...Κι είναι εκεί... που σωματικά, έχεις καταρρεύσει, προσπαθώντας να αποδείξεις στους ανθρώπους, πως τους νοιάζεσαι, πως δίνεσαι ολόψυχα γι' αυτούς, αλλά το σώμα λυγά, γιατί είναι πολλοί οι αγαπημένοι άνθρωποι, δεν μπορείς και δεν προλαβαίνεις, να "δείξεις", αυτό που εκείνοι θέλουν...
...Και φυσικά, στεναχωριέσαι, προσεύχεσαι γι' αυτούς, κι εκεί που το κουρασμένο σώμα αντιδρά και πονά, αδυνατεί να τρέξει, έρχεται ένα τόσο ΔΑ, Σημαδάκι της Παναγιάς, μια μικρούλα, τόση ΔΑ, (καμπάνες! ντιν ντιν νταν! Κυριακή σήμερα, χτυπούν...! 8 και 30 πρωί), πλαστικοποιημένη... μικρό αντίγραφο της Θαυματουργής Εικόνας της Τήνου που νομίζεις ότι την έχασες, εφόσον την έψαξες και δεν την βρήκες, κι αυτή κολλημένη στο δεξί μπράτσο σου, να λέει:
"Μη λυγάς, εδώ είμαι, κοντά σου!"
...και ανθρωπίνως... να συγκινείσαι και να το καταγράφεις, σαν σημαντικό, γιατί, Είναι για σένα Σημαντικό, πολύ Σημαντικό!
...Γιατί, "κάτι" τέτοια μικρά για τους άλλους Σημαδάκια, "τρέφεται' η Πίστη σου, κι όλο δυναμώνεις εσωτερικά και ανταπεξέρχεσαι, σε όλα τα δύσκολα που προκύπτουν, φυσικά ή αφύσικα...
Μεγάλη η Χάρη Σου, ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΟΥ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου