Θαύματα που με κρατούν...

Συγκλονισμένη, Άγιε Εφραίμ!!!
.... Τι να γράψω;
Κάποτε... θα τα γράψω ΟΛΑ!
Εσύ ξέρεις!

Θα ξεκινάω... κάπως έτσι:
"'Ηταν παραμονή Χριστουγέννων 2012, μόλις έμπαινε η μέρα....
0:01, 02;

"...Μα κάτσε να σε κεράσω, κάτι!
Είναι αργά."

Μεγάλη η συγκίνηση...
Μετά... εκεί που καθάριζα... ΣΕ βρήκα!
Πόσα χρόνια παρέμεινες κρυμμένος εκεί;

ΑΠΙΣΤΕΥΤΟΣ!!!

Όχι, ότι έπαψα να ΣΕ πιστεύω...
Όχι, ότι έπαψα να Πιστεύω!
Απλά, λύγησα και η Σιωπή...

"Σ' ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!!! Ήταν πολύ δυνατό το Σημάδι Σου και του Άγίου Αθανασίου του Αθωνίτη, του Αγίου Δημητρίου (διπλός ο σημερινός, με μελομακάρονα) και του Αγίου Νικολάου και της Παναγιάς... και της Αγίας Αικατερίνης!

Σας Παρακαλώ, ΚΡΑΤΕΙΣΤΕ με! Όχι, για μένα....