πηγή

Στο φως σπάνιες αγιογραφίες στο εκκλησάκι του Νοσοκομείου

Τελευταία ενημέρωση: 2015-04-06, 15:45:42

Σωτήρια παρέμβαση στην Αγία Τριάδα με δαπάνες του γιου του κορυφαίου ζωγράφου 

Γιώργου Γουναρόπουλου

Την πρότερη μορφή του ανέκτησε ο εσωτερικός διάκοσμος του παρεκκλησίου του Νοσοκομείου Βόλου, μετά την ολοκλήρωση των εργασιών καθαρισμού των σπάνιων Αγιογραφιών του Γουναρόπουλου. Οι αριστουργηματικές Αγιογραφίες, μοναδικές στην Ελλάδα, είχαν καταστεί δυσδιάκριτες, διότι καλύφθηκαν από στρώμα καπνού λόγω των αναθυμιάσεων των κεριών. Η επίπονη διαδικασία καθαρισμού, που ολοκληρώθηκε πρόσφατα, διήρκεσε περισσότερο από ένα μήνα, προκειμένου τα αριστουργήματα του κορυφαίου ζωγράφου, να ανακτήσουν την πρότερη εικόνα τους.

Ρεπορτάζ: ΓΛΥΚΕΡΙΑ ΥΔΡΑΙΟΥ

Η παραπάνω σωτήρια παρέμβαση πραγματοποιήθηκε με δαπάνες του γιου του ζωγράφου, του Αρχιτέκτονα Ηλία Γουναρόπουλου, ο οποίος με περισσή γενναιοδωρία και ευαισθησία ανέλαβε την αποκατάσταση των θησαυρών που κοσμούν το εσωτερικό του ναού.

Ο εφημέριος του ναού π. Βασίλειος Αδάμ, χαρακτηρίζει «δώρο Θεού» την παραπάνω πρωτοβουλία, που καταγράφεται ως δωρεά καρδιάς και έκφραση σεβασμού στο μνημείο και τους θησαυρούς που το κοσμούν, εκφράζοντας παράλληλα την ευγνωμοσύνη του στον κ. Γουναρόπουλο.

Η Αγία Τριάδα είναι ο μοναδικός ναός στην Ελλάδα που διαθέτει Αγιογραφίες δια χειρός του πολύ σημαντικού ζωγράφου, ο οποίος αποτελεί σημαντικό πολιτιστικό κεφάλαιο για τη χώρα μας. Με αφορμή την επερχόμενη έκθεση  έργων του ζωγράφου, στο Μουσείο Γουναρόπουλου, μεταξύ των οποίων συγκαταλέγονται οι περίφημες Αγιογραφίες της Αγίας Τριάδος, ο γιος του επισκέφθηκε το ναό το περασμένο καλοκαίρι κι όταν αντίκρισε την εικόνα που παρουσίαζαν τα έργα που φιλοτέχνησε ο πατέρας του, αποφάσισε να φροντίσει άμεσα για την αποκατάστασή τους.

Μιλώντας στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ ο κ. Γουναρόπουλος, υπογραμμίζει ότι ήταν αυτονόητο για τον ίδιο να φροντίσει για την διατήρηση της κληρονομιάς που δημιουργήθηκε από τα χέρια του πατέρα του. «Μόλις αντίκρισα τις Αγιογραφίες, ένιωσα ότι ήταν υποχρέωσή μου να συμβάλω στην αποκατάστασή τους. Αλλωστε, προσθέτει ο ίδιος, είναι οι μοναδικές στον ελληνικό χώρο Αγιογραφίες, οι οποίες ενώ δεν ακολουθούν πιστά την βυζαντινή τεχνοτροπία, εντούτοις αποπνέουν έντονη θρησκευτικότητα».

Πενταμελές συνεργείο εργάστηκε πολύ μεθοδικά, με ιδιαίτερη προσοχή, προκειμένου να επιτευχθεί το επιθυμητό αποτέλεσμα, που προσελκύει βλέμματα θαυμασμού.

Μετά την ολοκλήρωση των εργασιών, οι τοιχογραφίες φωτογραφήθηκαν, προκειμένου να παρουσιαστούν στη μεγάλη έκθεση που θα ανοίξει τις πύλες της στο κοινό στις 6 Μαΐου και θα διαρκέσει τρεις περίπου μήνες, στο Μουσείο Γουναρόπουλου.

Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Ηλίας Γουναρόπουλος δώρισε στο Δήμο Ζωγράφου την πατρική οικία, προκειμένου να αποτελέσει το Μουσείο Γουναρόπουλου, ένα σημαντικό πολιτιστικό και εκθεσιακό κέντρο.

Διατηρητέο μνημείο

Ο Ιερός Ναός της Αγίας Τριάδος Βόλου έχει κηρυχθεί διατηρητέο μνημείο, ενώ οι Αγιογραφίες που κοσμούν το εσωτερικό του, είναι σπάνιες. Στην κόγχη του Ιερού κυριαρχεί η Πλατυτέρα, στον τρούλο ο Παντοκράτορας και οι Ευαγγελιστές στα τεταρτοσφαίρια του τρούλου. Πάνω από την είσοδο του ναού κυριαρχεί ο Ιησούς αναπεσών, στο δεξιό κλίτος οι Αγιοι Ανάργυροι Κοσμάς και Δαμιανός και στο αριστερό οι Αγιοι Κύρος και Ιωάννης. Στις εικόνες του τέμπλου διακρίνει κανείς τις μορφές του Χριστού, της Παναγίας, του Προδρόμου, της Αγίας Τριάδας, της Αγίας Βαρβάρας και του Αγίου Παντελεήμονος. Στις στήλες του ναού, αντίστοιχα, έχουν φιλοτεχνηθεί οι Αρχάγγελοι.

Ο ναός διαθέτει σημαντική ιστορία εξήντα επτά χρόνων, καθώς ο θεμέλιος λίθος τέθηκε την 25^η Ιουλίου του 1948 και το έργο ανέγερσης αποπερατώθηκε το 1942. Ο ναός εγκαινιάστηκε στις 11 Οκτωβρίου του 1953.

Μεγάλοι ευεργέτες ήταν ο μεγάλος κτηματίας Ρίζος Παπακωνσταντίνου, το εργοστάσιο των αδελφών Ματσάγγου, πολλοί Βολιώτες και προπάντων οι κάτοικοι της συνοικίας Αναύρου, που πρόσφεραν οικοδομικά υλικά αλλά και χρήματα.

Μεγάλος δωρητής του ναού ήταν ο βιομήχανος Απόστολος Παπαγεωργίου, ο οποίος ανέθεσε με μεγάλη χρηματική δαπάνη στο μεγάλο ζωγράφο Γιώργο Γουναρόπουλο την Αγιογράφηση. Οπως αναφέρει στο σημείο αυτό ο γιός του μεγάλου ζωγράφου «το καλοκαίρι του ‘51 μείναμε στο Βόλο και ήμουν εκεί όταν ο πατέρας μου Αγιογραφούσε το ναό».

Οι παραπάνω Αγιογραφίες είναι, όπως προαναφέρθηκε, μοναδικές ανά την Ελλάδα και γι’ αυτό το λόγο το Υπουργείο Πολιτισμού, με απόφασή του, κήρυξε διατηρητέο μνημείο το ναό, τονίζοντας ότι «ο Ναός του νοσοκομείου Βόλου τυγχάνει διατηρητέο μνημείο, χάριν των Αγιογραφιών του».

Κορυφαίος ζωγράφος

Ο Γιώργος Γουναρόπουλος ήταν το έκτο και τελευταίο παιδί της Αννας και του Ηλία Γουναρόπουλου από την Ανατολική Ρωμυλία. Το 1904, υπό την πίεση της βουλγαρικής κυβέρνησης, η οικογένειά του, όπως και πολλές άλλες οικογένειες Ελλήνων από την Ανατολική Ρωμυλία, αναγκάστηκε να μετακομίσει στην Ελλάδα. Η οικογένεια περιπλανήθηκε σε διάφορα μέρη: στην Αθήνα, στην Ευξεινούπολη του Αλμυρού, την Ξάνθη και τη Θεσσαλονίκη.

Κατά το 1904, ο 17χρονος Γιώργος Γουναρόπουλος αποφάσισε να εγκατασταθεί στην Αθήνα, για να εργαστεί ως επιγραφοποιός και να βοηθήσει έτσι στην επιβίωση της οικογένειάς του. Επειδή είχε μεγάλο ταλέντο στη ζωγραφική, το 1907 έδωσε εξετάσεις και έγινε δεκτός στο Σχολείο Καλών Τεχνών (την μετέπειτα Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών) της Αθήνας. Εκεί σπούδασε προοπτική και σκηνογραφία με δάσκαλο τον Βικέντιο Μποκατσιάμπη, και κατόπιν ζωγραφική, με δασκάλους τον Σπυρίδωνα Βικάτο, τον Γεώργιο Ροϊλό κ.ά. Ο ζωγράφος ανέπτυξε διεθνή δράση στην πορεία, εκθέτοντας έργα του στην Ελλάδα και το εξωτερικό.

Το 1975, η Εθνική Πινακοθήκη τίμησε τον Γουναρόπουλο με μεγάλη αναδρομική έκθεση έργων του. Σε ένδειξη ευγνωμοσύνης για την τιμή που του έγινε, ο ζωγράφος χάρισε στην Εθνική Πινακοθήκη δεκαπέντε μεγάλους πίνακες, αντιπροσωπευτικούς της εξηντάχρονης καλλιτεχνικής του πορείας. Πέθανε στις 17 Αυγούστου του 1977 και κηδεύτηκε την μεθεπομένη στο Νεκροταφείο Ζωγράφου. Αν και πολύ γνωστός στο ευρύ κοινό, η κηδεία του δεν έγινε με δημόσια δαπάνη. Το 1978, ο γιος του δώρισε το σπίτι του καλλιτέχνη, όπου ήταν και εργαστήριό του, στο Δήμο Ζωγράφου, για να δημιουργηθεί το περίφημο Μουσείο Γιώργου Γουναρόπουλου.