Άγιος Νικολάκης - Ο φίλος των Ναυτικών! - Έτσι τον αποκαλούν! Πρώτος ΦΙΛΟΣ!

2:11 μεσημέρι, Δευτέρας

... Πάμε, για μένα, για τα "ταμένα" και τα καθυστερημένα, έτσι, στο γρήγορο, γιατί γύρισα μουσκεμένη απ' την βροχή, εξωτερικά, έτσι κι αλλιώς, και στο "πήγαινε", με βρεγμένο λουσμένο μαλλί, ξεκίνησα, δεν προλάβαινα, οπότε!

Ξεκινάμε απ' το 1,

Γράφουμε εδώ για το ξύπνημα, που σημαίνει 2, αναπτύσσουμε σύντομα, τουλάχιστον και αργότερα συμπληρώνουμε φώτο και λεπτομέρειες, στα 3 και όπου φτάσουν, που η θέση τους δεν είναι γι' αυτό το μπλογκ.
Αρκετό μπέρδεμα έχει...

.... Μπλα, μπλα, σκέψεις που καταγράφονται, επίτηδες όμως, για να μείνουν, έστω κι έτσι:

Ξύπνησα απότομα και καθυστερημένα από ένα όνειρο που με πέταξε πάνω, σαν ελατήριο; Λίγο είναι!

"Πρόσεχε: "Αι ναύται φίλαι"!

Είχε και μια φωτογραφία, φίλης!

Κουφάθηκα!...

... Μπλα, μπλα, ετοιμάστηκα και μετέφραζα όνειρο.... κ.λ.π.

Ποιος είναι ο Προστάτης των Ναυτικών;
Ποιον παραμέλησα;
Νοερά όμως, του είχα εξηγήσει...

Πήγα λοιπόν, πρώτα εκεί, άναψα το κεράκι μου στον Άγιο Νικόλαο, κι απ' όλα τ' άλλα, ότι προλάβαινα...

Όνειρα και σημάδια, σημάδια κι άνθρωποι, άμα μπερδεύονται και με ιντερνετικές αναρτήσεις, κρατούμενες ή μη, αριθμημένες ή μη, προγραμματισμένες ή μη, τι θέλει να πει ο ποιητής ή ο συγγραφέας, αν έχεις ψυχή, καθάρια και βαθειά, θα τον βρεις τον δρόμο σου, Κατερίνα, έστω και με πυξίδα!