Εκείνη την μέρα, ένα εμπόδιο στο πρόγραμμά μου, με έκανε να περιφέρομαι. Εννοείται, θα πήγαινα στον Άγιο Νεκτάριο! Τέτοια ώρα, σίγουρα θα τον έβρισκα ανοιχτό!
Τον βρήκα ορθάνοιχτο, σιωπηλό και μόνο! Κανένας μέσα στην εκκλησία, μόνο εγώ. Δεν ακουγόταν ΚΙΧ, εκτός απ' τις "ματιές" των Αγίων και των μετρημένων κεριών.
Απόρησα... Φωτογράφησα, έφυγα.
Το βράδυ κατάλαβα ότι πέτυχα τον Ιερό Ναό, εν ετοιμασία της γιορτής Του!
Γι' αυτό φωτογραφίζω, για να επανέρχομαι στον περασμένο χρόνο της ζωής μου, σε αργό... Όλα τρέχουν... Η κατάντια του σημερινού ανθρώπου.
2 σχόλια:
Εκείνη την μέρα, ένα εμπόδιο στο πρόγραμμά μου, με έκανε να περιφέρομαι. Εννοείται, θα πήγαινα στον Άγιο Νεκτάριο! Τέτοια ώρα, σίγουρα θα τον έβρισκα ανοιχτό!
Τον βρήκα ορθάνοιχτο, σιωπηλό και μόνο!
Κανένας μέσα στην εκκλησία, μόνο εγώ.
Δεν ακουγόταν ΚΙΧ, εκτός απ' τις "ματιές" των Αγίων και των μετρημένων κεριών.
Απόρησα...
Φωτογράφησα, έφυγα.
Το βράδυ κατάλαβα ότι πέτυχα τον Ιερό Ναό, εν ετοιμασία της γιορτής Του!
Γι' αυτό φωτογραφίζω, για να επανέρχομαι στον περασμένο χρόνο της ζωής μου, σε αργό...
Όλα τρέχουν...
Η κατάντια του σημερινού ανθρώπου.
Και για να μην γενικεύω: Αυτή είναι η δική μου κατάντια.
Δημοσίευση σχολίου