Ο Αγιασμός των υδάτων Θεσ/κη
*****
Χτύπησε το κουδούνι.
Ήμουνα ακόμα ξαπλωμένη.
Είχα δύσκολη νύχτα, κοιμήθηκα μετά τις 8π.μ.
Άκουγα την φασαρία της ημέρας γύρω μου, μα έμενα εκεί στο κρεβάτι που ήταν και ζεστά.
Έτρεξα στην εξώπορτα, φώναξα, κανένας δεν απάντησε.
4 ήταν τα βήματα που είδα απ' το παράθυρο που έφευγαν!
Είδα ένα μαύρο ράσο ν' ανεμίζει! Έτρεχε να προλάβει!
"Παπά - Δημήτρηηηηηηη"!
Σα να γνώρισα αυτό το ράσο που όποτε το δω, "ανεμίζει"!
Περπατάει αέρινα αυτός ο παπάς, ακόμα και μέσα στην εκκλησία!
Κάνει το θυμιατό, τα καντήλια, ακόμα και τους πολυελαίους, να "χορεύουν"!
Ήταν ο παπά - Δημήτρης, ο παλιός παπάς της γειτονιάς μας, που τώρα είναι στην ενορία της φίλης μου!
Μου είπε στο τηλέφωνο πως πήγε και της διάβασε αγιασμό και ζήλεψα...
Πού να ήξερα, πως θα 'ρχόταν και στο δικό μου σπίτι!
"Εσύ; Εδώ;"
"Ήρθα λίγο να βοηθήσω..."
Δεν πρόλαβα να πω πολλά. "Ξέρω, πολλά τα σπίτια, χάρηκα! Δε φαντάζεσαι, πόσο!"
Τι να φανταστεί, άλλωστε;
Να τους προλάβει όλους ήθελε και συνάμα, να τους δει.
Ξυπόλητη στην παγωμένη σκάλα, λες και θα πήγαινα μαζί του!
Όλη η γειτονιά στο πόδι, χαμογελαστή!
"Παπα - Δημήτρη, παπα - Δημήτρη!"
"Καλημέρα, γείτονες! Τι λέτε; Θα μαζέψουμε υπογραφές να μας τον φέρουν πάλι;"
"Ναι, ναι"!!! ακούστηκαν πολλές, αντρικές και γυναικίες φωνές!
Ο παπά Δημήτρης που και νεκρούς ανασταίνει!
Να είναι γερός, δυνατός, ευτυχισμένος και πάντα αέρινος, όπου και να είναι!
Θα ήθελα να ήταν ξανά κοντά μας!
Θα πήγαινα συχνά, πάλι, στις αγρυπνίες του, όπως τότε... που μέσα στον Ιερό Ναό του Αγίου Νεκταρίου, όλα "μίλαγαν" πολύ!
Τώρα, σωπαίνουν... μαζί τους κι εγώ.
Υγ. Σε πρώτη ζήτηση, βρήκα αυτό το βιντεάκι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου