Καλλίνικος Δ΄ Κωνσταντινουπόλεως
Ο Καλλίνικος Δ΄[1] (κατά κόσμον Κωνσταντίνος Μαυρίκιος, 1713 - 1792) ήταν Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως για μικρή χρονική περίοδο το 1757.Καλλίνικος Δ΄ Κωνσταντινουπόλεως Γέννηση Θάνατος Ιδιότητα ιερέας Αξίωμα Οικουμενικός Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως wikidata (π)
Πίνακας περιεχομένων
Η ζωή του
Γεννήθηκε στη Ζαγορά το 1713[2]. Ήταν δευτερότοκος γιος του Χατζή - Δημητρίου Μαυρικίου και της «κυράτζας Κλουνώ». Αφού μαθήτευσε στη Σχολή της Ζαγοράς, σε ηλικία δεκαπέντε ετών αναχώρησε για την Κωνσταντινούπολη, για να συνεχίσει τις σπουδές του.
Το 1740 χειροτονήθηκε διάκονος και μετά από δύο χρόνια έγινε Μέγας Πρωτοσύγκελος. Το 1743, σε ηλικία μόλις τριάντα ετών, χειροτονήθηκε Μητροπολίτης Προϊλάβου (Βραΐλας). Αρχικά εξελέγη Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως το 1743. Όμως η πολύ ταραγμένη κατάσταση των τότε Εκκλησιαστικών πραγμάτων τον οδήγησαν στην εξορία, χωρίς να πατριαρχεύσει, πρώτα στη Λήμνο και αργότερα στην Αίγυπτο, στη Μονή του Σινά, μετά από μια επανεκλογή του το 1757, μετά την οποία πατριάρχευσε από τις 6 Ιανουαρίου ως τις 27 Ιουλίου του έτους αυτού. Αιτία της καθαίρεσής του ήταν η θέση που υιοθέτησε στην έριδα που είχε ξεσπάσει την εποχή εκείνη για το ζήτημα του αναβαπτισμού των αλλοδόξων χριστιανών. Εξορίστηκε με σουλτανικό ορισμό που πέτυχαν οι οπαδοί του αναβαπτισμού.
Αποσύρθηκε στην ιδιαίτερη πατρίδα του, όπου ασχολήθηκε με τη συγγραφή και την ανασυγκρότηση της τοπικής Σχολής. Έργα του είναι «Το νέον εξομολογητήριον», «Εγχειρίδιον κατά αιρέσεων», «Κατάλογοι Πατριαρχικοί», κ.ά. Στη βιβλιοθήκη του χωριού του κληροδότησε ολόκληρη την προσωπική του βιβλιοθήκη και τα χειρόγραφά του. Πέθανε εκεί το 1792 σε ηλικία 79 ετών.
Παραπομπές
- Αναφέρεται ως Καλλίνικος Γ΄ από αυτούς που δεν συναριθμούν στους Πατριάρχες τον Καλλίνικο Γ΄, ο οποίος πέθανε στο άκουσμα της εκλογής του και δεν πρόλαβε να ενθρονιστεί. Βλέπε και: Εγκυκλοπαίδεια Μείζονος Ελληνισμού
Κυριακή 20 Αυγούστου 2017
Καλλίνικος Δ΄ Κωνσταντινουπόλεως
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου