.....
....Ένα όνειρο ήταν, "αλλιώτικο", που προσπαθούσα να το συγκρατήσω...λες και μού ήταν ... ξένες γλώσσες.
"Ο Άγιος Υπάρχων...", κάτι, συγκράτησα... επί της ουσίας, πως νοιάζεται για όλα τα νησιά και τα θέλει όλα. Σ' ένα συνεχόμενο όνειρο, κάτι τόνιζε για Κέρκυρα.
Μπερδεμένο... ίσως ήταν κι απ' την αγωνία μου...
Εκείνο που δεν είχα ξανακούσει (ή ξαναπροσέξει), εάν υπάρχει, ήταν αυτό το: "Άγιος Υπάρχων"!
Έτσι... ξυπνώντας, έτρεξα να ψάξω, μέσω γκουγκλ.
....Ένα όνειρο ήταν, "αλλιώτικο", που προσπαθούσα να το συγκρατήσω...λες και μού ήταν ... ξένες γλώσσες.
"Ο Άγιος Υπάρχων...", κάτι, συγκράτησα... επί της ουσίας, πως νοιάζεται για όλα τα νησιά και τα θέλει όλα. Σ' ένα συνεχόμενο όνειρο, κάτι τόνιζε για Κέρκυρα.
Μπερδεμένο... ίσως ήταν κι απ' την αγωνία μου...
Εκείνο που δεν είχα ξανακούσει (ή ξαναπροσέξει), εάν υπάρχει, ήταν αυτό το: "Άγιος Υπάρχων"!
Έτσι... ξυπνώντας, έτρεξα να ψάξω, μέσω γκουγκλ.
7 σχόλια:
Κι έλεγα: "Αν μού κάτσει Κέρκυρα, σήμερα...!"
Πέτυχα αυτή την είδηση. Λάθος γιατρών, παλιό.
http://voliotaki.blogspot.gr/2016/02/4_27.html
Γι' αυτό δημοσίευσα και την ανάρτηση. Δεν με πείραζε και στα πρόχειρα, καθόλου.
Είθε, να μη βρω άλλη είδηση!
...Βέβαια, παίζει ρόλο και με ποιες σκέψεις κοιμήθηκα...
Ναι, μπορεί να τις δημοσιεύσω και να παραπέμψω.
Ίσως ήταν και απάντηση.
Επειδή, δεν ντρέπομαι εύκολα για την ζωή μου, τις αγωνίες μου, τις σκέψεις μου και για τα γραφόμενά μου, το δημοσίευσα: http://aikaterinadespoti.blogspot.gr/2016/02/blog-post_27.html
Αυτά. Και άλλα πολλά, που δεν τα έγραψα.
Ίσως, προσεχώς. Να είμαστε καλά...
Εξήγηση: Δεν σχολιάζω για να μαζέψω σχόλια. Δεν το συνηθίζω. Κρατάω για μένα (για να θυμάμαι) ή ενημερώνω εσάς.
...Κι επειδή το όνειρο είχε και πολύ στεναχώρια (κάποιος κάπνιζε πούρο, τάχα, ντουμάνι ο καπνός), πήρα στεναχώρια απ' την κατάντια μου, σήμερα, ψάχνοντας σαν τρελή για τσιγάρο! Τα χάλια μου! Άμα δεν είσαι έτοιμος να το κόψεις και στα μετράνε, (η οικογένεια),τρέχα γύρευε!
Ζητιάνα θα γίνεις, αν και το πάλαιψα, πολύ, για ένα δωδεκάωρο!
Αλίμονο, στα προβλήματά μας!
Είπε ένα ωραίο (πολλά είπε) η Λιάνα, στην εκπομπή της, που έτυχε ν' ακούσω, χθες. (μετά θα βρω το λινκ και θα το φέρω).
"Ποιος Έλληνας αντέχει να κοιμηθεί σε δρόμους, ποια μάνα μπορεί να κρατάει ένα παιδί στην αγκαλιά, ένα απ' το χέρι", κ.λ.π. (βλέπε πρόσφυγες)
...
Μετρημένες... νομίζω.
...Αν και το ζόρι, αντέχει το ζόρι.
Ο Θεός Βοηθός, δε λέω μεγάλες κουβέντες.
Μη σού τύχει, μόνο!
Την βρήκα. Κάπου εδώ, λέει αυτό και άλλα: http://www.enikos.gr/media/373287,Akoyste-thn-ekpomph-ths-Lianas-Kanellh-26-2-2016.html
... Τα λόγια... μού είναι γνωστά. Στους τίτλους... "χάνω".
Αν είχα κοντά μου, μια Εκκλησιά! Αν είχα!
Αν οδηγούσα...
Αν είχα κι άλλα ωράρια...
Αν... πατίνια... ξέρω!
Έχω και πόδια... Αν δεν είχε τόσο κόσμο, τα πρωινά, ίσως και να έτρεχα.
Δε μπορώ, όμως, να πάω, για να πάω.
Δεν το ευχαριστιέμαι.
Αυτά. Κι είναι Κυριακή 28 και μη πω τα χθεσινά κάκκιστα όνειρα.
ΝΑ συνεχίζει να μας Βοηθάει, μόνο!
ΝΑ μας λυπηθεί!
...Θα το στριμώξω εδώ, κι ας έκλεισα αυτό το μπλογκ.
Ήμουνα πολύ στεναχωρεμένη χθες.
Ξάπλωσα νωρίς, μόνο για να μην σκέφτομαι.
Εύκολο δεν ήταν, στριφογύριζα για ώρες. Ένα κορίτσι δεν έφευγε απ' το μυαλό μου. Στην σκέψη της υγείας της, Νοσοκομείων, κ.λ.π. λύγιζα.
"Γιατί και γιατί", ανακατεύονταν με τις προσευχές μου...
Κάποια στιγμή, πρέπει να κοιμήθηκα, τόσο, όσο να δω και να σηκωθώ απ' το κρεβάτι... "ένα κείμενο", (μόνο ο Χριστός μού εμφανίζει υπολογιστή και κείμενα...) και μια Φωνή (Άγιος Εφραίμ): "Μπες και δες"!
Κατάλαβα ότι εννοούσε το φεις!
Ήταν τόσο απλό, άλλωστε, κάθε μέρα θα μπορούσα να μπαινοβγαίνω, όποτε θέλω!
Ήταν, τελικά, γιατί, έπρεπε να μπω!
Να δω και να μάθω εγκαίρως.
Το κείμενο είχε αρκετές σειρές, μα συγκράτησα σ' ένα χαρτί, λίγα.
Ας πού με ότι μού ανήκε και με 'ανέβαζε" ψυχικά, δε θα τα γράψω.
Στίγμα κρατάω.
Δημοσίευση σχολίου