Στον λίγο χρόνο που είχα ελεύθερο, ήθελα να προλάβω να βγω στην παραλία.
Βρέθηκα όμως κοντά στην Αγία Σοφία και ήταν αδύνατον να μην σταθώ!
Νόμιζα ότι είναι κλειστή.
Όταν είδα, όταν βρέθηκα μπροστά στην είσοδο, τρελάθηκα όταν άκουσα την καμπάνα να χτυπάει γρήγορα και χαρούμενα!
Συγκινήθηκα αφάνταστα πολύ!
Πήγα αυθόρμητα να βγάλω την μηχανή...
Όχι. Μετάνιωσα.
Έκανα τον σταυρό μου.
Όχι, δεν ήταν χτύποι ρολογιού.
...Φεύγοντας, τόλμησα και κράτησα μόνο ένα ενθύμιο απ' το Μέσα...
30 χρόνια μετά. Με πλημμύρισαν οι συγκινήσεις, μα δεν είχα χρόνο να τις αφήσω ελεύθερες.
Ήμουνα στο παρόν που έγινε προχθές, παραπροχθές...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου