θείου βαπτίσματος τον Παντολέοντα.
Απο τότε ο Παντολέον έγινε
ανάργυρος ιατρός. Θεράπευε με τη δύναμη του Ιησού Χριστού τους ασθενείς, χωρίς
να παίρνει καθόλου χρήματα. Ακόμη, όταν εύρισκε φτωχούς τους βοηθούσε ποικιλότροπα,
δίνοντας τους χρήματα και άλλα αναγκαία είδη. Ένα από τα πιο εντυπωσιακά θαύματα
του Αγίου ήταν η θεραπεία ενός τυφλού, με τη δύναμη και πάλι του παντοδύναμου
Θεού μας, του Χριστού.
Οι θαυμαστές θεραπείες
του Αγίου προκάλεσαν το θαυμασμό των κατοίκων της Νικομήδειας, αλλά και το
μίσος και το φθόνο των άλλων ιατρών της πόλης. Οι τελευταίοι κατάγγειλαν τον
Παντολέοντα στον Αυτοκράτορα Μαξιμιανό, το φοβερό αυτό διώκτη του Χριστιανισμού.
Ο Μαξιμιανός κάλεσε τον
Άγιο στα ανάκτορα για να ζητήσει εξηγήσεις. Ο Άγιος ομολόγησε με θάρρος ότι
είναι Χριστιανός. Ο αυτοκράτορας στην αρχή προσπάθησε να τον πείσει με διάφορες
κολακείες και υποσχέσεις να αρνηθεί το Χριστό και να θυσιάσει στα είδωλα.
Ο Παντολέον όμως έμεινε πιστός και ακλόνητος. Δεν αρνήθηκε. Δεν πρόδωσε το
Χριστό.
Ο αυτοκράτορας εξαγριωμένος,
διέταξε φοβερά βασανιστήρια, για να κλονίσει τον Άγιο και να τον εξαναγκάσει
να θυσιάσει στα είδωλα.
Οι στρατιώτες του αυτοκράτορα,
άρχισαν να του ξέουν τη σάρκα με μαχαίρια και να καίνε τις πληγές με λαμπάδες.
Ο Χριστός, όμως,ήλθε σε βοήθεια του Αγίου και του θεράπευσε τις πληγές, φωτίζοντάς
τον με αστραπές. Στη συνέχεια έβαλαν τον Παντολέοντα μέσα σε ένα καζάνι που
έβραζε. Με τη βοήθεια όμως και πάλι του Θεού ο Άγιος έμεινε σώος και αβλαβής
και η φωτιά θαυματουργικά έσβησε. Ακολούθως βύθισαν τον Άγιο στα βάθη της
θάλασσας, αφού έδεσαν στο λαιμό του μια τεράστια πέτρα. Ο Χριστός, όμως, έκανε
την πέτρα πιο ελαφριά από φύλλο και έδωσε στον Παντολέων τη δύναμη να περπατά
πάνω στα νερά. Έτσι σώος και αβλαβής, βγήκε στη στεριά. Στη συνέχεια έρριξαν
τον Άγιο σε πεινασμένα άγρια θηρία. Όμως τα ζώα, αντί να τον κατασπαράξουν,
έγλειφαν ήρεμα και ειρηνικά με τη γλώσσα τους τα πόδια του, κουνόντας τις
ουρές τους.
Έκπληκτος αλλά και εξαγριωμένος
ο ηγέμονας, διατάσσει τον αποκεφαλισμό του Αγίου. Θαυματουργικός το ξίφος
λυγίζει και αντί αίμα τρέχει γάλα. Λίγο πριν από το μαρτυρικό δια αποκεφαλισμού
θάνατο του Αγίου, ακούσθηκε φωνή απ' τον ουρανό. Ήταν η φωνή του Θεού που
του έδωσε το όνομα Παντελεήμων, που σημαίνει τον Άγιο που όλους τους βοηθά
και τους ελεεί ακόμη και τους εχθρούς του.
Το Τίμιο Σώμα του Αγίου
τάφηκε με τιμές από τους Χριστιανούς. Η εκκλησία μας τιμά την μνήμη του την
27 η Ιουλίου.
Πηγή συναξαριού:
Ι.Ν. Αγ. Παντελεήμονα Αρχαγγέλου-Μακεδονίτισσας (Κύπρος)
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)