Ταμένο blog...
στίγματα κάποιων στιγμών
και θαυμάτων

Κυριακή 30 Απριλίου 2017

Ανάσταση με λαπ τοπ στο Ιερό!


Anastasi @ Karkinagri 2017 (Εδώ παπάς εκεί Πάπας)

Περισσότερα ΕΚΕΙ!

Δεν είμαστε πρόβατα!

Όχι, βέβαια!

βεβαίως οι πιστοί αποτελούμε το ποίμνιο, αλλά είμαστε έλλογο ποίμνιο, που ουδόλως οφείλει άκριτη και τυφλή υπακοή στους ποιμένες του, όταν αυτοί δογματικά αποδεικνύονται «μωροί και τυφλοί» (και υπάρχουν πολύ συγκεκριμένα και άκρως αντικειμενικά θεολογικά κριτήρια επ’ αυτού). Πρόβατα πάντως (τουλάχιστον όπως δείχνει να το εννοεί ο ίδιος) ούτε είμαστε, ούτε και σκοπεύουμε να γίνουμε…

Απόσπασμα από ΕΚΕΙ

Τα όμορφα Μετέωρα.

Τα όμορφα Μετέωρα.

ΤΙ ΣΥΝΒΑΙΝΕΙ ΣΤΟΝ ΑΓΙΟ ΣΑΒΒΑ ΣΤΟ ΒΟΤΑΝΙΚΟ


ΤΙ ΣΥΝΒΑΙΝΕΙ ΣΤΟΝ ΑΓΙΟ ΣΑΒΒΑ ΣΤΟ ΒΟΤΑΝΙΚΟ

Τετάρτη 26 Απριλίου 2017

Τα "μπερδεμένα"

...
....Το γατί επέμενε να νιαουρίζει. Νύσταζα πολύ, αλλά αναγκάστηκα να σηκωθώ να του ανοίξω.
"Να μην ξεχάσω τ' όνειρο", σκεφτόμουν, αν κι αυτό, δεν ήταν μόνο όνειρο...
Ηρέμησα το γατί και ξαναξάπλωσα.
...Κι εκεί που ξαναπροσπάθησα να κοιμηθώ, ένα "κλικ" του μυαλού στα "περίεργα" του ύπνου και του ξύπνιου, με πέταξαν πάνω, σαν ελατήριο.
...Μα, κοιμήθηκα με τόση Προσευχή και φυλαχτά...
Πώς είναι δυνατόν;
Επιμένει. Κάτι θέλει να πει. Αίμα. Πολύ αίμα. "Να θυμηθώ ότι μύριζε ο τόπος, ανθρώπινο αίμα", έλεγα από νωρίς, μέσα στο όνειρο.
Μετά... η επιμονή των "σημαδιών".
Ε, ρε, και να ήμουνα πράγματι ελεύθερη και να έγραφα!
Ας είναι! Θα φανεί. "Η αλήθεια και το λάδι, επιπλέουν πάντα", όσο κι αν αργούν.
Επικαλέστηκα πολλούς στην Προσευχή μου, χθες, εκτός απ' τον Άγιο Ανδρέα!
Κι όμως, διαβάζοντας γι' Αυτόν, κοιμήθηκα χθες!
Να μ' επιρέασε το κείμενο;
Δεν ξέρω.
Σηκώθηκα, κι είπα στον εαυτό μου, "θα καταλάβω απ' τα Σημάδια".
Ω! Θεέ μου! Πόσο "μπερδεμένα" είναι όλα!
Πώς θα τα καταφέρουμε να τα ξεμπερδέψουμε εμείς οι απλοί οι άνθρωποι;
Δως μας κι άλλο Φως!
Δως μου, ΣΕ ΠΑΡΑΚΑΛΩ, περισσότερο ΦΩΣ, να μη με "μπερδεύει", ΤΙΠΟΤΑ!

ΥΓ. Κρατάω αυτές τις αναρτήσεις, όλες μαζί, έτσι, για να μην σκορπίζονται κι άλλο, οι άγραφες στιγμές μου. Να μπορέσω να με συναρμολογήσω, κάποτε...!

ΥΓ.2 Ναι, μπορώ να γράψω εδώ, ένα παλιό όνειρο και γεγονός, μαζί, χωρίς να σημαίνει ότι δίνω αξία σε όλα τα όνειρά μου. Μένουν στην ιστορία μου αυτά που είναι "διαφορετικά".

...Περπατούσα. Ήταν σαν ένας πολύ φαρδύς χωματόδρομος. Μπορείς να το πεις και μεγάλη αλάνα.
Άκουσα μια γνωστή αντρική φωνή να σπαράζει κλαίγοντας και να λέει:
"Συγγνώμη, δεν ήξερα! Συγγνώμη, δεν ήξερα!...."
Ανατρίχιασα μέσα στο όνειρο και προχωρούσα. Στον δρόμο μου, δεν άλλαξα πορεία, από κει ερχόταν και η φωνή.
Προχωρούσα...κι είδα την πίσω πλευρά ενός παλαιού μνήματος.
Από κει ερχόταν και η φωνή που συνέχιζε να κλαίει σπαραχτικά και πιο δυνατά (εφόσον και την είχα πλησιάσει) "Συγγνώμη, δεν ήξερα".
....Πλησίασα. Είδα κάτι τρομαχτικό. Ένα ανθρώπινο λάρυγγα να σπαρταράει, από κει έβγαινε η φωνή, και μια καρδιά να πάλλεται, μαύρη καρδιά, συνδεδεμένη με ένα έντερο (ομφάλιος λώρος) κι από κει και μετά, χώμα.
Έν μνήμα λεηλατημένο, σα να είχαν κάνει εκταφή και είχαν αφήσει εκεί τα ζωντανά τμήματα σώματος....
"Αδελφέ μου, μην κλαίς! Σταμάτα! Σε συγχώρεσα... Πού να σε κρύψω;" έλεγα.
Πήρα αγκαλιά μου τα ζωντανά τμήματα, κι έτρεχα μέσ' την χωμάτινη αλάνα...
"Πού να τα κρύψω; Που;"
"Συγγνώμη δεν ήξερα, συγγνώμη δεν ήξερα..." δεν σταμάτησε λεπτό.
...Και δεν ξυπνούσα, σ' έναν τόσο ζωντανό εφιάλτη.

Πραγματικότητα:
Το τηλέφωνο επέμενε να χτυπά. Ξύπνησα! Τί ευλογία! Να ξυπνάς!
Ήταν η Τράπεζα. Βγήκε κόκκινο το δάνειο για 20 ευρώ.
"Πότε θα καταθέσετε; Πότε; Πρέπει να ξέρουμε, αν μπορείτε να ανταπεξέλθετε στις υποχρεώσεις του δανείου σας!"
Επέμεναν. Έπρεπε είπαν, "να κατατεθούν επειγόντως".
Τρελάθηκα. Ήμουν και άρρωστη, τότε.
"Αιμορραγεί η Τράπεζα για 20 ευρώ; Επείγει να τα στείλω με ασθενοφόρο; Δεν ενδιαφέρεστε καν, αν ο πελάτης σας είναι ζωντανός;Χρειάζομαι ασθενοφόρο για την υγεία μου και δεν το καθυστερώ, για να μην είμαι εις βάρος της υγείας άλλων. Θα φροντίσω να πάω με ταξί στο Νοσοκομείο, αλλά αν κινδυνεύει η Τράπεζα, να το καλέσω να σας καταθέσει γρήγορα το 20ρικο, να μην πτωχεύσετε..."
είπα με θράσσος που ναι, δεν είναι εγωιστικό, δεν με διακατέχει.
Ήταν το Σημάδι του αδελφού... Του ανθρώπινου λάθους του. Ήξερε, μετά θάνατον "έμαθε" αλήθειες και τον πονούσε...

...Κι ύστερα, προσπαθούσα να συνέλθω και απ' το όνειρο, και απ' την Τράπεζα.

...Κι ύστερα, τηλεφώνησα σε μια αδελφή, να της πω το όνειρο...

Ανατρίχιασε!
Εγώ, να δεις!
"Δεν το πιστεύω!" είπε!
Εγώ, να δεις!
"Έμαθα, πριν μια βδομάδα έκανε εκταφή η νύφη μας και δεν μας είπε τίποτα!Από κοινή φίλη έμαθα, πως δεν ήταν "έτοιμη" η καρδιά του και ο λάρυγγάς του! Δεν θα σου το έλεγα, ακόμα, για να μην στεναχωρηθείς! Αλλά να το δεις και σ' όνειρο! Έτσι που μου το λες, σα να τον ακούω! Πω, πω, Θεέ μου! Άναψέ του ένα κεράκι, Κατερίνα!..." και άλλα, είπε.
Μόνο;
Μόνο ένα κεράκι;

***

Αυτό το όνειρο ήταν πριν δυο χρόνια, σχεδόν, κι έμεινε και το έγραψα σήμερα.
Κάπως έτσι θα μείνει και το χθεσινό, κι ένα παλιότερο, για να γραφτεί στο μέλλον, αν ο Αληθινός Θεός, το θελήσει.
Νά 'ναι για ΚΑΛΟ!
Θεός να βοηθήσει!

Υγ.3. Βαρύ για πρωινό, που έφτασε μεσημέρι.
Θέλουν υπομονή τα "μπερδεμένα", έχουμε.
Όσο από Ψηλά, μας δίνει, θα έχουμε.
Αυτά, τα πολλά και δύσκολα, των νυχτών και των ημερών μου...
Υγ.4. Διορθώσεις δεν έχει. Σαν τα ειπωμένα... που πίσω δεν γυρίζουν.


**************
Μου αρέσει!Δείτε περισσότερες αντιδράσεις
Σχολιάστε


***********

Έβγαλαν τον… Άγιο Ανδρέα από το Γενικό Νοσοκομείο της Πάτρας! - Επιστολή του Μητροπολίτη στον υπουργό

***************

Με σημαία Λουθηρανικό-Ρ/καθολικό κείμενο ο Πατρ. Βαρθολομαίος ζήτησε να…. μετανοήσουμε και να ακολουθήσουμε το μονοπάτι του Οικουμενισμού

Μου αρέσει!Δείτε περισσότερες αντιδράσεις
Σχολιάστε
*********
********************


Ιερά Σκήτη Αγίου Ανδρέα. Άγιο Όρος. Οι καμπάνες καλούν για εσπερινό. προηγούμενο επόμενο
CHORATOUAXORITOU.GR

Μου αρέσει!Δείτε περισσότερες αντιδράσεις
Σχολιάστε

********************
*********************


Μου αρέσει!Δείτε περισσότερες αντιδράσεις
Σχολιάστε



***************************
***************

Κυριακή 23 Απριλίου 2017

Ο Άγιος Γεώργιος... με άλλον "τρόπο", με την γραφή ψυχής, της Αναστασίας Καλλιοντζή!

Όπως αντιλαμβάνεστε, παίδες μου, σημαινούσης της καμπάνας του Εσπερινού, η Εκκλησία μας εορτάζει την ιερά μνήμη ενός από τους λαοφιλέστερους Αγίους του Συναξαριού μας, του Αγίου Γεωργίου του Τροπαιοφόρου. Τι παλληκάρι λαμπρό, Παναγία Και Χριστέ... Ο Αη Γιώργης γεννήθηκε στην ένδοξη Καππαδοκία, αλλά όταν ήταν δέκα χρόνων έχασε τον πατέρα του, που πέθανε μάρτυρας για την πίστη του στον Ιησού Χριστό. Τότε η μανούλα του η Πολυχρονία πήρε τον Αη Γιώργη και φύγανε για την Παλαιστίνη, γιατί καταγόταν από κει. Το λεβεντόπαιδο, 18 χρόνων, κατετάγη στον Ρωμαϊκό στρατό, κι ήταν τέτοια η λεβεντιά και η ανδρεία του και το παράστημά του που αμέσως άρχισε να ανεβαίνει στους βαθμούς και στα αξιώματα, και έχαιρε της εκτίμησης των πάντων.
Ολα πήγαιναν καλά και φίνα, και το κοσμικό μέλλον του Αη Γιωργιού διεγράφετο λαμπρό, ώσπου εκείνο το κάθαρμα ο Διοκλητιανός-ναι, εκειός ο γνωστός ο αυτοκράτορας της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, που επί εποχής του πολλοί αξιώθηκαν τον στέφανο του Μάρτυρα για την πίστη του Χριστού και άγιασαν-ο Διοκλητιανός λοιπόν μια μέρα τρελάθηκε και στράφηκε εναντίον των Χριστιανών με σκοπό του να ανασυστήσει εκείνα τα καραγκιοζιλίκια με την ειδωλολατρία και τα τοιαύτα.Το λοιπόν, συγκάλεσε όλους τους αξιωματούχους της Αυτοκρατορίας για να τους μιλήσει γι αυτό το πράγμα, την εξόντωση των Χριστιανών και την ανόρθωση των ειδώλων. Για κακή του τύχη όμως, του βλάκα, σε μία απ αυτές τις συγκεντρώσεις των επισήμων παρευρίσκετο και ο Αη Γιωργιός. Όταν λοιπον ο Αγιος άκουσε το Διοκλητιανό να λέει τις βλακείες του, να εξοντωθούν όλοι οι χριστιανοί και τα συναφή, πετάγεται όρθιος, λεβέντης και άφοβος και σωστός με τα ούλα του, κι έβαλε τον Αυτοκράτορα στη θέση του. Είσαι με τα καλά σου μωρέ??? Να χυθεί αίμα άγιο και να προσκυνάνε οι χριστιανοί τα χρυσά βόδια και ψεύτικους θεούς???? Ένας είναι ο Θεός, ο Ιησούς Χριστός! Και μία η αληθινή πίστη, η πίστη στην Αγιά Τριάδα!
Πωωωωω έγινε χαμός παίδες! Μα χαμός! Όπως καταλαβαίνετε, ο Διοκλητιανός έβγαλε αφρούς, οι παριστάμενοι άρχισαν να τραβάνε τα μαλλιά τους, και πέσανε όλοι πάνω στον Αη Γιώργη να τον μεταπείσουν. Του κάκου! Με τίποτα δεν μεταπειθόταν ο Άγιος, και πώς άλλωστε! Είναι δυνατον να αγαπήσεις τον Χριστό και μετά να σε δελεάσουν οι βλακείες των ανθρώπων ή ο φόβος του θανάτου???? Ουδαμώς, με τίποτα και για κανέναν λόγο στον κόσμο!!!!
Μ αυτά και μ αυτά, ο Διοκλητιανός διέταξε να κλείσουν τον Αη Γιώργη στη φυλακή. Από κει ξεκίνησαν τα βάσανα τα μαύρα: τι του έσφιξε τα πόδια με ξύλο, τι του έβαλε βράχους πα στο στήθος... τίποτα! Ο Αγιος ακλόνητος στην πίστη του. Ο Διοκλητιανός βιδώθηκε χειρότερα, κι έστειλε τον Αγιο στο μαρτυριο του τροχού, που πιστέψτε με παίδες, κανείς δεν θέλει να ξέρει τι μαρτύριο είν αυτό... Όμως, Άγγελος Κυρίου ήρθε και τον ελευθέρωσε, και το σώμα του γιατρεύτηκε θαυματουργικά, και ο Αη Γιώργης πήγε να βρει τον Διοκλητιανό που είχε πάει με τους μπιστικούς του να θυσιάσουν σε κάτι χρυσά βόδια ή δεν ξέρω τι. Μόλις τον είδαν ελεύθερο και το κυριότερο, αρτιμελέστατο, αυτοί, που κάθονταν και τον κοιτούσαν να κόβεται από τον τροχό και γελούσαν, κόντεψαν να πάθουν εγκεφαλικό και νόμισαν ότι βλέπουν φάντασμα! Τότε εμφανίστηκαν τρέχοντας μπροστά στον Διοκλητιανό δυο αξιωματικοί του και χιλιοι στρατιωτες μαζί, αυτοί που ήταν ανακατεμένοι στο μαρτύριο του Αγίου στον τροχό, και λαχανιασμένοι ομολόγησαν την πίστη τους στο Χριστό-και πώς αλλιώς να γινόταν αφού είχαν δει θαύμα με τα μάτια τους???? Ο Διοκλητιανός τους ξεπάστρεψε όλους, κι έγιναν κι αυτοί Άγιοι μάρτυρες.
Ο Διοκλητιανός, τρελαμένος απ' όλ' αυτά, διέταξε να ρίξουν τον Αη Γιώργη μέσα σ ενα λάκκο με ζεματιστό ασβέστη, να διαλυθεί όλο του το σώμα. Τρεις μέρες τον αφήσανε εκεί οι δήμιοι σκεπασμένο, κι ύστερα ο Αυτοκράτορας τους είπε να ξεσκεπάσουν το λάκκο να δουν τι έγινε. Τι έγινε??? ΟΛΟΖΩΝΤΑΝΟΣ ο Αη Γιώργης, προσευχόταν!!! Ω ρε και τι έγινε!!! Ο λαός παραληρούσε, ότι ο Θεός του Γιώργη είναι μεγάλος και κάνει θαύματα, και τότε ο Αυτοκράτορας μπήκε σε σκέψεις, ότι τάχα μου ο Αη Γιώργης ήξερε να κάνει μάγια. Μάλιστα τον ρώτησε σχετικά. Τι μάγια ρε βλάκα???? Η Θεία Χάρις τα κάνει όλα, τι μάγια και τύφλες????
Αμετανόητος ο βλακόμουτρας ο Διοκλητιανός είπε να βάλουν στον Αη Γιώργη πυρακτωμένα παπούτσια με σιδερένια καρφιά. Ο Αγιος περπατούσε σαν πουλί πετούμενο, και προσευχόμενος δεν έπαθε τίποτααααα!!! Μετά έβαλε να τον μαστιγώσουν, τον σακάτεψαν τον Αγιο μας, τον πήγαν δεμένο μπροστά στον Διοκλητιανό, κι ο Αη Γιώργης έλαμπε! Καλά, ο τύπος κόντεψε να σαλέψει για τα καλά! Σου λέει ο ηλίθιος, αυτός εδώ ο ντελικανής είναι μεγάλος μάγος? Κάτσε να φέρω εγώ έναν μεγαλύτερο.Κι έτσι λοιπόν, έφερε τον μάγο Αθανάσιο.
Ήρθε ο μάγος Αθανάσιος με δυο αγγεία με δηλητήρια, το ένα έφερνε τρέλα, το άλλο θάνατο. Ο Αη Γιώργης προσευχήθηκε και τα ήπιε και τα δυο, και δεν έπαθε τίποτα, ΑΠΟΛΥΤΩΣ τίποτα! Ο Διοκλητιανός του λέει, αυτός εδώ ξέρει μάγια μεγαλύτερα απ' τα δικά σου, αλλα ο Αθανάσιος, που καταλαβε τι γινόταν, αφού εξήγησε στον Διοκλητιανό ότι τα δηλητήρια δεν ήταν παίξε γέλασε αλλά σκότωναν μέχρι κι έναν στρατό, έπεσε στα γόνατα και ομολόγησε την πίστη του στον Χριστό το Θεό. Ο Διοκλητιανός τον σκότωσε κατευθείαν, προσφέροντας άλλον έναν ένδοξο μάρτυρα στο Συναξάρι μας. Ήρθε κι η γυναίκα του Διοκλητιανού, η Αλεξάνδρα, που κι αυτή ομολόγησε την πίστη της στο Θεό η γυναίκα, μετά απ' όλ' αυτά που είδε, και ο θεόμουρλος ο άντρας της ο Διοκλητιανός δεν δίστασε να παραγγείλει να τη σκοτώσουν κι αυτήν!!! Μα η γυναίκα πρόλαβε και εκοιμήθη προσευχομένη μέσα στη φυλακή...
Ξαναέκλεισαν τον Αη Γιώργη στη φυλακή, και τότε ο Θεός αποφάσισε ότι είχε έρθει η ώρα να τον καλέσει κοντά Του. Ήρθε ο Χριστός σε όραμα και του το μήνυσε. Πασίχαρος ο Άγιος βάδισε προς το μαρτύριο, πετώντας απ' τη χαρά του! Κι έτσι, ο άφρων Διοκλητιανός, δόξη λατρεία προσέφερε τω Θεώ, κόβοντας το κεφάλι ενός αληθινού λεβέντη, ενός παλληκαριού που το έλεγε η καρδιά του, και τον έστειλε στον Ουρανό, στον Παράδεισο, δίπλα στο Χριστό που τόσο πολύ αγάπησε.
Αυτή είν η ιστορία του Αη Γιωργιού μας, παίδες. Αξίζει να σημειωθεί ότι, κατά μακρά παράδοση, λόγω της μεγάλης διάστασης που πήραν τα γεγονότα του μαρτυρίου του και ο θαυμαστός τρόπος με τον οποίο άφηναν το σώμα του άφθαρτο τα βασανιστήρια και μετά τα δηλητήρια, πέρασε από γενιά σε γενιά η φήμη ότι ο Αη Γιώργης διαλύει μαγγανείες και φαρμακείες και τέτοια δεινά. Οι Ρομά τον ευλαβούνται απεριόριστα, οι Τούρκοι συρρεουν κατά χιλιάδες στον Αη Γιώργη τον Κουδουνά στην Πρίγκηπο, κι όλη η Χριστιανοσύνη καμαρώνει κι αγαπάει με την καρδιά της τούτον τον μαργαρίτη τον πολύτιμο, των ουρανίων στρατιών τον συνόμιλο...
Μεγάλη η Χάρις του Αγίου Γεωργίου, να ευλογεί και να επισκιάζει πάντας ημάς εν παντί καιρώ! Χρόνια πολλά κι ευλογημένα σε όλους τους Γιωργιούς και τις Γιωργίτσες που λατρεύουμε, χρόνια πολλά και στις Πολυχρονίες μας που γιορτάζουν, μιας και αυθημερόν εορτάζεται και η ιερά μνήμη της Αγίας Πολυχρονίας, μητέρας του Αη Γιώργη, χρόνια πολλά κι ευλογημένα σε όλο τον κόσμο! Και ιδιαίτερα στην πολυαγαπημένη μου ενορία, στον Αη Γιώργη Κυψέλης, το σπίτι μας τ αληθινό το πολυαγαπημένο!
Χριστός Ανέστη κόσμεεεεεεεεεεεεεεεεεε!!! <3 span=""> <3 span=""> <3 span="">
Μου αρέσει!Δείτε περισσότερες αντιδράσεις