Πολλά τα συν, αλλά...

Να, λοιπόν, γιατί ήταν νωρίτερα κλειστές οι δυο εκκλησίες!
Είχαν πάει στο σπίτι του νεκρού... κι εγώ έσκαγα για ένα αναποδογυρισμένο σταράκι!...
Πόσο μικρή!...

Έχω κι εγώ νεκρούς, είχα ένα σταράκι, ήθελα να το διαβάσω, πήγα ήδη σε δυο κλειστές εκκλησιές, σε ένα ιατρείο που στην αίθουσα αναμονής βρήκα έναν γέροντα ιερέα, ξαναπήγα στην πρώτη κλειδωμένη εκκλησία, βρήκα κηδεία και τέσσερις παππάδες...

Έφυγα απ' όλα αυτά, αδιάβαστη, κι αδιάβαστο...

Τ' αγκάθι του πόνου της οικογένειας του κύριου Βαγγέλη, με συνέφερε.
Τηλεφώνησα στον γιο μου.
"Έλα να με πάρεις, να πάμε μαζί στα μαγαζιά, να πάρουμε αυτά που χρειάζεσαι (μετακομίζει και τρέχουμε), δεν γυρίζω στο σπίτι με αδιάβαστο το στάρι, όποτε και όπου βρω παπά. Θα το δώσω στα πουλιά, έτσι κι αλλιώς, λόγω οπτικής εικόνας".

Ήρθε, με πήρε, πήγαμε.
Εκεί που τον περίμενα κάποια στιγμή, νά σου μπροστά μου κι άλλος παπάς, εκεί στα ψώνια μας!

Είχα, έχω, κ.λ.π. συν άλλον έναν παπά!
Και το στάρι μου, αδιάβαστο!
Σύνολο, 6 παπάδες και δυο εκκλησιές!
Συν, ο Νεοταξιδευτής, κύριος Βαγγέλης!
Κι ένας ήλιος, που... έλεγε τα δικά του... απ' όπου κι αν κοίταζα, κι όπου μπορούσα να φωτογραφήσω.

Τί να χωρέσεις;