Το καντηλάκι του Αγίου Εφραίμ που με περίμενε...

....Το είχα ξεχάσει.
Η Ελπίδα νιαούριζε, με το που με είδε από μακριά.
Μόλις άνοιξα την πόρτα, η φλόγα του καντηλιού τρεμόσβηνε!
Με περίμενε!
Άντεξε!
Δεν είναι η πρώτη φορά, αλλά εκείνη την μέρα, συγκλονίστηκα.

Θέλησα αυτή την φορά να το "κρατήσω" και με την μηχανή.

...Δεν τ' ανεβάζω, όλα.

Μετά, πρόσεξα "κάτι" και το "διόρθωσα".
...Το "κλατς" που ακούστηκε, τράνταξε το σπίτι!

Παλιότερα είχα την Αγία Αικατερίνη, κοντά με τον Άγιο Εφραίμ. (το μαγνητάκι)
Πήγα να τους βάλω πάλι κοντά, και κόλλησε τόσο δυνατά και με όρθια και πιο ψηλά την Αγία Αικατερίνη!

Πάντα Αυτός ο Άγιος, μού δείχνει ότι πρέπει να "σεβόμαστε" περισσότερο, τους παλιότερους, τους Μεγαλύτερους Αγίους!