Ταμένο blog...
στίγματα κάποιων στιγμών
και θαυμάτων

Τετάρτη 12 Δεκεμβρίου 2018

"Στάσεις" σε ένα αφιέρωμα, για τον Άνθρωπο, Ποιητή και Λογοτέχνη Γιάννη Τσίγκρα


ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΝ ΓΙΑΝΝΗ ΤΣΙΓΚΡΑ ΝΙΚΟΣ ΒΑΡΑΛΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΖΕΒΕΛΕΚΑΚΗΣ ΒΑΣΙΛΗΣ ΛΑΛΙΩΤΗΣ


***


Κεφάλαιο: Γιάννης Τσίγκρας

Αυτός ο Ποιητής, για πολλούς λόγους, επιβάλλεται να ΥΠΑΡΧΕΙ και σε τούτη εδώ, την σελίδα.
Σε πρώτη φάση, στέκομαι στο σημείο 18 λεπτά που εξηγεί ο εκδότης των ποιημάτων του Γιάννη, δυο λόγους.
Στέκομαι ιδαίτερα στον β' λόγο, που για μένα είναι αληθινή και πρώτη!
"Ο Γιάννης είχε μέσα του την Πίστη, βαθιά χωνεμένη!
Δεν ήθελε να την δείξει.
Κυλούσε στα κύτταρά του" και συμπληρώνω εγώ, αναδυόταν, όταν βρισκόσουν δίπλα του, χωρίς να χρειαστεί να τον διαβάσεις.
Συμφωνώ απόλυτα πως ήταν Ορθόδοξος Ποιητής, όχι όμως, έτσι όπως κατάντησε η Ορθοδοξία μας, σήμερα!
Οι δυο μας (πέρα απ' τα τεχνολογικά για να μάθει να "κινείται" στο ίντερνετ), συζητούσαμε ΜΟΝΟ και περισσότερο γι'αυτό!
Ελάχιστα ώς Άνθρωπο, τον ενδιέφερε η Τέχνη της Ποίησής του, να τον μάθουν ή όχι.
Πρωτίστως τον ενδιέφερε η Σωστή Ορθόδοξη Πίστη, που δυστυχώς σήμερα, πολύ λίγοι, μπορούμε να ξεχωρίσουμε.
"Πήγαινε σε μια συνάντηση παπάδων", μου έλεγε, κι αν τους ακούσεις να μιλούν για Χριστό, έλα να μου το πεις..." έλεγε, μεταξύ πολλών άλλων και δεν μπορούσα να τον πιστέψω.
Ο Γιάννης ήταν πολυδιαβασμένος γενικά, μα περισσότερο πιστεύω, σε Πατερικά Κείμενα, βίους Αγίων, κ.λ.π.. Είχε και βιώματα, είχε κατασταλάξει.
Εγώ "αγράμματη" κι "αδιάβαστη", είχα ένστικτα και βιώματα Ανώτερα, τα συζητούσαμε, κι αυτός ήταν ο Δυνατός κρίκος που μας είχε ενώσει, στη ζωή και στον θάνατο, ακόμα!

Και κάπου στο σημείο 19 και 25,  ο κύριος Βασίλης Λαλιώτης, λέει, πως  "νομίζει πως ο Γιάννης έγραψε αυτά τα ποιήματα, για ν' ανοίξει τόπο, για να πεθάνει", κ.λ.π. παρακάτω.
Ας με συγχωρέσει να συμπληρώσω, πως δεν ήταν μόνο αυτό, αλλά, ΚΥΡΙΩΣ, πως ήθελε ν' ανοίξει τα μάτια ΟΛΩΝ μας, ότι "κάτι" δεν πάει σωστά στην εποχή μας με την Πίστη μας. Δεν του άρεσε, δεν συμφωνούσε, δεν ήθελε να εκδοθούν τότε, για να μην πικράνει κόσμο, ακόμα και φίλους, ήξερε πως θα συναντήσει και από ποιους "εμπόδια", ήξερε ότι η υγεία του δεν τον βοηθούσε να πρωτοστατήσει (ή καλύτερα να επαναστατήσει), οπότε, έγραφε... για να μείνουν, γιατί ήξερε πως θα "αναδυθούν" κάποτε, ακόμα,  ήξερε, "εκπαιδεύτηκε" με τον σκληρότερο τρόπο στην υπομονή, την είχε και Προστάτιδά του Αυτή την Αγία Υπομονή, την έκανε εν ζωή, κι ακόμα νομίζω, από κει ΨΗΛΑ, ακόμα, κάνει.

Σημείο 20 και 47 "Πεπρωμένα γεγονότα"...
Έτσι ακριβώς! συν πολλά εσκεμμένα "εμπόδια", άγνωστα για μας τους φίλους του και θαυμαστές του.
"Πεπρωμένα" που έχουν παρελθόν, παρόν, και "δύσβατο" μέλλον, ακόμα!
Υπομονή, ΟΛΑ απαιτούν τον σωστό τους χρόνο, κατά πως ορίζει, ο Ανώτερος, Αυτός που ο Γιάννης, πολύ πίστευε, κι ήταν ο Τριαδικός Θεός!

Αυτά, για πρωί του Αγίου Σπυρίδωνος, Μεγάλη η Χάρη ΤΟΥ!

Υγ. Θα φέρω και την αλήθεια του Ντοστογιέφσκι, έτσι, γιατί τον διάβαζε και τον θαύμαζε.




Δεν υπάρχουν σχόλια: