Ποίηση Σπύρου Μακρυγιάννη - Βόλος
****
***
Spiros Makrigiannis
****
****
Ο Spiros Makrigiannis κοινοποίησε μια φωτογραφία στο Χρονολόγιο του George Delikostas.
Ο Spiros Makrigiannis 
ικανοποιημένος
ικανοποιημένος
α κάνω μια φανουρόπιτα! Το χρωστούσα στον Άγιο Φανούριο, μεγάλη η χάρη του, που γιόρταζε... Ο χρόνος στην διάθεσή μου μετά την δουλειά πολύ λίγος, τα απαραίτητα ψώνια αρκετά, συνταγές πολλές αλλά καμιά δεν μου γέμιζε το μάτι... Τελικά έκανα του κεφαλιού μου και μάλλον καλά έκανα... Περιττό να πω ότι τα έκανα όλα όπως πρέπει... Είχα και κερί αναμμένο και λιβάνι να καίει στην εικόνα του και την ευχή διάβασα.... Και ίσα που πρόλαβα τον πατέρα George Delikostas να την διαβάσει στην αγαπημένη μου Παναγίτσα στην τρύπα... Τον ευχαριστώ που μπήκε στον κόπο ενώ ήδη έφευγε σχεδόν... Στο τέλος όλο το άγχος και η κούραση μου βγήκαν, όμως εκείνη την αίσθηση αγαλλίασης και συγκίνησης που με πλημμύρισαν δεν την αλλάζω με τίποτε....
Spiros Makrigiannis
Η συνταγή...
1 κούπα καλαμποκέλαιο (1)
χτυπούμε με 1 κούπα ζάχαρη (2)
προσθέτουμε 1κούπα χυμό πορτοκάλι (3)
το ξύσμα από 1 λεμόνι (4) και πορτοκάλι (5)
1κούπα καρύδια τριμένα στο multi (6) μαζί με
1 κουταλάκι κανέλλα (7)
1/2 κουταλάκι μοσχοκάρυδο (8) και
1/2 κουταλάκι γαρύφαλλο. (9)
Σε 1 κούπα χυμό πορτοκάλι διαλύουμε 1 κουταλάκι σόδα (10) και τα προσθέτουμε.
Ρίχνουμε 1/2 φακελλάκι baking powder (11)
Σιγά σιγά προσθέτουμε 1 συσκευασία φαρίνα που φουσκώνει μόνη της (12). Το μείγμα θα γίνει βαρύ και κολλώδες.
Αν θέλουμε να προσθέσουμε ΚΑΙ σταφίδες (13) μέσα, το κάνουμε στα μισά της φαρίνας όταν το μείγμα είναι ακόμα αραιό διαφορετικά στο τέλος αν θέλουμε βάζουμε μερικές από πάνω στο ταψάκι και τις καλύπτουμε με μείγμα να μην καούν.
Αν το μίξερ μας δεν υποστηρίζει βαριές ζύμες καλό είναι στο τέλος να δουλέψουμε με την σπάτουλα.
Αλείφουμε το ταψάκι καλά με λάδι και στα τοιχώματα και απλώνουμε το μείγμα με την σπάτουλα.
Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 170 βαθμούς για 40 περίπου λεπτά ή μέχρι το μαχαίρι να βγαίνει στεγνό από την φανουρόπιτα.
Μην ξεχάσεις να ανάψεις ένα κεράκι και θυμίαμα κατά την εκτέλεση και επίσης να διαβάσεις την ευχή...
Κύριε Ιησού Χριστέ, ο Ουράνιος Άρτος, ο της βρώσεως της μενούσης εις τον αιώνα πλουσιοπάροχος χορηγός, ο δοτήρ των αγαθών,
ο δέ Ηλιού τροφήν αγεώργητον πηγάσας, η ελπίς των απηλπισμένων, η βοήθεια των αβοηθήτων και σωτηρία των ψυχών ημών.
Ευλόγησον τα δώρα ταύτα και τους ταύτα σοι προσκομίσαντας, εις δόξαν σήν και τιμήν του αγίου ενδόξου μεγαλομάρτυρος Φανουρίου.
Παράσχου δέ, αγαθέ, τοις ευπρεπίσασι τους πλακούντας τούτους, πάντα τά εγκόσμια καί υπερκόσμια αγαθά σου.
Εύφρανον αυτούς εν χαρά μετά του προσώπου σου, δείξον αυτοίς οδούς προς σωτηρίαν. Τα αιτήματα τών καρδιών αυτών καί πάσαν
τήν βουλήν αυτών ταχέως πλήρωσον, οδηγών αυτούς προς εργασίαν τών εντολών σου, ίνα διά παντός εν ευφροσύνη καί αγαλλιάσει
υμνώσι καί δοξάσωσι το πάντιμον καί μεγαλοπρεπές όνομά σου, πρεσβείαις της υπερευλογημένης Θεοτόκου, του αγίου ένδοξου
νεομάρτυρος Φανουρίου, του Θαυματουργού, καί πάντων σου τών αγίων. Αμήν.
****
Μικρό ασήμαντο εγώ
Στις αχτίδες κρυμμένο του ήλιου το πρωί
και στο κελάηδισμα Σε βρήκα των πουλιών
που κάθε μέρα στήνουν άλλη μια γιορτή,
στα χρώματα Σε βρήκα χιλιάδων λουλουδιών…
και στο κελάηδισμα Σε βρήκα των πουλιών
που κάθε μέρα στήνουν άλλη μια γιορτή,
στα χρώματα Σε βρήκα χιλιάδων λουλουδιών…
Στην μουσική που παίζει ο άνεμος στα φύλλα
και στων κυμάτων Σε βρήκα το φλοίσβο στην ακτή,
στης θάλασσας την ασημιά την νύχτα ανατριχίλα
στης πανσελήνου τ’ άγιο φως, ξέρω πως είσαι εκεί…
και στων κυμάτων Σε βρήκα το φλοίσβο στην ακτή,
στης θάλασσας την ασημιά την νύχτα ανατριχίλα
στης πανσελήνου τ’ άγιο φως, ξέρω πως είσαι εκεί…
Στον πράσινο ίσκιο ρεματιάς Σε βρίσκω στην δροσιά
στο βουητό των μελισσών, στου γρύλλου τα τραγούδια
φρεσκοψημένου καρβελιού είσαι στην ευωδιά
και στο απαλό το άρωμα στης νύχτας τα λουλούδια.
στο βουητό των μελισσών, στου γρύλλου τα τραγούδια
φρεσκοψημένου καρβελιού είσαι στην ευωδιά
και στο απαλό το άρωμα στης νύχτας τα λουλούδια.
Όπου σταθώ κι όπου βρεθώ ότι έπλασες θαυμάζω
με όλες τις αισθήσεις μου Σε νιώθω, Σ’ ακουμπώ
πόσο μικρός στο απέραντο της πλάσης Σου να μοιάζω,
πόσο μικρό κι ασήμαντο το ανθρώπινο εγώ…
με όλες τις αισθήσεις μου Σε νιώθω, Σ’ ακουμπώ
πόσο μικρός στο απέραντο της πλάσης Σου να μοιάζω,
πόσο μικρό κι ασήμαντο το ανθρώπινο εγώ…
Αργοναύτης 19/08/2015
****
Ατελές δημιούργημα
Ενώπιόν Σου δημιούργημα ατελές,
μόνο που οφείλει τα κενά να συμπληρώσει
με τις δικές του ως ανθρώπου επιλογές,
έτοιμο ωστόσο κάθε σφάλμα να πληρώσει.
μόνο που οφείλει τα κενά να συμπληρώσει
με τις δικές του ως ανθρώπου επιλογές,
έτοιμο ωστόσο κάθε σφάλμα να πληρώσει.
Ίσως και να ‘πρεπε να έχει ο καθείς
ένα εγχειρίδιο με οδηγίες χρήσης
μόλις βρεθεί στο μονοπάτι της ζωής
μα δεν προβλέπεται… Νόμος αυτός της φύσης.
ένα εγχειρίδιο με οδηγίες χρήσης
μόλις βρεθεί στο μονοπάτι της ζωής
μα δεν προβλέπεται… Νόμος αυτός της φύσης.
Κι έτσι μονάχος μου τον δρόμο ακολουθώ
που η καρδιά μου σαν σωστό έχει ορίσει
στα εμπόδια πέφτω, μα ξανά θα σηκωθώ,
κι ο θείος λόγος Σου θα με παρηγορήσει.
που η καρδιά μου σαν σωστό έχει ορίσει
στα εμπόδια πέφτω, μα ξανά θα σηκωθώ,
κι ο θείος λόγος Σου θα με παρηγορήσει.
Αργοναύτης 18/08/2015
****
Σ’ αναζητώ
Σ’ αναζητώ
στο νιο φως πρώτος ήλιος που δίνει
πρωί, στ’ ανοιχτό παραθύρι,
να θυμηθώ,
πως ελπίδα είσαι Εσύ που δεν σβήνει
στης ζωής μου το πατητήρι…
στο νιο φως πρώτος ήλιος που δίνει
πρωί, στ’ ανοιχτό παραθύρι,
να θυμηθώ,
πως ελπίδα είσαι Εσύ που δεν σβήνει
στης ζωής μου το πατητήρι…
Σ’ αναζητώ
στης μικρής εκκλησιάς την γαλήνη,
απόγευμα, δίπλα στην θάλασσα,
να ξεχαστώ,
της ψυχής να γλυκάνει η οδύνη,
απ’ τα χρόνια που άθελα χάλασα…
στης μικρής εκκλησιάς την γαλήνη,
απόγευμα, δίπλα στην θάλασσα,
να ξεχαστώ,
της ψυχής να γλυκάνει η οδύνη,
απ’ τα χρόνια που άθελα χάλασα…
Σ’ αναζητώ
στης βαθιάς σκέψης δίπλα την κρήνη,
βράδυ, στο έρημο σπίτι,
να λυτρωθώ,
στον καθρέφτη που αδέκαστα κρίνει,
να πετάξω κι εγώ σαν σπουργίτι…
στης βαθιάς σκέψης δίπλα την κρήνη,
βράδυ, στο έρημο σπίτι,
να λυτρωθώ,
στον καθρέφτη που αδέκαστα κρίνει,
να πετάξω κι εγώ σαν σπουργίτι…
Σ’ αναζητώ
και το χέρι Σου δεν με αφήνει
νύχτα, στο άδειο κρεβάτι,
να γκρεμιστώ,
το σκοτάδι γύρω όλα τα ντύνει,
κι εσύ πάνω μου άγρυπνο μάτι…
και το χέρι Σου δεν με αφήνει
νύχτα, στο άδειο κρεβάτι,
να γκρεμιστώ,
το σκοτάδι γύρω όλα τα ντύνει,
κι εσύ πάνω μου άγρυπνο μάτι…
Αργοναύτης 17/08/2015
***
Ο Spiros Makrigiannis κοινοποίησε μια φωτογραφία στο Χρονολόγιο του George Delikostas.
Γραμμένο κατά την διάρκεια των παρακλήσεων στο εκκλησάκι της Παναγίας εις την τρύπα στον Βόλο, όπου συχνά με οδηγούν τα βήματα τελευταία....
****
Ο George Delikostas κοινοποίησε τη φωτογραφία του Spiros Makrigiannis.
Spiros Makrigiannis μαζί με George Delikostas
Στον πατέρα Γεώργιο Δεληκώστα
Σ' ένα εξωκλήσι ταπεινό
φέρνω τα βήματα συχνά
γιατί αυτό που βρήκα εδώ
αλλού δεν βρήκα πουθενά...
φέρνω τα βήματα συχνά
γιατί αυτό που βρήκα εδώ
αλλού δεν βρήκα πουθενά...
Εργάτη έναν του Θεού
καθάριο βλέμμα και ψυχή
ιδανικό που είχα στον νου
στην σύγχρονή μας εποχή...
καθάριο βλέμμα και ψυχή
ιδανικό που είχα στον νου
στην σύγχρονή μας εποχή...
Τυχαίο δεν είναι τελικά
που τόση του έδωσε ζωή
κι αναπολώ πάντα γλυκά
στιγμές που έζησα εκεί...
που τόση του έδωσε ζωή
κι αναπολώ πάντα γλυκά
στιγμές που έζησα εκεί...
Αργοναύτης 06/08/2015
*****
Σπύρος και Θρησκευτική έμπνευση, ότι καλύτερο!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου