...Κάποτε έγραφα στις σελίδες μου, τα δικά μου...
Το αποφεύγω πια, μα... αν το σημερινό Σημάδι μου, ήταν στον ενικό, θα το κρατούσα για προστασία δικιά μου.
Το μυαλό μου πήγε κατευθείαν στον Άγιο Εφραίμ, μ' έπεισαν και Σημάδια της Παναγιάς, μετά, γι' αυτό, οπότε, ναι, Αυτός ο Άγιος, για άλλη μια φορά, μού είπε "ΚΑΤΙ".
"Να μην ξεχνάτε, όπου πηγαίνετε, να παίρνετε μαζί σας και τα..."
"Τα;"
Μια κράμπα που σού κόβει την ανάσα, με τίναξε πάνω.
Πού σε πονεί και πού σε σφάζει;
...Κατάφερα να φτάσω μια θερμαντική αλοιφή, ενώ το μυαλό σκέφτονταν το Σημάδι...
Τί ήθελε να πει;
Τα σακίδια; (που όλο συζητάμε και ποτέ δεν είναι έτοιμα;)
Τα φάρμακά σας;
Ναι, τα φάρμακά σας, σα να αργήσετε να ξαναγυρίσετε σπίτι...
Σ' αυτή την σκέψη, ΣΤΟΠ η κράμπα.
Ποτέ μια κράμπα μου, δεν σταμάτησε έτσι και χωρίς να με "κρατάει" μετά... για ώρες ή για μέρες.
Σε περισσότερες ερωτήσεις του νου, μετά, ένα ένα (φλόγα καντηλιού, κ.λ.π.) μού έδιναν απαντήσεις.
Γίνονται πράγματα που δεν θα τα βρούμε στις ειδήσεις, ούτε στις Εναλλακτικές Σελίδες, είμαι σίγουρη, βάση των όσων μού συμβαίνουν, εδώ και χρόνια, έτσι, ανεξήγητα και χωρίς γνώσεις.
Δε σκοπεύω να απολογηθώ, για ότι ζω ή έχω ζήσει, ούτε θα σας φέρω ντοκουμέντα.
Δε νομίζω ότι είναι κακό, να έχετε μαζί σας, ειδικά οι ασθενείς (καρδιοπαθείς, διαβητικοί, κ.λ.π) φάρμακα για κάποιες μέρες, για κάτι ξαφνικό, μέχρι να τα ξαναβρείτε...
Δεν έχουν βάρος πολύ, ίσως σώσει την ζωή σας!
Όλα τα άλλα, σίγουρα θα βρεθούν πλούσια και εύκολα στον δρόμο σας.
Μού συνέβει, είναι σημαντικό, δεν το εφαρμόζω, ίσως θα έπρεπε, το λέω.
Είθε το χασομέρι σας να με διαβάσετε, να είναι αχρείαστο!
Για την ΠΗΓΗ, ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΑΝΤΟΥ, ΧΡΙΣΤΟΣ!
Το αποφεύγω πια, μα... αν το σημερινό Σημάδι μου, ήταν στον ενικό, θα το κρατούσα για προστασία δικιά μου.
Το μυαλό μου πήγε κατευθείαν στον Άγιο Εφραίμ, μ' έπεισαν και Σημάδια της Παναγιάς, μετά, γι' αυτό, οπότε, ναι, Αυτός ο Άγιος, για άλλη μια φορά, μού είπε "ΚΑΤΙ".
"Να μην ξεχνάτε, όπου πηγαίνετε, να παίρνετε μαζί σας και τα..."
"Τα;"
Μια κράμπα που σού κόβει την ανάσα, με τίναξε πάνω.
Πού σε πονεί και πού σε σφάζει;
...Κατάφερα να φτάσω μια θερμαντική αλοιφή, ενώ το μυαλό σκέφτονταν το Σημάδι...
Τί ήθελε να πει;
Τα σακίδια; (που όλο συζητάμε και ποτέ δεν είναι έτοιμα;)
Τα φάρμακά σας;
Ναι, τα φάρμακά σας, σα να αργήσετε να ξαναγυρίσετε σπίτι...
Σ' αυτή την σκέψη, ΣΤΟΠ η κράμπα.
Ποτέ μια κράμπα μου, δεν σταμάτησε έτσι και χωρίς να με "κρατάει" μετά... για ώρες ή για μέρες.
Σε περισσότερες ερωτήσεις του νου, μετά, ένα ένα (φλόγα καντηλιού, κ.λ.π.) μού έδιναν απαντήσεις.
Γίνονται πράγματα που δεν θα τα βρούμε στις ειδήσεις, ούτε στις Εναλλακτικές Σελίδες, είμαι σίγουρη, βάση των όσων μού συμβαίνουν, εδώ και χρόνια, έτσι, ανεξήγητα και χωρίς γνώσεις.
Δε σκοπεύω να απολογηθώ, για ότι ζω ή έχω ζήσει, ούτε θα σας φέρω ντοκουμέντα.
Δε νομίζω ότι είναι κακό, να έχετε μαζί σας, ειδικά οι ασθενείς (καρδιοπαθείς, διαβητικοί, κ.λ.π) φάρμακα για κάποιες μέρες, για κάτι ξαφνικό, μέχρι να τα ξαναβρείτε...
Δεν έχουν βάρος πολύ, ίσως σώσει την ζωή σας!
Όλα τα άλλα, σίγουρα θα βρεθούν πλούσια και εύκολα στον δρόμο σας.
Μού συνέβει, είναι σημαντικό, δεν το εφαρμόζω, ίσως θα έπρεπε, το λέω.
Είθε το χασομέρι σας να με διαβάσετε, να είναι αχρείαστο!
Για την ΠΗΓΗ, ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΑΝΤΟΥ, ΧΡΙΣΤΟΣ!
3 σχόλια:
Νταν, μόλις ανέβασα την ανάρτηση, ο Άγιος Νεκτάριος! (κι εννοώ, μόλις ήρθα να δω την ανάρτηση αυτή, αφού ανεβασα κι άλλες πρόχειρες.
"Μιλάνε" τα Ιερά μας, λέμε!
Ξυπνάτε!
Συμπτώσεις που επαληθεύονται πολλάκις, δεν είναι συμπτώσεις.
Αμέσως μετά το σχόλιο, είχα μια βλάβη, παρόμοια με αυτή
https://tamenoblog.blogspot.gr/2016/10/blog-post_58.html
μόνο που έλεγε: στείλ' τε το σχόλιό σας, κάπως έτσι.
Έκλεισα φυσικά...
Το βιντεάκι έχει παίξει πολλές φορές, λόγω πέρα δώθε όμως, έχω κενά, άντε πάλι απ' την αρχή.
Τί να σχολιάσω; Μ' αρέσει ο Κώστας, καλά τα λέει, βάση Γνώσης και Έρευνας, όμως.
Μάλλον εγώ, θα πρέπει να μιλάω μόνο για μένα...
Σκέψεις που έκανα αποσπασματικά, στις επιστροφές που έγιναν μετά, πάω καλά σε ένστικτο.
Ο Θεός δεν είναι μέσα στους Ναούς, είναι Μέσα μας, το ξέρω.
Το έλεγα, το λέω και αδιάβαστη.
Το Ναό είναι τόσο εύκολο να τον στήσουν, όχι μόνο σε 3 μέρες, αλλά... πολύ λιγότερο.
Μπορεί να μπεις μέσα να προσευχηθείς, να είναι αλλιώς και ξαφνικά σα σκηνικό... να μετατραπούν όλα και να βρεθείς στο νεό ναό...
Ένα τρομακτικό όνειρο, πριν χρόνια, δεν το έχω γράψει, αργότερα το μετέφρασα αλλιώς, γράφοντας εδώ για την εμπειρία μου σε ένα ιδιωτικό εξωκκλήσι.
Ίσως όμως, να μην ήταν αυτή, η τότε εξήγηση.
Τώρα καταφέρνω και "μεταφράζω" πολλά απ' τα 'συμβάντα" της ζωής μου, που τα λέω "όνειρα", αλλά δεν είναι όλα σε όνειρα.
Και για μένα, μακάρι να γίνουν όλα, Αύριο!
Εκείνος, όμως, ξέρει, κι απ' ότι τολμώ να νομίζω "μού μαρτυρά", είμαστε στο πορτοκαλί. Πόσο κοντά στο κόκκινο, δεν ξέρω.
Δεν είμαι προφήτισσα, ούτε μέντιουμ, παρατηρώ πολύ γύρω μου, στέκομαι σε ότι επιμένει να μού τραβά την προσοχή, γιατί νομίζω, δεν συμβαίνουν παράξενα πράγματα, μόνο σε μένα.
Απλά, οι περισσότεροι προσπερνάνε τα Ανώτερα Σημάδια στην ζωή τους, γι' αυτό μάς πιάσανε στον ύπνο, γενικά.
Υγ. Διόρθωσα τις αναρτήσεις που δεν φαίνονταν τα γράμματα.
;;;
Στο λιμάνι του Βόλου θα παρουσιασθεί μία μικρή αναστάτωση...
;;;
Είθε να είναι μικρή!
Δημοσίευση σχολίου