... Απόψε είχα πρόγραμμα να κατεβάσω την σελίδα του Φεις.
Μία ότι από αύριο έχω "μουσαφιρέους", μία ότι τα έχω πάρει, ελαφρώς, με τις ομάδες, κ.λ.π.
έκανα μια γύρα δουλειές, άλλαξα φυτιλάκι στο καντηλάκι του Αγίου Εφραίμ που καίει ασταμάτητα εδώ και κάποια χρόνια και κάθισα.
Πρώτη σκέψη να μεταφέρω κάποια δικά μου ενθύμια και η δεύτερη, εύχομαι να μην δω στην Αρχική "κάτι" που θα με σταματήσει!
Με το που πήγα, ήταν στην Αρχική αυτή η ανάρτηση, μόνο που έγραφε πριν ένα λεπτό!
Μέχρι να το διαβάσω και να ξεσοκαριστώ, έγιναν 4 τα λεπτά!
Δεν ξέρω τι θέλει να πει το σημάδι Του! Μάλλον αφορά το "μίλα για μένα" και όχι το κλείσε ή μην κλείνεις την σελίδα!
Τα δικά μου θαύματα από Εκείνον, θέλουν τόμους και το ξέρει!
Τ' αντιγράφω, λοιπόν, γιατί όταν μιλάει πολύ κάποιος για τα δικά του, τον περνάνε και τρελό!
Θαύμα Αγίου Εφραίμ - Ο φυλακισμένος
Ένας Χριστιανός, βρέθηκε από μία ατυχία στη φυλακή. Καθισμένος στο κρεβάτι του κελιού του, συλλογιζόταν το πρόβλημα του. Ξαφνικά είδε μπροστά του έναν Καλόγηρο που
στο αριστερό του χέρι άναβε ένα φως και τον άκουσε να του λέει:
- «Μην ανησυχείς, εγώ θα σε προστατεύσω. Να έχεις Πίστη».
Την άλλη μέρα που πήγε η γυναίκα του στο επισκεπτήριο, της διηγήθηκε τι είχε συμβεί. Αυτή κατάλαβε αμέσως ποιος ήταν ο Καλόγηρος. Του έδειξε μία εικονίτσα που είχε στην
τσάντα της και αφού την βεβαίωσε πως ήταν ο ίδιος, έκανε τον Σταυρό της λέγοντας:
- «Ο Καλόγηρος που σε επισκέφθηκε ήταν ο Άγιος Εφραίμ».
Έχουν περάσει περίπου είκοσι μέρες και ο Καλόγηρος τον επισκέφθηκε πάλι και του είπε:
- «Το δικαστήριο θα γίνει στις 3 Σεπτεμβρίου. Εγώ θα είμαι κοντά σου. Να έχεις Πίστη στο Θεό και να μην ανησυχείς».
Έφυγε, έτσι ξαφνικά όπως είχε εμφανιστεί, αφήνοντας μία ευωδιά να πλανιέται στον αέρα. Συζητούσε μετά από αυτό με τους συγκρατούμενούς του και τους έλεγε πως η δίκη θα
γίνει 3 Σεπτεμβρίου και όλα θα πάνε καλά. Αυτοί γελούσαν, μέχρι που είδαν τις κλήσεις για το δικαστήριο να γράφουν 3 Σεπτεμβρίου. Την παραμονή της δίκης, με άγχος και
ανησυχία, έγειρε να κοιμηθεί. Βλέπει λοιπόν στον ύπνο του:
«Στην αίθουσα του δικαστηρίου, πρόεδρος ήταν ο Καλόγηρος. Ένας από τους δικαστές, του έδωσε ένα λευκό χαρτί λέγοντας του πως είναι αθώος».
Έτσι κι έγινε. Την άλλη μέρα αθωώθηκε και βγαίνοντας από την φυλακή, πήγε κατευθείαν στο Μοναστήρι. Άναψε λαμπάδα, προσκύνησε τα Ιερά Λείψανα του Αγίου και με δάκρυα
στα μάτια του αφιέρωσε τον σταυρό που φορούσε. Ο ίδιος άνθρωπος, που ήταν πλοιοκτήτης, διηγείται άλλο ένα περιστατικό που του συνέβη και τον βοήθησε ο Άγιος. Ήταν
χειμώνας, όταν μία νύχτα με φοβερή θαλασσοταραχή, έχασε κάθε επικοινωνία με το καράβι του. Τον έτρωγε η αγωνία. Δεν ήξερε τι είχε συμβεί στο πλοίο και ανησυχούσε τρομερά
για τους ανθρώπους που ήταν μέσα σαν πλήρωμα. Αποκαμωμένος, έκλεισε για λίγο τα μάτια του να ξεκουραστεί και βλέπει:
«Τον Άγιο επάνω στη φουρτουνιασμένη θάλασσα, να έχει δέσει το καράβι μ' ένα σχοινί και να το τραβάει στην ξηρά».
Την άλλη μέρα τον ειδοποίησαν πως το καράβι του είχε πιάσει λιμάνι και όλο το πλήρωμα ήταν καλά. Επίσης ο Άγιος τον έσωσε από βέβαιο θάνατο, όταν του συνέβη ένα
αυτοκινητιστικό ατύχημα. Οδηγούσε σ' έναν χιονισμένο δρόμο, το αμάξι γλίστρησε, έφυγε από το δρόμο κι έπεσε μέσα σε χαράδρα. Οι οδηγοί που ακολουθούσαν, κατέβηκαν
σιγά-σιγά να μαζέψουν από τα συντρίμμια ότι θα είχε απομείνει από τον οδηγό. Εκεί με έκπληξη βλέπουν τον οδηγό ελαφρά τραυματισμένο και δίπλα του μια εικονίτσα του Αγίου
και την ταυτότητά του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου