να γράψω κάτι που έγραψα και στο φεις... γιατί εντυπωσιαστηκα... ακούγοντας το βίντεο... "Δεν είναι ότι μιλάει μόνον για τον Άγιο Παΐσιο... είναι ότι... ό,τι λέει... είναι πολύ καλό!! (κι όταν μιλάει αφ' εαυτού της... !!! )... Εντυπωσιακή κυρία... "
Λαμπρινή! Είδα το σχόλιό σου στα μειλ μου! Πρέπει ν' αλλάξω λογαριασμό, όμως! Μανίκι... Αργότερα, ναι; Πάρε ότι θες! Τα κρατάω... Λένε τόσα για τον Γέροντα! Θέλω και να σχολιάσω, αλλά στο μέλλον! Φιλιά και συγγνώμη για λίγο!
Άλλαξα κωδικούς, για να μην περιμένεις! Μάλλον θα με κάνω διαχειριστή και στο άλλο, αλλά το καθυστερώ, γιατί ήδη γεμίζει, συν οι τάσεις φυγής... Τεχνικά τα θέματα, είδωμεν! Το πρώτο σχόλιό σου, δεν το είχα δει. Συμφωνώ, εντυπωσιακότατη κυρία! Μού έκανε εντύπωση όμως, που ότι πρόβλημα είχε, το έλεγε στον Όσιο, (Άγιο, Γέροντα, πολύ μ' έχουν μπερδέψει οι γρήγοροι τίτλοι των ανθρώπων - για μένα είναι, έχω και "συμβάν" πριν πολλά χρόνια, ίσως βρω και ημερομηνία, άλλη στιγμή όμως, θα το γράψω), το ζάλιζε, τον Άγιο! Εγώ, πάλι, άλλος χαρακτήρας, ρώταγα πάντα, τον δεύτερό μου εαυτό! Ούτε φίλο! Είχα δασκάλα την μάννα, κάτι άφησε, χωρίς λόγια, όμως, πάντα! Αχ! Τι μού κάνεις! Έχω να γράψω πολλά! Θα πάω σε β' σχόλιο. Για να μη ξεχάσω, το α' σχόλιο, δεν το είχα δει! Δεν έχω πλήρη (μάλλον καθόλου) εικόνα του Φεις! Μπαίνω απ' τ' αλλο αραιά, κι όλο ωραίες φώτο πετυχαίνω, κι όλο αντιγράφω και αυξάνω τα γίγα μου!
Ακούγοντάς την, εκείνο το ξημέρωμα, έμεινα, λιγάκι! Πολλά απ' αυτά που έλεγε, πως την συμβούλευε, εγώ τα μάθαινα εμπειρικά, γι' αυτό και έμεινα, λίγο...! Φαντάστηκα πως πολλά σοφά, εννοούνται, και δεν μας τα λένε! Το ότι τα παιδιά μου ανήκουν στον Θεό, δεν μου το είπε κανένας. Το κατάλαβα όταν άφηνα τα μωρά μου, μόνα με την μάννα, κι εγώ δούλευα σε δυο δουλειές. Η μάννα ήταν γιαγιά, πολύ, χρειαζόταν και η ίδια, άνθρωπο να την προσέχει, αλλά εγώ, δεν το καταλάβαινα, ούτε και το μπορούσα, οικονομικά, τότε. Γι' αυτό βέβαια, τα πήγα και από μηνών, σε βρεφικό. Ο Τάσος της είχε βγει μπουσουλώντας απ' το χαμηλωμένο πατζούρι στο μπαλκόνι, χαμηλά κάγκελα, τρίτος όροφος, κι εκείνη την είχε πάρει ο ύπνος. Γύρισα και τον βρήκα εκεί, να παίζει. Άλλη φορά, ξέχασε το μπρίκι στο πετρογκάζ, μύρισε η πολυκατοικία αέριο, κι οι δυο τους κοιμόντουσαν στο πέρα δωμάτιο, ευτυχώς, με πόρτα κλειστή. Τους πρόλαβα μόλις σχόλασα. Άλλη φορά, τις έφυγε ο Τάσος (πάλι) στις σκάλες και δεν τον πήρε είδηση, κάτι άπλωνε. Τότε κατάλαβα, πως τα παιδιά μου, όσο κι εκείνη, τους προσέχει ο Θεός! Ακόμα και γυναίκα να έπαιρνα, πάλι μπορούσε να συμβεί! Γι' αυτό, όσο έλειπα, προσευχόμουνα και Εκείνος, τα φύλαγε! Αυτό είναι ένα θέμα που ήθελα να σχολιάσω. Σ' ευχαριστώ για την ευκαιρία! Άλλη φορά και τα υπόλοιπα.
Απ' τις μία και 13, έψαχνα να βρω μια παλιά ανάρτηση. Ίσως να έχω και πιο παλιά. Την κρατάω εδώ, όμως, για να πω "κάτι", συν ότι άλλο θέλω να συμπληρώσω, για μένα, από ανάγκη κι όχι για να σε ζαλίσω, Λαμπρινή! θα τα έγραφα σε μια ανάρτηση!
Ξαναακούω την κυρία Βεατρίκη. Συμπαθητικότατη! Αλλά... Μετά τον Θεό, είχε τον παππούλη! Κι εγώ, την μάννα, κυρία Βεατρίκη μου! Τον αγαπούσες πολύ, ως Άνθρωπο, κυρία Βεατρίκη μου και τώρα χάρηκες, το καταλαβαίνω! Να είσαι καλά, χαϊδεμένη και τυχερή μου, που είχες τόσο κοντά σου έναν Άνθρωπο, Καλό, Σοφό και Άγιο (που δεν αμφιβάλλω καθόλου, εκείνο που δε μ' αρέσει είναι, το πως το χειρίζονται το όλο θέμα, αλλά αυτό είναι, άλλο θέμα!) Φταίει που στην εποχή μας οι άνθρωποι δεν πιστεύουν, κι ας πάνε και στην εκκλησία μερικοί, κι ας κρατάνε κομποσκοίνια κι ας ξέρουν όλα τα τροπάρια απ' έξω! Αλλού είναι η ουσία, νομίζω, ωστόσο, αν αυτό βοηθάει, είμαι μέσα!
Άμα θέλεις να πεις πολλά! Ας είναι, ας το γράψω σύντομα, να μη τυχόν, σας αφήνω και σε αγωνία.
Έστω, ότι ήταν 2009, τότε που πρωτοπήγα σ' αυτό το εκκλησάκι, του Βόλου. Μπορεί να έχω κατεβατά αρχείων εδώ, από αντιγραφές, δε σημαίνει όμως, πως τα έχω διαβάσει όλα, ούτε ότι θυμάμαι τροπάρια, βίους Αγίων κ.λ.π. Αντέγραφα και για τις ανάγκες του μπλογκ, συν, να τα βρίσκω έτοιμα, να τα διαβάζω όταν θέλω.
Εκείνη την πρώτη φορά λοιπόν (ίσως υπάρχει και παλιότερη ανάρτηση, όχι όμως η καταγραφή, αυτού του "περίεργου" που μου συνέβει)είχα πάρει καινούργιο κινητό. Πήγα με μια φίλη για τον Άγιο Εφραίμ, σ' αυτό το εκκλησάκι, εκεί είδα και το όνομα "Παίσιος" που μου ήταν άγνωστο. Όταν γύρισα στο σπίτι και άνοιξα το κινητό, προσπαθούσα να τηλεφωνήσω μια ιντερνετική φίλη, που τότε τα λέγαμε συχνά και το κινητό μου μπλόκαρε συνέχεια και ακουγόνταν μία ψαλμωδία που μέσα έλεγε το όνομα Παίσιος! Μια, δυο, πέντε, τα ίδια! Τρελάθηκα! Πού, να έλεγε Άγιος Εφραίμ! Το έκλεινα, το άνοιγα, πάλι τα ίδια! Αναγκάστηκα και τηλεφώνησα από το σταθερό, νομίζω, το είπα στην φίλη και μού είπε: "Θα είσαι συνδεδεμένη με το ράδιο και θα πιάνει κάποιον εκκλησιαστικό σταθμό"! "Μπορεί!" είπα κι εγώ και μετά, όταν το ξανάνοιξα και μέχρι πριν κάτι μήνες που πάλιωσε, δεν ξαναάκουσα τροπάριο, ούτε ράδιο! Δεν είδα τέτοια ρύθμιση, ούτε και χρησιμοποίησα, ποτέ μου! Τότε, δεν το έδωσα σημασία, όπως δεν έχω δώσει και σε άλλα "παράξενα" που μου έχουν συμβεί. Το γράφω τώρα, όχι για να αποδείξω αν είναι Άγιος ή όχι!Αλίμονο, αν μπορούμε εμείς να το κρίνουμε! Η Εκκλησία μας θα ξέρει, θέλω να της έχω εμπιστοσύνη ακόμα, αν και δεν πηγαίνω συχνά, αν και δεν μ' αρέσουν πολλά που συμβαίνουν και σε Εκκλησίες και σε μοναστήρια. Πήγε 2¨51 και πρέπει να ξυπνήσω πρωί! Θα γράψω τι σκέφτομαι, αν και δε με "χωράνε" τόμοι, να διηγηθώ τα θρησκευτικά μου που έρχονται άνευ διδασκαλίας και διαβάσματος, φαινόμενο! Βάζω κάτω την λογική και τις συμπτώσεις και μετά καταλήγω να πω: "Αυτό, ήταν θαύμα!" Κι αν δείτε εδώ μέσα, έχει μετρημένα μεν, δυνατά, δε!
21/Νοεμβρ. 2008 άνοιξα το μπλογκ, πάλι με αφορμή ένα θαύμα, οπότε... κάπου εκείνες τις μέρες ήταν και η φίλη ήταν η Φωτεινή που τώρα χαθήκαμε, αλλά, αγαπιέμαστε μεν και τηλεφωνιέμαστε και στα έκτακτα και στις γιορτές, βεβαίως, βεβαίως! Δεν ξέρω αν το θυμάται, ευκαιρία να της τηλεφωνήσω αύριο! Μπουμπουνίζει έξω, τρίζουν παράθυρα, κι εδώ και ώρες, βρέχει.
1ον άγιος... είναι γενικώς... όσιος... είναι όταν ήταν μοναχός... τους μοναχούς τους λένε ΟΣΙΟΥΣ... (και άγιους, βεβαίως,... αλλά κι όσιους... Όσιος Πατάπιος κλπ...)... 2ον έπαθα σοκ... λέω καλά... ένα σχόλιο έκανα.. (άντε 2) πώς βρέθηκαν 10... τόσοι πολλοί σχολίασαν; 3ον το 2008!!! η ανάρτηση... ΩΩ.... τόσων ετών είναι αυτό το μπλογκ... ωωω... και... 4ον... βιάστηκαν να τους γράψουν Άγιους... βλέπω... (δεν έχει σχέση όμως τώρα αυτό... τώρα είναι και επισήμως Άγιοι...)... 5ον.. αυτά... βοήθειά μας.. και ο Θεός βοηθός... μας...
Ξέρω τους "τίτλους", Λαμπρινή, απλά η ροή του λόγου και της γραφής, κατά την συνήθεια, ακόμα, τα μπερδεύει! Όπως συμβαίνει κάθε φορά και με το νέο χρόνο! Πάει Πάσχα μέχρι να μάθουμε να το γράφουμε. Αν αντέγραφα όλες τις σημειώσεις μου, θα έβρισκες πολύ περισσότερα σχόλια, τα οποία εγώ τα λέω "ανάπτυξη" του θέματος, αντί νέας ανάρτησης. Κάποια στιγμή θα συμπληρώσω και τα άλλα. έτσι, για να θυμάμαι στο μέλλον, αν ζω, πως σκεφτόμουνα το 2015. Δεν Τον αμφιβάλλω για Άγιο, τον Γέροντα Παίσιο, απλά, επειδή είναι ακόμα Φρέσκος στο Ταξίδι στα Ύψη, κι επειδή Τον βλέπουμε ακόμα ώς Άνθρωπο, και ξέρουμε πολλούς Ανθρώπους Καλούς και Πιστούς, θεωρώ πως η Εκκλησία μας βιάστηκε, γιατί η εποχή μας, δεν είναι άξια να κρίνει σωστά και σατυρίζει. Ξέρω πολλούς Αγίους και Αγίες, Λαμπρινή μου, που δεν θα τους δώσει ποτέ τίτλο η Εκκλησία, είτε γιατί δεν τους ξέρει, είτε γιατί, αυτά τα ξέρει καλύτερα ο Θεός! Ο παπα - Δημήτρης σε μια αγρυπνία στο χωριό μου έλεγε, πως υπάρχουν εκατομμύρια Άγιοι! Εμείς, όμως, ξέρουμε μόνο τους Βασικούς, τους Μεγάλους! Όλοι τους μαρτύρησαν για τον Χριστό και δεν πρέπει να Τον ξεχνάμε! Πόσο μάλλον και την Παναγία μας! Νιώθω πως τους παραβλέψαμε πολύ, μιλώντας τόσο, για τους Αγίους μας! Χάσαμε την "Βάση" και πολύ φοβάμαι, πως εκεί βρίσκεται μέγα λάθος! Στη νέα ανάρτηση έγραψα πόσο σοκαρισμένη είμαι, γιατί όλα τα σημάδια έδειχναν την Παναγία, κι εγώ ήμουνα "κολλημένη" στον Άγιο Εφραίμ! Γι' αυτό σιωπούσε, κι όλο με έσπρωχνε να μάθω κι άλλους Αγίους και να "ΔΩ" την Παναγία Γοργοϋπήκουο, που με έσωσε τόσες φορές, συν το όραμα και δεν ήξερα τίποτα για το Μοναστήρι ΕΚΕΙ, πάνω, 3000χ.λ.μ απ' την γειτονιά μου! Τώρα μαθαίνω, τώρα μού λύνονται τόσες απορίες και στιγμές και νοιώθω πως, πιο άσωτος άνθρωπος από μένα, δεν υπήρξε! Τί συγγνώμη να ζητήσω, την τύφλα μου! Μα, τόσο, τυφλή; Όλα, "φώναζαν" από μακριά! Η δική μου μετάφραση, τελείως άσχετη! Χαρούμενη είμαι που τον έκαναν Άγιο, Λαμπρινή μου! Αν όχι τον Γέροντα, τότε, ποιόν; Στην εποχή μας και από δω και πέρα, Φωτοστέφανο θα παίρνουν Άνθρωποι που πίστευαν και έκαναν το ΚΑΛΟ! Πρέπει να γίνονται παράδειγμα, για να τους μιμηθούμε! Να φύγει, γιατί με βοήθησες και ξεμπλόκαρα... Σ' ευχαριστώ! Δε διορθώνω τίποτα. Όπως σκεφτόμουνα, ακριβώς, έγραψα!
13 σχόλια:
να γράψω κάτι που έγραψα και στο φεις... γιατί εντυπωσιαστηκα... ακούγοντας το βίντεο...
"Δεν είναι ότι μιλάει μόνον για τον Άγιο Παΐσιο... είναι ότι... ό,τι λέει... είναι πολύ καλό!! (κι όταν μιλάει αφ' εαυτού της... !!! )... Εντυπωσιακή κυρία... "
βοήθειά μας...
Υ.Γ πάει για ανάρτηση!!!! στο Περίπτερο!!!!
ευχαριστώ... !! <3
Λαμπρινή! Είδα το σχόλιό σου στα μειλ μου! Πρέπει ν' αλλάξω λογαριασμό, όμως!
Μανίκι...
Αργότερα, ναι;
Πάρε ότι θες!
Τα κρατάω...
Λένε τόσα για τον Γέροντα! Θέλω και να σχολιάσω, αλλά στο μέλλον!
Φιλιά και συγγνώμη για λίγο!
Άλλαξα κωδικούς, για να μην περιμένεις! Μάλλον θα με κάνω διαχειριστή και στο άλλο, αλλά το καθυστερώ, γιατί ήδη γεμίζει, συν οι τάσεις φυγής...
Τεχνικά τα θέματα, είδωμεν!
Το πρώτο σχόλιό σου, δεν το είχα δει.
Συμφωνώ, εντυπωσιακότατη κυρία!
Μού έκανε εντύπωση όμως, που ότι πρόβλημα είχε, το έλεγε στον Όσιο,
(Άγιο, Γέροντα, πολύ μ' έχουν μπερδέψει οι γρήγοροι τίτλοι των ανθρώπων - για μένα είναι, έχω και "συμβάν" πριν πολλά χρόνια, ίσως βρω και ημερομηνία, άλλη στιγμή όμως, θα το γράψω), το ζάλιζε, τον Άγιο!
Εγώ, πάλι, άλλος χαρακτήρας, ρώταγα πάντα, τον δεύτερό μου εαυτό! Ούτε φίλο!
Είχα δασκάλα την μάννα, κάτι άφησε, χωρίς λόγια, όμως, πάντα!
Αχ! Τι μού κάνεις! Έχω να γράψω πολλά!
Θα πάω σε β' σχόλιο.
Για να μη ξεχάσω, το α' σχόλιο, δεν το είχα δει!
Δεν έχω πλήρη (μάλλον καθόλου) εικόνα του Φεις!
Μπαίνω απ' τ' αλλο αραιά, κι όλο ωραίες φώτο πετυχαίνω, κι όλο αντιγράφω και αυξάνω τα γίγα μου!
Έφαγα ένα ν! ΤοΝ ΄Αγιο!
θα "φορεθούν" φέτος τα ν, κι εγώ στη μάννα είχα δυο!
Άσχετο, πάμε σε καθαρό!
Ακούγοντάς την, εκείνο το ξημέρωμα, έμεινα, λιγάκι!
Πολλά απ' αυτά που έλεγε, πως την συμβούλευε, εγώ τα μάθαινα εμπειρικά, γι' αυτό και έμεινα, λίγο...!
Φαντάστηκα πως πολλά σοφά, εννοούνται, και δεν μας τα λένε!
Το ότι τα παιδιά μου ανήκουν στον Θεό, δεν μου το είπε κανένας. Το κατάλαβα όταν άφηνα τα μωρά μου, μόνα με την μάννα, κι εγώ δούλευα σε δυο δουλειές.
Η μάννα ήταν γιαγιά, πολύ, χρειαζόταν και η ίδια, άνθρωπο να την προσέχει, αλλά εγώ, δεν το καταλάβαινα, ούτε και το μπορούσα, οικονομικά, τότε. Γι' αυτό βέβαια, τα πήγα και από μηνών, σε βρεφικό.
Ο Τάσος της είχε βγει μπουσουλώντας απ' το χαμηλωμένο πατζούρι στο μπαλκόνι, χαμηλά κάγκελα, τρίτος όροφος, κι εκείνη την είχε πάρει ο ύπνος.
Γύρισα και τον βρήκα εκεί, να παίζει.
Άλλη φορά, ξέχασε το μπρίκι στο πετρογκάζ, μύρισε η πολυκατοικία αέριο, κι οι δυο τους κοιμόντουσαν στο πέρα δωμάτιο, ευτυχώς, με πόρτα κλειστή.
Τους πρόλαβα μόλις σχόλασα.
Άλλη φορά, τις έφυγε ο Τάσος (πάλι) στις σκάλες και δεν τον πήρε είδηση, κάτι άπλωνε.
Τότε κατάλαβα, πως τα παιδιά μου, όσο κι εκείνη, τους προσέχει ο Θεός!
Ακόμα και γυναίκα να έπαιρνα, πάλι μπορούσε να συμβεί! Γι' αυτό, όσο έλειπα, προσευχόμουνα και Εκείνος, τα φύλαγε!
Αυτό είναι ένα θέμα που ήθελα να σχολιάσω.
Σ' ευχαριστώ για την ευκαιρία!
Άλλη φορά και τα υπόλοιπα.
Απ' τις μία και 13, έψαχνα να βρω μια παλιά ανάρτηση. Ίσως να έχω και πιο παλιά.
Την κρατάω εδώ, όμως, για να πω "κάτι", συν ότι άλλο θέλω να συμπληρώσω, για μένα, από ανάγκη κι όχι για να σε ζαλίσω, Λαμπρινή!
θα τα έγραφα σε μια ανάρτηση!
Ξαναακούω την κυρία Βεατρίκη.
Συμπαθητικότατη!
Αλλά...
Μετά τον Θεό, είχε τον παππούλη!
Κι εγώ, την μάννα, κυρία Βεατρίκη μου!
Τον αγαπούσες πολύ, ως Άνθρωπο, κυρία Βεατρίκη μου και τώρα χάρηκες, το καταλαβαίνω!
Να είσαι καλά, χαϊδεμένη και τυχερή μου, που είχες τόσο κοντά σου έναν Άνθρωπο, Καλό, Σοφό και Άγιο (που δεν αμφιβάλλω καθόλου, εκείνο που δε μ' αρέσει είναι, το πως το χειρίζονται το όλο θέμα, αλλά αυτό είναι, άλλο θέμα!) Φταίει που στην εποχή μας οι άνθρωποι δεν πιστεύουν, κι ας πάνε και στην εκκλησία μερικοί, κι ας κρατάνε κομποσκοίνια κι ας ξέρουν όλα τα τροπάρια απ' έξω!
Αλλού είναι η ουσία, νομίζω, ωστόσο, αν αυτό βοηθάει, είμαι μέσα!
http://tamenoblog.blogspot.gr/2008/12/blog-post_04.html
Άμα θέλεις να πεις πολλά!
Ας είναι, ας το γράψω σύντομα, να μη τυχόν, σας αφήνω και σε αγωνία.
Έστω, ότι ήταν 2009, τότε που πρωτοπήγα σ' αυτό το εκκλησάκι, του Βόλου.
Μπορεί να έχω κατεβατά αρχείων εδώ, από αντιγραφές, δε σημαίνει όμως, πως τα έχω διαβάσει όλα, ούτε ότι θυμάμαι τροπάρια, βίους Αγίων κ.λ.π.
Αντέγραφα και για τις ανάγκες του μπλογκ, συν, να τα βρίσκω έτοιμα, να τα διαβάζω όταν θέλω.
Εκείνη την πρώτη φορά λοιπόν (ίσως υπάρχει και παλιότερη ανάρτηση, όχι όμως η καταγραφή, αυτού του "περίεργου" που μου συνέβει)είχα πάρει καινούργιο κινητό.
Πήγα με μια φίλη για τον Άγιο Εφραίμ, σ' αυτό το εκκλησάκι, εκεί είδα και το όνομα "Παίσιος" που μου ήταν άγνωστο.
Όταν γύρισα στο σπίτι και άνοιξα το κινητό, προσπαθούσα να τηλεφωνήσω μια ιντερνετική φίλη, που τότε τα λέγαμε συχνά και το κινητό μου μπλόκαρε συνέχεια και ακουγόνταν μία ψαλμωδία που μέσα έλεγε το όνομα Παίσιος!
Μια, δυο, πέντε, τα ίδια!
Τρελάθηκα!
Πού, να έλεγε Άγιος Εφραίμ!
Το έκλεινα, το άνοιγα, πάλι τα ίδια!
Αναγκάστηκα και τηλεφώνησα από το σταθερό, νομίζω, το είπα στην φίλη και μού είπε:
"Θα είσαι συνδεδεμένη με το ράδιο και θα πιάνει κάποιον εκκλησιαστικό σταθμό"!
"Μπορεί!" είπα κι εγώ και μετά, όταν το ξανάνοιξα και μέχρι πριν κάτι μήνες που πάλιωσε, δεν ξαναάκουσα τροπάριο, ούτε ράδιο!
Δεν είδα τέτοια ρύθμιση, ούτε και χρησιμοποίησα, ποτέ μου!
Τότε, δεν το έδωσα σημασία, όπως δεν έχω δώσει και σε άλλα "παράξενα" που μου έχουν συμβεί.
Το γράφω τώρα, όχι για να αποδείξω αν είναι Άγιος ή όχι!Αλίμονο, αν μπορούμε εμείς να το κρίνουμε! Η Εκκλησία μας θα ξέρει, θέλω να της έχω εμπιστοσύνη ακόμα, αν και δεν πηγαίνω συχνά, αν και δεν μ' αρέσουν πολλά που συμβαίνουν και σε Εκκλησίες και σε μοναστήρια.
Πήγε 2¨51 και πρέπει να ξυπνήσω πρωί!
Θα γράψω τι σκέφτομαι, αν και δε με "χωράνε" τόμοι, να διηγηθώ τα θρησκευτικά μου που έρχονται άνευ διδασκαλίας και διαβάσματος, φαινόμενο!
Βάζω κάτω την λογική και τις συμπτώσεις και μετά καταλήγω να πω: "Αυτό, ήταν θαύμα!"
Κι αν δείτε εδώ μέσα, έχει μετρημένα μεν, δυνατά, δε!
http://tamenoblog.blogspot.gr/2008/11/blog-post.html
21/Νοεμβρ. 2008 άνοιξα το μπλογκ, πάλι με αφορμή ένα θαύμα, οπότε... κάπου εκείνες τις μέρες ήταν και η φίλη ήταν η Φωτεινή που τώρα χαθήκαμε, αλλά, αγαπιέμαστε μεν και τηλεφωνιέμαστε και στα έκτακτα και στις γιορτές, βεβαίως, βεβαίως!
Δεν ξέρω αν το θυμάται, ευκαιρία να της τηλεφωνήσω αύριο!
Μπουμπουνίζει έξω, τρίζουν παράθυρα, κι εδώ και ώρες, βρέχει.
1ον
άγιος... είναι γενικώς...
όσιος... είναι όταν ήταν μοναχός... τους μοναχούς τους λένε ΟΣΙΟΥΣ... (και άγιους, βεβαίως,... αλλά κι όσιους... Όσιος Πατάπιος κλπ...)...
2ον
έπαθα σοκ... λέω καλά... ένα σχόλιο έκανα.. (άντε 2) πώς βρέθηκαν 10... τόσοι πολλοί σχολίασαν;
3ον
το 2008!!! η ανάρτηση... ΩΩ.... τόσων ετών είναι αυτό το μπλογκ... ωωω...
και...
4ον... βιάστηκαν να τους γράψουν Άγιους... βλέπω... (δεν έχει σχέση όμως τώρα αυτό... τώρα είναι και επισήμως Άγιοι...)...
5ον.. αυτά...
βοήθειά μας.. και ο Θεός βοηθός... μας...
Λαμπρινή, "Συγχαρητήρια" για το μάθημα!
Είμαι εν γνώση των σχολίων σου, υπομονή!
Έπεσε πολύ δουλειά ιντερνετική, επείγουν τώρα οι σπιτικές!
Τα λέμε!
Ξέρω τους "τίτλους", Λαμπρινή, απλά η ροή του λόγου και της γραφής, κατά την συνήθεια, ακόμα, τα μπερδεύει!
Όπως συμβαίνει κάθε φορά και με το νέο χρόνο! Πάει Πάσχα μέχρι να μάθουμε να το γράφουμε.
Αν αντέγραφα όλες τις σημειώσεις μου, θα έβρισκες πολύ περισσότερα σχόλια, τα οποία εγώ τα λέω "ανάπτυξη" του θέματος, αντί νέας ανάρτησης.
Κάποια στιγμή θα συμπληρώσω και τα άλλα. έτσι, για να θυμάμαι στο μέλλον, αν ζω, πως σκεφτόμουνα το 2015.
Δεν Τον αμφιβάλλω για Άγιο, τον Γέροντα Παίσιο, απλά, επειδή είναι ακόμα Φρέσκος στο Ταξίδι στα Ύψη, κι επειδή Τον βλέπουμε ακόμα ώς Άνθρωπο, και ξέρουμε πολλούς Ανθρώπους Καλούς και Πιστούς, θεωρώ πως η Εκκλησία μας βιάστηκε, γιατί η εποχή μας, δεν είναι άξια να κρίνει σωστά και σατυρίζει.
Ξέρω πολλούς Αγίους και Αγίες, Λαμπρινή μου, που δεν θα τους δώσει ποτέ τίτλο η Εκκλησία, είτε γιατί δεν τους ξέρει, είτε γιατί, αυτά τα ξέρει καλύτερα ο Θεός!
Ο παπα - Δημήτρης σε μια αγρυπνία στο χωριό μου έλεγε, πως υπάρχουν εκατομμύρια Άγιοι!
Εμείς, όμως, ξέρουμε μόνο τους Βασικούς, τους Μεγάλους!
Όλοι τους μαρτύρησαν για τον Χριστό και δεν πρέπει να Τον ξεχνάμε!
Πόσο μάλλον και την Παναγία μας!
Νιώθω πως τους παραβλέψαμε πολύ, μιλώντας τόσο, για τους Αγίους μας!
Χάσαμε την "Βάση" και πολύ φοβάμαι, πως εκεί βρίσκεται μέγα λάθος!
Στη νέα ανάρτηση έγραψα πόσο σοκαρισμένη είμαι, γιατί όλα τα σημάδια έδειχναν την Παναγία, κι εγώ ήμουνα "κολλημένη" στον Άγιο Εφραίμ!
Γι' αυτό σιωπούσε, κι όλο με έσπρωχνε να μάθω κι άλλους Αγίους και να "ΔΩ" την Παναγία Γοργοϋπήκουο, που με έσωσε τόσες φορές, συν το όραμα και δεν ήξερα τίποτα για το Μοναστήρι ΕΚΕΙ, πάνω, 3000χ.λ.μ απ' την γειτονιά μου!
Τώρα μαθαίνω, τώρα μού λύνονται τόσες απορίες και στιγμές και νοιώθω πως, πιο άσωτος άνθρωπος από μένα, δεν υπήρξε!
Τί συγγνώμη να ζητήσω, την τύφλα μου!
Μα, τόσο, τυφλή;
Όλα, "φώναζαν" από μακριά!
Η δική μου μετάφραση, τελείως άσχετη!
Χαρούμενη είμαι που τον έκαναν Άγιο, Λαμπρινή μου!
Αν όχι τον Γέροντα, τότε, ποιόν;
Στην εποχή μας και από δω και πέρα, Φωτοστέφανο θα παίρνουν Άνθρωποι που πίστευαν και έκαναν το ΚΑΛΟ!
Πρέπει να γίνονται παράδειγμα, για να τους μιμηθούμε!
Να φύγει, γιατί με βοήθησες και ξεμπλόκαρα...
Σ' ευχαριστώ!
Δε διορθώνω τίποτα. Όπως σκεφτόμουνα, ακριβώς, έγραψα!
Δημοσίευση σχολίου