Ο Αρχιεπίσκοπος στην παράσταση «Έγκλημα και Τιμωρία» (και άλλα)

Ο Αρχιεπίσκοπος στην παράσταση «Έγκλημα και Τιμωρία»

Ρεπορτάζ για το Ραδιόφωνο της Εκκλησίας: Μάκης Αδαμόπουλος

Φωτογραφίες: Χρήστος Μπόνης Την παράσταση «Έγκλημα και Τιμωρία» παρακολούθησε εχθές το απόγευμα ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος στο πλαίσιο της εκδήλωσης που διοργάνωσε το γραφείο Νεότητας της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών για τα παιδιά των ιερέων της Αρχιεπισκοπής. Τον Αρχιεπίσκοπο συνόδευε ο Πρωτοσύγκελλος της Αρχιεπισκοπής Αρχιμανδρίτης Συμεών Βολιώτης και τους υποδέχθηκαν ο Διευθυντής του Γραφείου Νεότητας Αρχιμανδρίτης Συμεών Βενετσιάνος και οι συνεργάτες του γραφείου, καθώς επίσης και τα παιδιά των ιερέων που συμμετείχαν στην εκδήλωση. Είναι η τρίτη χρονιά που το γραφείο νεότητας διοργανώνει εκδηλώσεις για τα παιδιά των ιερέων. Στο πλαίσιο αυτό η εκδήλωση περιλαμβάνει την παρακολούθηση θεατρικής παράστασης. Η εκδήλωση απευθυνόταν σε μαθητές λυκείου και φοιτητές και οι συμμετοχές ξεπέρασαν τις 80. Να σημειωθεί ότι το γραφείο νεότητας πραγματοποιεί κάθε χρόνο μία επιπλέον εκδήλωση για τα παιδιά των ιερέων μικρότερης ηλικίας Μετά την παράσταση οι ηθοποιοί του έργου ευχαρίστησαν τον Αρχιεπίσκοπο για την παρουσία του, ο οποίος τους συνεχάρη και τους ευχήθηκε καλή επιτυχία. «Το μυαλό μου και η σκέψη μου πήγε στο αρχαίο θέατρο. Τότε που οι άνθρωποι δεν πήγαιναν στο θέατρο για ψυχαγωγία. Τα θέατρα των αρχαίων θεωρούνταν διδασκαλία» είπε ο Αρχιεπίσκοπος μιλώντας σε δημοσιογράφους αμέσως μετά την θεατρική παράσταση προσθέτοντας ότι «η παράσταση που είδαμε του μεγάλου Ντοστογιέφσκι ήταν μια βασική και ουσιαστική διδασκαλία σε μία εποχή που το έχουμε τόσο πολύ ανάγκη. Οι ηθοποιοί ήταν όλοι εξαιρετικοί. Απλά, λιτά και όμορφα μας εντυπωσίασαν πιστεύω όλους και θα ήθελα να τους ευχαριστήσω τον καθένα ξεχωριστά και όλους μαζί που μας προσέφεραν μία ωραία βραδιά. Εύχομαι όσοι μπορούν και έχουν χρόνο να παρακολουθήσουν το έργο, διότι είναι μία ωραία πνευματική επένδυση». Ο Αρχιεπίσκοπος απαντώντας σε ερώτηση δημοσιογράφου επεσήμανε πως προβάλλεται από την παράσταση η κατάκριση, η οποία σήμερα είναι μία μεγάλη πληγή και «είδαμε στην πράξη το λόγο του Χριστού που μας είπε ότι οι Τελώνες και οι πόρνες μπορεί να πηγαίνουν πιο μπροστά από όλους εμάς». Σε ερώτηση για το σύμφωνο συμβίωσης ο Αρχιεπίσκοπος τόνισε πως «η Εκκλησία πήρε ξεκάθαρη θέση. Δεν είναι η διδασκαλία της αυτή. Ο άνθρωπος, όμως, είναι ελεύθερος και κάνει τις επιλογές του, αλλά αναλαμβάνει και τις ευθύνες του». Όσον αφορά στην υιοθεσία παιδιών από ομόφυλα ζευγάρια ο Αρχιεπίσκοπος επεσήμανε πως «δεν επιτρέπεται να δημιουργούμε προβλήματα σε νέα παιδιά. Έχουν και αυτά δικαιώματα στη ζωή. Δεν πρέπει να κάνουμε το δικό μας κέφι εις βάρος των δικαιωμάτων των παιδιών». Μιλώντας για το προσφυγικό ο Αρχιεπίσκοπος τόνισε πως «αγαπάμε και βοηθάμε όλους τους ανθρώπους και το έχει δείξει αυτό η Εκκλησία. Πρέπει κάτω από αυτές τις δύσκολες συνθήκες να αναζητήσουμε και τα αίτια. Αυτοί οι άνθρωποι δεν έφυγαν από τα σπίτια τους γιατί δεν τους άρεσε. Έφυγαν γιατί βομβάρδισαν τα σπίτια τους και αυτοί που τους βομβάρδισαν είναι αυτοί που τους κλείνουν την πόρτα. Το μεγάλο πρόβλημα είναι ότι αυτοί οι άνθρωποι θα εγκλωβιστούν και θα παραμείνουν εδώ. Αυτά τα πράγματα είναι δυστυχώς σχεδιασμένα». Σε ερώτηση για το φιλανθρωπικό έργο της Εκκλησίας ο Αρχιεπίσκοπος υπογράμμισε πως «σήμερα, όπως και κάθε ημέρα, μόνο στην Αρχιεπισκοπή προσφέρθηκε φαγητό σε 53.000 ανθρώπους. Υπάρχει άλλος φορέας να προσφέρει τόσα; Δεν είναι διαφήμιση αυτό. Δεν είναι έργο της Εκκλησίας να λέει τι κάνει. Σκοπός της Εκκλησίας είναι να είναι να δυναμώσει ψυχικά τον άνθρωπο, ώστε να σταθεί στα πόδια του. Ο Κύριος άλλωστε λέει να αγαπήσουμε τον Θεό με όλη μας τη δύναμη και τον συνάνθρωπό μας σαν τον εαυτό μας». Η παράσταση διασκευή του μυθιστορήματος του Φιόντορ Ντοστογιέφσκι «Έγκλημα και Τιμωρία» παρουσιάζεται στο θέατρο Άνεσις σε σκηνοθεσία Λ. Τσουλάτζε και ερμηνευτές τους: Ιερ. Μιχαηλίδης, Τ. Ιορδανίδης, Θ. Ματίκα, Θ. Κατσαφάδος.

πηγή *** ΕΓΚΛΗΜΑ ΚΑΙ ΤΙΜΩΡΙΑ του Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι Αγία Πετρούπολη, σωτήριον έτος 1866. Ένα διπλό φονικό διαπράττεται. Θύματα: μια γριά τοκογλύφος και η ανυπεράσπιστη αδερφή της. Δράστης: ο Ρασκόλνικωφ, ένας πρώην φοιτητής, που διακατέχεται από την ιδεοληψία ότι είναι «υπεράνθρωπος» και ότι δικαιούται να εγκληματήσει για το καλό της ανθρωπότητας… Η δράση φέρνει αντίδραση και το έγκλημα επισείει τιμωρία. Ποια θα είναι τιμωρία του; Από πού θα προέλθει; Από το νόμο, με εκφραστή τον ανακριτή Πορφύρη που υποπτεύεται τον ένοχο εξαρχής και τον κυκλώνει με δεξιοτεχνία ήρεμου γηραιού αιλουροειδούς;… ή από τη συνείδησή του, που θα τον καταβάλει όψιμα, μετά τη συνάντησή του με την πόρνη Σόνια, μια αγία αμαρτωλή; Η ομολογία του δράστη θα είναι αυτόβουλη το αίτημα του παντεπόπτη οφθαλμού για δικαιοσύνη εκπληρώνεται κι επέρχεται η κάθαρση. Ένα από τα κορυφαία έργα του Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι (1821-1881). Αστυνομικό θρίλερ με θρησκευτικές, φιλοσοφικές και κοινωνικές διαστάσεις, αποτελεί την πρώτη από τις μεγάλες μυθιστορηματικές συνθέσεις του Ρώσου συγγραφέα, με τον κεντρικό της ήρωα, τον νεαρό δολοφόνο Ρασκόλνικοφ, να κυριεύεται από τις Ερινύες, παλινδρομώντας ανάμεσα στο ορθό και το άδικο, το παράλογο και τη λογική. Μπορεί στα νιάτα του ο Ντοστογιέφσκι να πέρασε μια σύντομη περίοδο αθεϊσμού, αλλά όταν καταδικάστηκε σε καταναγκαστικά έργα στη Σιβηρία για ένα ασήμαντο πολιτικό αδίκημα, οι πεποιθήσεις του άλλαξαν. Τα δεινά που υπέστη και η στενή του επαφή με τον απλό λαό, τον έπεισαν για την αναγκαιότητα της πίστης. Να πώς σχολίαζε ο ίδιος το νόημα του έργου του: «Εδώ, αναπτύσσεται η συνολική ψυχολογική διαδικασία του εγκλήματος. Ο δολοφόνος βασανίζεται από άλυτα προβλήματα και απρόσμενα συναισθήματα. Θείοι και ανθρώπινοι νόμοι ζητούν να τους καταβληθεί το οφειλόμενο αντίτιμο. Και, στο τέλος, αναγκάζεται να παραδοθεί, ούτως ώστε, παρότι ίσως πεθάνει στη φυλακή, να μπορεί να χαρεί τη συντροφιά των άλλων ανθρώπινων πλασμάτων. Τον οδηγεί σ' αυτό η αίσθηση ότι απομονώθηκε από την υπόλοιπη ανθρωπότητα». Ο Ντοστογιέφσκι εμπνεύστηκε το «Εγκλημα και τιμωρία» από ένα αληθινό περιστατικό. Στα μέσα της δεκαετίας του 1860, ένας φοιτητής είχε δολοφονήσει έναν γέροντα με κίνητρα παρόμοια με του Ρασκόλνικοφ. Ο τελευταίος παρουσιάζεται στο βιβλίο ως ένας απελπισμένος νέος, διωγμένος από το πανεπιστήμιο, ταπεινής καταγωγής, ο οποίος σκοτώνει μια γριά τοκογλύφο που κανείς δεν πρόκειται να πενθήσει, θεωρώντας ότι θα λύσει τα οικονομικά του προβλήματα απαλλάσσοντας και την κοινωνία από ένα άχρηστο μέλος της. Ο Ρασκόλνικοφ πείθει τον εαυτό του ότι έχει δικαίωμα να σκοτώσει, εάν με τον τρόπο αυτό εξασφαλίζει μια δυνατότητα να εκπληρώσει τον προορισμό του... Φαινομενικά, ο Ρώσος συγγραφέας μιλούσε για τα προβλήματα των νέων αλλά, όπως σημειώνει ο Κωστής Παπαγιώργης στη μελέτη του «Ντοστογιέφσκι», «στην ουσία πλαγιοκοπούσε τη δεσπόζουσα επαναστατική ιδεολογία της εποχής. Χρησιμοποιώντας τον φόνο σε όλες του τις διαστάσεις -από τη ρεαλιστική περιγραφή μέχρι την αστυνομική έρευνα και τη συντριβή- είχε τη μείζονα ευκαιρία να απαντήσει στα κηρύγματα των αντιπάλων δείχνοντας το εσωτερικό δράμα της ιντελιγκέντσια». Δεξιοτέχνης του υποσυνείδητου σε μια εποχή που ο όρος αυτός δεν είχε ακόμα επινοηθεί, ο Ντοστογιέφσκι θέτει τον Ρασκόλνικοφ σε οριακές συνθήκες, κι εστιάζοντας στον εσωτερικό του κόσμο φτάνει ώς τα μύχια της ψυχής του. Το ζωτικό κέντρο του μυθιστορήματός του, άλλωστε, δεν είναι η περιγραφή της αθλιότητας που έβλεπε ο συγγραφέας γύρω του, αλλά η συνείδηση του ήρωα και η ενοχή της. Όλοι οι ήρωες του έργου -ο δαιμονικός Ρασκόλνικοβ, ο τραγικός Μαρμελάντοβ, η μαρτυρική Σόνια, η βασανισμένη Πουλχερία Αλεξάντροβνα, ο σατανικός Πορφύρης Πετρόβιτς, η υπέροχη Ντούνια Ρομάνοβνα, ο λάγνος Σβιντριγκάιλοβ-, όλοι τους διαχρονικοί ανθρώπινοι τύποι, ζωντανεύουν στις σελίδες του βιβλίου και στέκονται μπροστά μας, είτε έξαλλοι είτε θλιμμένοι είτε σαρκαστικοί• η παρουσία τους δε μας εγκαταλείπει ποτέ, όσα χρόνια κι αν έχουν περάσει από την πρώτη γνωριμία μας μαζί τους. Για το ραδιόφωνο: Χρονολογία Ηχογράφησης, 12 Οκτωβρίου 1966 (ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ) ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΕΒΑΣΤΙΚΟΓΛΟΥ, ΜΟΥΣΙΚΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ ΕΥΘΥΜΙΑΤΟΥ, ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΑΛΙΚΗ ΓΕΩΡΓΟΥΛΗ, ΔΙΑΣΚΕΥΗ ΑΡΟΥ ΓΚΑΜΠΡΙΕΛ, Ακούγονται οι ηθοποιοί: ΑΛΙΚΗ ΓΕΩΡΓΟΥΛΗ, ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΒΡΑΝΑΣ, ΑΓΓΕΛΟΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ, ΜΙΜΗΣ ΧΡΥΣΟΜΑΛΛΗΣ, ΕΙΡΗΝΗ ΠΑΥΛΟΥ, ΑΛΕΚΟΣ ΟΥΔΙΝΟΤΗΣ, ΓΕΩΡΓΙΑ-ΤΖΙΑ ΝΑΣΙΩΤΟΥ, ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΜΠΕΜΠΕΔΕΛΗ, ΑΘΗΝΑ ΜΙΧΑΛΑΚΟΠΟΥΛΟΥ, ΚΩΣΤΑΣ ΜΑΣΟΥΡΑΣ, ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΑΝΤΖΑΡΗΣ, ΖΩΡΑΣ ΤΣΑΠΕΛΗΣ, ΝΤΙΝΟΣ ΔΟΥΛΓΕΡΑΚΗΣ, ΡΕΝΑ ΧΡΙΣΤΑΚΗ, ΒΥΡΩΝ ΣΕΡΡΗΣ, ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΡΑΠΤΗΣ, ΣΤΡΑΤΟΣ ΠΑΧΗΣ, ΝΤΙΝΑ ΓΙΑΝΝΑΚΟΥ, ΓΙΩΡΓΟΣ ΓΕΩΓΛΕΡΗΣ, ΒΑΣΟΣ ΑΝΔΡΟΝΙΔΗΣ, ΤΙΤΙΚΑ ΝΙΚΗΦΟΡΑΚΗ, ΑΛΕΞΗΣ ΜΙΓΚΑΣ, ΑΛΕΚΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑΚΗΣ, ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΙΑΛΕΓΜΕΝΟΣ  ΤΟ ΕΡΓΟ ΕΔΩ  πηγή **** Σάββατο, 4 Φεβρουαρίου 2012 ΕΓΚΛΗΜΑ ΚΑΙ ΤΙΜΩΡΙΑ - ΝΤΟΣΤΟΓΙΕΦΣΚΥ ΕΓΚΛΗΜΑ ΚΑΙ ΤΙΜΩΡΙΑ ΦΙΟΝΤΟΡ ΝΤΟΣΤΟΓΙΕΦΣΚΥ ΕΚΔΟΤΙΚΟΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΠΑΠΥΡΟΣ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: ΣΩΤΗΡΗ ΠΑΤΑΤΖΗ Ένα απ’ ΤΑ ΑΘΑΝΑΤΑ ΕΡΓΑ ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ, όπως γράφει στο οπισθόφυλλο του τόμου. (478 σελίδες  και μικρά γράμματα). Εγώ, τι να γράψω τώρα γι’ αυτό το βιβλίο; Έπρεπε να το είχα διαβάσει πολύ νωρίτερα, τότε που είχα τρελά κέφια με τα μπλογκ! Ένα, ολόκληρο, ίσως μου έφτανε, τότε… Τώρα, ψάχνω βαθύτερα, μόνο την αφορμή που μ’ έκανε να το διαβάσω, τώρα, ενώ τόσα χρόνια σκονίζονταν στην βιβλιοθήκη μου! Κι είμαι τυχερή που δεν το είχα χαρίσει και αυτό, στην Βιβλιοθήκη του χωριού μου, κι έτσι γλύτωσα απ’ το να το αγοράσω αυτή την δύσκολη οικονομικά εποχή. Αν και περνάω μία φάση αρνητική, ως προς το διάβασμα, μέσ’ το σπίτι αδύνατον να διαβάσω πια, αυτός ο τόμος περίμενε στο γραφείο μου το κοινό μας ταξίδι, με λεωφορείο στην Αθήνα. Απ’ τις πρώτες σελίδες του σφίχτηκα, φοβήθηκα, τρόμαξα, (ίσως αν δεν υπήρχε η αφορμή, να μην συνέχιζα την ανάγνωση), η καρδιά μου ακροβατούσε σε κάθε σελίδα, με βοήθησαν όμως τα τρία μεγάλα διαλλείματα, κι έτσι κατάφερα να το τελειώσω προχθές το βράδυ και μάλιστα, διαβάζοντας το υπόλοιπο στο σπίτι! «Έγκλημα και τιμωρία» ο τίτλος του, στον ενικό αριθμό, διαβάζοντάς το όμως, βρήκα πολλά εγκλήματα και πολλές τιμωρίες. Ψυχολογικό θρίλερ για ατσάλινα νεύρα, το συνιστώ ανεπιφύλακτα στους «αντοχής αναγνώστες» και στους άλλους, τους υπερευαίσθητους … που ψειρίζουν λέξεις, γραμμές, νοήματα, δεύτερες σκέψεις και αισθήματα, αν πρέπει να το διαβάσουν, να το κάνουν με δόσεις… Όπως το λέει στο οπισθόφυλλο: «πινακοθήκη χαραχτήρων – πλήρες ξεγύμνωμα ψυχής – συγκλονιστικότατος συγγραφέας»! Οι δικές μου σημειώσεις και στάσεις, άπειρες! Αν πρέπει να σταθώ κάπου, έτσι, για την συνήθεια να αντιγράφω, θα σταθώ εκεί, στο χείλος του γκρεμού: «Δεν τ’ αποφάσισα να ζήσω, έστω και σ’ ένα χώρο όπου θα μπορώ μόνο τα πόδια μου να πατήσω;» σελ.172 πηγή **** *** ....Μ' έψαξα... ναι! και ναι, ΔΕΝ είχα δακτυλογραφήσει αποσπάσματα... Δεν γινόταν... ΥΠΕΡΑΝΩ, εμού. Να μείνει και το ενθύμιο, ναι, κι ας μού "τρώει" ο μπλόγγερ, τα άλλα που έγραψα... Συνηθισμένη από "χασάπηδες"...