Η ΕΥΤΥΧΙΑ ΕΙΝΑΙ ΣΤΟ ΧΕΡΙ ΜΑΣ. Πατήρ Ιωάννης ΦΩΣ ΕΚ ΦΩΤΟΣ - ΦΟΒΟΣ

Η ΕΥΤΥΧΙΑ ΕΙΝΑΙ ΣΤΟ ΧΕΡΙ ΜΑΣ. Πατήρ Ιωάννης ΦΩΣ ΕΚ ΦΩΤΟΣ 

ΦΟΒΟΣ

Η ΕΥΤΥΧΙΑ ΕΙΝΑΙ ΣΤΟ ΧΕΡΙ ΜΑΣ

Παγιδευμένοι μέσα σε ένα σύστημα ζωής, όπου από πολύ μικρούς μας εκπαίδευσαν, να ζούμε μέσα στον φόβο ,αποδεχόμαστε πλέον τον φόβο, σαν κάτι το φυσιολογικό .

Όπως κάποιος που κολυμπά στην θάλασσα, αισθάνεται φυσικό το γεγονός ότι είναι μέσα στο νερό, έτσι και εμείς ζώντας αυτήν την ζωή, έτσι όπως μας εκπαίδευσαν, αισθανόμαστε σαν κάτι το πολύ φυσικό να ζούμε μέσα στον φόβο. 

Ο Φόβος,  έγινε η δεύτερη φύση μας.

Δεν αντιδρούμε. Δεν έχουμε δημιουργήσει μέσα μας μηχανισμούς ,που θα μας προστάτευαν από τις συνέπειες ,που προκαλεί ο φόβος στους ανθρώπους.

Η εκπαίδευσή μας άρχισε σχεδόν από τα πρώτα μας βήματα. 

Φάε το φαγητό σου ,γιατί θα έρθει ο μπαμπούλας, μην βγεις στον δρόμο θα σε φάει ο κακός λύκος, και ιστορίες με δράκους, φαντάσματα, και ότι άλλο ήταν εύκαιρο .

Η εκπαίδευσή μας συνεχίστηκε αργότερα με ταινίες τρόμου, όπου πλέον είχαμε και την δυνατότητα να δούμε με τα μάτια μας τον μπαμπούλα και τον κακό λύκο.

Είχαμε την ευκαιρία να δούμε επίσης, κεφάλια να κόβονται, άντερα να χύνονται στον δρόμο, δολοφονίες, απαγωγές, εκμετάλλευση ανθρώπων, και ότι άλλο φρικιαστικό μπορεί να μας προσφέρει η τέχνη του κινηματογράφου και η σκοπιμότητα της τηλεόρασης.

Το θεωρούμε φυσιολογικό και αυτό. Να καθόμαστε δηλαδή 2 ώρες ,και να βλέπουμε σαν υπνωτισμένοι ,όλα αυτά τα φρικιαστικά που ανέφερα προηγουμένως ,και να μην μπορούμε να κουνηθούμε από την αγωνία.

Και το ονομάζουμε αυτό διασκέδαση. 

Αυτό δεν έχει παιδιά μου ,να κάνει τίποτα με την λέξη διασκέδαση.

Η διασκέδαση σκοπό έχει να χαρεί η ψυχή μας {ψυχαγωγία} και όχι να την τρομοκρατήσει.

Γιατί αυτό που στην πραγματικότητα έχουμε κάνει αυτές τις 2 ώρες, είναι να φοβίσουμε ακόμη περισσότερο το υποσυνείδητο μας, να τρομάξουμε την ψυχούλα μας, και να βουτηχτούμε ακόμα ποιο βαθιά στην θάλασσα του φόβου ,που κολυμπάμε από την ημέρα που γεννηθήκαμε.

Και βέβαια το βράδυ θα δούμε άσχημα όνειρα και εφιάλτες . 

Και αυτό το θεωρούμε φυσικό.

Για αυτό δεν καταλαβαίνουμε ,την επίδραση που μπορεί να έχει στον ψυχισμό μας, η φρίκη που βλέπουμε στις ταινίες.

Για αυτό και την άλλη ημέρα θα δούμε κάποια άλλη φρικιαστική ταινία, και άλλη την επόμενη, και πάει λέγοντας.

Και καθημερινά ο ψυχισμός μας θα τραυματίζεται όλο και περισσότερο, ώσπου οι συνέπειες αυτής της κατάστασης θα μας εκδηλώσουν προβλήματα ψυχολογικά, συμπτώματα κατάθλιψης, υστερίες, και γενικά ένας άλλος εαυτός κάποια στιγμή ,θα κάνει την εμφάνιση του και θα μας κυριεύσει.

Μην πάει το μυαλό σας σε δαίμονες. Δεν λέω αυτό. 

Οι περισσότεροι που ισχυρίζονται ότι έχουν καταληφθεί  από δαίμονες, στην ουσία υποφέρουν από δυπολικότητα.

Είναι καθαρά θέμα ψυχιατρικής επιστήμης.

Απλά κάποια στιγμή ,ξεχειλίζει ο φόβος που χρόνια ,μας καλλιεργούσαν, και στην συνέχεια τον ποτίζαμε και εμείς, και έγινε δέντρο τεράστιο και μας σκέπασε με τα κλαδιά του.

Δεν είναι ότι απλά έχουμε χάσει το παιχνίδι της ευτυχίας, μέσα από τα χέρια μας, άλλα είναι σαν συνειδητά να το έχουμε σπρώξει μακριά μας.

Το σύστημα καλά μας εκπαίδευσε. Και εμείς ανταποκριθήκαμε στις προσδοκίες του συστήματος.

Βλέπεται, ένας φοβισμένος άνθρωπος, δεν μπορεί να σκεφτεί καθαρά, γίνεται εύκολα πειθήνιο όργανο του κάθε κατεργάρη καιροσκόπου, έχει ανάγκη να ενταχθεί σε κάποια ομάδα ανθρώπων, για να νοιώθει δυνατός και άφοβος, είτε αυτό είναι ένα πολιτικό κόμμα, είτε παραθρησκευτική η και θρησκευτική οργάνωση, εύκολα γίνεται φανατικός, και γενικά εύκολα αφήνει το σύστημα να τον καταπιεί, και να τον ξεράσει ,όταν θα  είναι άχρηστος πλέον στο σύστημα. Χωρίς καμία αντίσταση.

Έχουμε πλέον ανάγκη να ζούμε στον φόβο. 

Οτιδήποτε παράγει φόβο πουλάει. 

Οτιδήποτε προάγει ελπίδα και  χαρά, θάβεται γιατί δεν έχει ενδιαφέρον για κανέναν.

Βλέπω καθημερινά στο διαδίκτυο να κοινοποιούνται σαν στραγάλια άρθρα που αναφέρονται  σε πολέμους, καταστροφές, φρίκη, δυσοίωνες προφητείες και γενικά οτιδήποτε παράγει φόβο και απελπισία για τις ψυχές των ανθρώπων.

Ήθελα να ρωτήσω κάποτε κάποιον. Γιατί παιδί μου το κάνεις αυτό; Δηλαδή αισθάνεσαι ότι ανακάλυψες κάτι το πολύ σημαντικό που πρέπει να μοιραστείς μαζί μας; 

Ότι θα γίνουν πόλεμοι και καταστροφές;

Ποιος ο λόγος που το κοινοποιείς; 

Μυαλό δεν έχεις να καταλάβεις ότι έτσι θα φοβίσεις τους ανθρώπους; χωρίς στην ουσία να έχεις προσφέρει τίποτε στην ζωή τους;

Έτσι και αλλιώς δεν είναι κάτι που ανακάλυψες εσύ, για να νοιώθεις την ανάγκη να το προβάλεις. 

Γιατί δεν ένοιωσες ποτέ την ανάγκη να κοινοποιείς θέματα που δίνουν ελπίδα, κουράγιο, αγάπη και γενικά είναι ευεργετικά για τον ψυχισμό των ανθρώπων;

Να ρωτήσω και γενικά, γιατί όλοι μας προβάλουμε τον φόβο και το κακό;

Γιατί άραγε οι ειδήσεις έχουν για πρώτο θέμα ότι παράγει κακό, φόβο και απελπισία;

Στην πραγματικότητα όμως δεν χρειάζεται να ρωτήσω. 

Την απάντηση την ξέρω. Προβάλουμε τον φόβο ,γιατί έχουμε μάθει να ζούμε μέσα σε αυτόν και γιατί μας φαίνετε σαν κάτι το φυσιολογικό.

Ας δούμε όμως τι μας συμβαίνει,
όταν ζούμε μέσα στον φόβο.

Ζώντας στον φόβο, πρώτα από όλα χάνουμε την χαρά της ζωής.

Είμαστε μουδιασμένοι και ανίσχυροι, να αντιδράσουμε σε ότι κάποιος άλλος, θα μας επιβάλει.

Η ζωή περνά δίπλα μας κουβαλώντας τα δώρα της, που πρέπει να πάρουμε, και εμείς φοβόμαστε να απλώσουμε το χέρι, ακόμα και να τα αγγίξουμε.

Εύκολα αφήνουμε όλες τις ευκαιρίες να μας προσπεράσουν, γιατί δεν τολμάμε, από φόβο.

Χωρίς να το ξέρουμε διώχνουμε την ευτυχία μακριά μας. 

Και πώς συμβαίνει αυτό;

Ζώντας στον φόβο, παράγουμε αρνητική ενέργεια. 

Και όταν εκπέμπουμε αρνητική ενέργεια, τι συμβαίνει; 

Όλα τα άσχημα που υπάρχουν γύρω μας, έρχονται και κολλάνε επάνω μας. Αναποδιές, κακοτυχία, ατυχήματα, κακομοιριά, και ένα σωρό άλλα κακά.

Στην πραγματικότητα φέρνουμε στην ζωή μας, χωρίς να το ξέρουμε και χωρίς να το επιδιώκουμε συνειδητά, όλα όσα φοβόμαστε , να εμφανιστούν σε αυτήν. Εμείς τα δημιουργήσαμε.

Και το κυριότερο αν θέλετε από όλα, ζώντας στον φόβο, τρέφουμε τον πονηρό και τους οπαδούς του και τους κάνουμε ποιο δυνατούς. Γιατί ο πονηρός τρέφεται από τον φόβο μας. 

Από την αρνητική ενέργεια που παράγουμε. Αυτή είναι η τροφή του. Και όσο εμείς ζούμε στον φόβο και τον ταΐζουμε, το κακό δυναμώνει σε όλον τον πλανήτη και τον κυριεύει σιγά σιγά.

Και η ζωή μας πάει από το κακό στο χειρότερο. 

Πόσο δύσκολο είναι παιδιά μου ,να το καταλάβουμε αυτό; 

Μόνοι μας, {επειδή έτσι μας εκπαίδευσε το σύστημα από μικρούς,} μόνοι μας λοιπόν, διώξαμε την ευτυχία μακριά μας ,και ζούμε μέσα στην δυστυχία και την απόγνωση.

Το σύστημα επωφελείται από αυτή την κατάσταση. Όταν εμείς είμαστε φοβισμένοι, το σύστημα μπορεί να κοιμάται άφοβα.

Οι Θρησκείες σε όλον τον κόσμο ,επωφελούνται από αυτήν την κατάσταση. Εύκολα μπορούν να ελέγξουν τους φοβισμένους πιστούς τους, και να επωφεληθούν οικονομικά από αυτούς.

Οι διάφορες οργανώσεις, τα μεγάλα αφεντικά και οι επιχειρήσεις, εύκολα ελέγχουν τους ανθρώπους, με τον φόβο μην χάσουν τις δουλειές τους.

Και γενικά ο φόβος κυριαρχεί και μας αφοπλίζει σε κάθε επιδίωξη που επιχειρούμε.

Αρκετά όμως με τον φόβο. Πιστεύω ότι όλοι μας έχουμε καταλάβει ,την ολέθρια για την ζωή μας παρουσία του.

Ας δούμε τώρα πως μπορούμε να αποβάλουμε τον φόβο από την ζωή μας, και να γνωρίσουμε επιτέλους την ευτυχία, που όλοι κατά βάθος επιδιώκουμε και αναζητούμε.

Κατ’ αρχήν ,με όλα όσα ανέφερα προηγουμένως για το πώς λειτουργεί ο φόβος στην ζωή μας, θα πρέπει όλοι μας να έχουμε θυμώσει αρκετά με τον εαυτό μας, για το σημείο που έχουμε φτάσει.

Ο θυμός στην συγκεκριμένη περίπτωση είναι καλός και απαραίτητος, γιατί θα μας δώσει την απαιτούμενη δύναμη που χρειαζόμαστε για να αγωνιστούμε να αποβάλουμε τον φόβο από την ζωή μας. Θα μας δώσει την δύναμη να σπάσουμε τα κλαδιά, από το δέντρο του φόβου, που μας έχουν σκεπάσει και να βγούμε στο ΦΩΣ. 

Να γνωρίσουμε την ευτυχία και εμείς.

Αν σε κάθε περίπτωση που νοιώθουμε φόβο, έτσι γενικά και αόριστα, ρωτήσουμε τον εαυτό μας τι ακριβώς είναι αυτό που φοβάται, τις περισσότερες φορές δεν θα υπάρχει συγκεκριμένη απάντηση.

Φοβόμαστε έτσι αόριστα. Η φαντασία μας που γεννήθηκε και μεγάλωσε και αυτή μέσα στον φόβο, μας παίζει τα δικά της παιχνίδια.

Πολλές φορές παραδινόμαστε στον φόβο για κάποιο θέμα, γιατί μας είναι ποιο εύκολο να παραδοθούμε, παρά να πολεμήσουμε για να τον ξεπεράσουμε.

Είπαμε ότι ο φόβος παράγει αρνητική ενέργεια, και στην αρνητική ενέργεια έρχεται και κολλά κάθε τι κακό . 

Και το κακό θα συνεχίζεται, όσο εξακολουθούμε να ζούμε στον φόβο.

Όσοι όμως από εμάς, αποφασίσουμε κάποια στιγμή να ελευθερωθούμε από τον φόβο, και να αποκτήσουμε την ευτυχία, να τι πρέπει να κάνουμε.

Πρώτα από όλα πρέπει να τιθασεύσουμε την φαντασία μας. 

Τα όρια του τι μπορούμε ,και του τι δεν μπορούμε να κάνουμε, να τα ορίζουμε εμείς. Με την λογική μας και την πίστη μας. 

Την πίστη μας στον Θεό πρώτα ,αλλά και στον εαυτό μας.

Και αφού θα καταφέρουμε να ελέγχουμε την φαντασία μας, μετά θα πρέπει να αποκτήσουμε μεγαλύτερη εμπιστοσύνη στην ευεργετική ευλογία του Θεού ,και στην αγάπη του για τους ανθρώπους.

Να αφήσουμε να νοιώσουμε επιτέλους την προστασία του, την ευλογία του, την παρουσία του στην ζωή μας.

Έχω πει πολλές φορές ότι ο Θεός δεν επεμβαίνει. Έχουμε ελεύθερη βούληση που μας κάνει να διαφέρουμε από ένα ρομπότ. 

Ναι. Δεν επεμβαίνει.

Έχει αφήσει όμως μόνιμα την ευλογία του για τον άνθρωπο να υπάρχει στον κόσμο μας. Έχει αφήσει την ενέργεια της προστασίας του να μας σκεπάζει. Αυτό πρέπει να το πιστέψουμε.

Όταν θα έχουμε καταφέρει να ελέγξουμε την φαντασία μας και να μην της επιτρέπουμε να μας παρουσιάζει σενάρια καταστροφής που μας πλημυρίζουν από φόβο και μας ακινητοποιούν, τότε πλησιάζοντας με πίστη και εμπιστοσύνη την ενέργεια του Θεού, αληθινοί και ξεκάθαροι, τότε τι θα συμβεί;

Η αρνητική ενέργεια που παράγαμε έως τώρα θα αρχίσει να αλλάζει σιγά σιγά, έως ότου φτάσουμε στο σημείο να εκπέμπουμε αισιοδοξία, αγάπη, ελπίδα, και το κυριότερο…. Θετική ενέργεια.

Ο πονηρός και το κακό γύρω μας δεν θα έχει τροφή για να τραφεί από εμάς.

Θετική ενέργεια. Και όμορφα πράγματα, θα αρχίσουν να συμβαίνουν στην ζωή μας. Οι αναποδιές θα εξαφανιστούν, ο ψυχισμός μας θα αναθαρρήσει και θα γιατρευτεί, και επιτέλους ,ίσως και για πρώτη φορά στην ζωή μας θα νοιώσουμε τι θα πει ευτυχία.

Κάτι που πάντα ήταν κοντά μας, αλλά ο φόβος ,μας εμπόδιζε να απλώσουμε το χέρι και να την πιάσουμε.

Θα μοιραστώ τώρα μαζί σας κάποια σκονάκια, που θα σας βοηθήσουν στον αγώνα που πρέπει να κάνετε για να ξεπεράσετε την τάξη  του φόβου και να προβιβαστείτε στην τάξη  της ευτυχίας.

Πρώτα από όλα. Πίστη και αγάπη για τον Θεό. Πίστη και αγάπη για τον Κ.Η. Ιησού Χριστό και την μητέρα μας Παναγία. 

Τους Αγίους μας . Πίστη και αγάπη. Πάντα θα είναι κοντά σε όσους τίμια και ειλικρινά θέλουν να αγωνιστούν για την ευτυχία τους. Όταν έχουμε παιδιά μου τέτοιο οπλοστάσιο στα χέρια μας τι να φοβηθούμε;

Μετά θα πρέπει να κάνετε και εσείς τα αυτονόητα. 

Μην παρακολουθείτε εσείς και τα παιδιά σας τρομακτικές ταινίες. Κωμωδίες, όπου μπορείτε. Ντοκιμαντέρ, χρήσιμα πράγματα. 

Έτσι δεν θα βαρύνετε τον ψυχισμό σας με δυστυχία και φόβο.

Μην φοβίζετε τα παιδιά σας με μπαμπούλες και δράκουλες για να φάνε ή για να πειθαρχήσουν. 

Ας βγάλουμε μια άφοβη γενιά επιτέλους.

Μην είστε κακοπροαίρετοι με τους άλλους ανθρώπους. 

Ζήστε στην αγάπη και στην καλοσύνη. 

Αν είστε καλοί, καλά πράγματα θα έρχονται να σας συναντούν.

Αγαπήστε την ζωή, χαρείτε την, νοιώστε την, δυναμώστε από αυτήν, και να θυμάστε πάντα, ότι όσο πολύτιμοι νομίζετε ότι είστε εσείς, άλλο τόσο πολύτιμος είναι για τον Θεό και ο διπλανός σας.

 Αφήστε παιδιά μου να γίνεται ευτυχισμένοι. Γιατί το αξίζετε.

Να είστε ευλογημένοι και ευτυχείς.

Πατήρ Ιωάννης
πηγή