Ταμένο blog...
στίγματα κάποιων στιγμών
και θαυμάτων

Τετάρτη 8 Οκτωβρίου 2014

ΆΓΙΟ ΑΛΟΓΟ




Άγιο ΆΛΟΓΟ!




... Δε ξέρω τι γίνεται μ' εμένα...
Υπεράνω λογικής, πολύ ΥΠΕΡ.... ΑΝΩ...

Εν ολίγοις, γιατί έχω και αγωνία... ΜΕΓΑΛΗ!

...Κάθε φορά που κατεβαίνω αυτόν τον δρόμο (Περιφερειακού), είναι για μένα μια σιωπηλή Προσευχή.

Ζω από θαύμα, (τότε, με το όραμα της Παναγίας που με έσωσε), κι από τότε, δεν ξανακαβάλησα μηχανάκι. (και, Και . Εκεί κοντά σ' αυτές τις αναρτήσεις το 2009, τα περιγράφω.)

Κάθε φορά που περνάω από κείνο το σημείο, κάνω τον Σταυρό μου και ο κόσμος με κοιτάζει περίεργα... (Δεν υπάρχει εικονοστάσι ακόμα..... Τάμα μου.)

Κάθε φορά που κατεβαίνω ή ανεβαίνω, θα τα πάρω τα "σημάδια" μου....

Εδώ και πολύ καιρό, πηγαίνω στο Dental Group (οδοντιατρικό κέντρο - Ορέστης Αναστασιάδης με την μεγάλη ομάδα του!)

Συννεφιασμένος ουρανός, όταν κατέβαινα...
Το πήρα το μαντάτο μου...
"Να κόψω το κάπνισμα". Γνωστόν!

Γυρίζοντας, σκεφτική, λίγα παραπάνω, πάνω που σκέφτηκα: "Δεν είδα άλογο σήμερα... Κρίμα...", κι ενώ η ματιά μου κοίταζε σ' ένα άλλο σημείο, εκεί που συνήθως τελευταία, βλέπω ένα μαύρο άλογο, δεμένο και πάντα το φωτογραφίζω.... (έχω δει και άσπρα και καφέ, και άμαξα, πολλά...), μόλις πέρασα το δεντράκι που μου έκοβε την ορατότητα, βλέπω το άλογό μου, ελεύθερο, δεμένο μεν, να σέρνει στο σχοινί του, μια ρίζα δέντρου! Τρομαγμένο, έβγαινε στον δρόμο, το δέντρο θα χτυπούσε παρκαρισμένα αυτοκίνητα, γυναίκες στα μπαλκόνια, άντρες πουθενά, έτρεξα, φώναξα, κι αν βρήκα, τι; Κανένας δεν είχε τόλμη, ούτε διάθεση να πιάσει το σκοινί, να το ηρεμήσουν και να το δέσουν σ' ένα άλλο δέντρο, μέχρι να βρεθεί το αφεντικό του.
Τρελάθηκα!
Προσπάθησα με λόγια, "μη φοβάσαι καλό μου, έλα, έλα... κ.λ.π.", έδειχνε να ηρεμεί, μια δειλή προσπάθεια να το πλησιάσω... έσκυψε να φάει, κάπου σκάλωσε, ήταν κοντά στον δρόμο ταχείας κυκλοφορίας, τρελάθηκα!
Βγήκα κι έκανα τον τροχονόμο. Σταμάτησα την αστική (Κι αυτήν Άγιο την έχω, γιατί, κάποτε ήμασταν άγονη γραμμή, όπως και το ΑΛΟΓΟ, για τα σημάδια μου...), ότι μπορούσα έκανα, ειδοποίησα την γειτονιά, τηλεφώνησα δυο φορές στο 100, το άλογο βγήκε δεμένο και με την ρίζα μεσ' τον δρόμο, ανέβηκε προς Περιφερειακό, τρελάθηκα!
Είπα άλλους να το προσέχουν, κι έτρεξα στην Εφορία, (έπρεπε να προλάβω), Ανοιχτός ο Άγιος Νεκτάριος, κλείδωνε εκείνη την ώρα ο παππάς, ΟΜΩΣ, γύρισε πίσω για μένα!  Άφησα τα κεράκια μου να τ' ανάψει εκείνος τ' απόγευμα, έφυγα, ψάχνοντας μέχρι τώρα, το Άγιο για μένα, Άλογο!
Μέχρι στιγμής, δεν βρέθηκε! Αγωνιώ, αλλά έχω και μεγάλη ΠΙΣΤΗ!
Θα βρεθεί και δεν θα πάθει κακό, δεν θα κάνει, άθελά του, κακό!
Παναγιά μου, να είσαι μαζί του!

Υγ. Διορθώσεις και άλλες εξηγήσεις, άλλη στιγμή! (Έκανα όσες γινόταν, γιατί δε θέλω να παρεμβαίνω στις πραγματικές μου στιγμές, έπαθα ένα νέο ΣΟΚ, τώρα, θα το γράψω στα σχόλια).
Υγ. Εννοείται ότι άρχισε να ψιχαλίζει, μέχρι το σπίτι!
Εννοείται ότι οι νεροκολοκύθες μου,... ξαναγεννιούνται απ' τα ξεράδια...
Εννοείται πως, το άλογο, όπως κι εγώ, λευτερώνομαι από ένα πρόβλημα υγείας, μα δε θα πάψω ποτέ να σέρνω ένα σχοινί, δεμένο με το "βάρος" του... κ.λ.π.

Άργησα πολύ, αλλά άρχισα να δέχομαι τις αλλαγές της ζωής μου, της υγείας μου και της ηλικίας μου.
Αυτά!
Εννοείται πως θα σας ενημερώσω!
Το άλογο χάθηκε δεξιά του Περιφερειακού...
Η Παναγιά, τότε, ευθεία... προς Μοναστήρι Παναγίας Γοργουπηκόου, Φυτόκου...
Τί μου λέτε, τώρα;


















Υγ. 1:17 από Φέις

Έφερα τον Προστάτη μου εδώ, να σε κάνει γρήγορα καλά, να σε προσέχει!
Καλημέρα στα παιδιά! Καλό Σ/Κ !
Σωτήρης Γκανάτσιος Σωτήρη, ΠΕΡΑΣΤΙΚΑ! Η σκέψη μας κοντά σου! Γρήγορα να γίνεις καλά! Οι φίλοι σου σε περιμένουν!
 

12 σχόλια:

Κατερίνα δε 'στάπα; είπε...

Το ΣΟΚ ήταν.... πως τότε.... ήταν 5 Οκτωβρίου 2009!!!
Πώς έκλεισα μια πενταετία πολύ δύσκολης παράτασης, μετά!
Θυμόμουνα πάντα το γεγονός, όχι όμως και την ημερομηνία, γιατί, έτσι είμαστε εμείς οι άνθρωποι, πόσο μάλλον εγώ που ανακατεύομαι με πολλά!...
Το ξέχασα...
Ήρθε το Άγιο Άλογο, όμως, σήμερα, ΝΑ ΜΟΥ ΤΟ ΘΥΜΙΣΕΙ!!!
Ζω για κάποιον λόγο, δεν ξέρω ποιόν!
ΕΚΕΙΝΗ, ξέρει!
Ταραγμένη... δεν το συζητάμε!
ΜΕΓΑ ΜΗΝΥΜΑ!
Για το απλό άλογο, δεν έμαθα τίποτα, ακόμα!
Είμαι σίγουρη πως είναι καλά, κι ότι θα το ξαναδώ, σύντομα!

Κατερίνα δε 'στάπα; είπε...

Τρελαμένη, ώρα 12¨25!
Τηλεφώνησα 12 και 6 στον γιο μου, για να του πω το ΣΟΚ μου!

Εκεί ήταν ο Σωτήρης!!!

Ποτέ νύχτα, κυρίως τώρα... μετά την επέμβαση στο κεφάλι!!!

Είχα τάξει... (γραμμένο είναι κι αυτό, σαν προσευχή, μόνο) κι όλα πήγαν καλά!

Η Νέα Μάκρη, μας περιμένει!!!

Τι να πω;

Θε μου, Χρστέ και Παναγιά μου, και Άγιε Εφραίμ, εσείς, ξέρετε!

Σας ευχαριστούμε!!!
Κι ο Σωτήρης συγκλονίστηκε και δεν πρέπει.

Εσείς όμως, μας προσέχετε!!!

Ολοζώντανη η θρησκεία μας, παιδιά, ολοζώντανη!

Κατερίνα δε 'στάπα; είπε...

http://katerinadestapa.blogspot.gr/2009/10/blog-post_06.html

Κατερίνα δε 'στάπα; είπε...

http://katerinadestapa.blogspot.gr/2009/10/blog-post_214.html

Κατερίνα δε 'στάπα; είπε...

http://katerinadestapa.blogspot.gr/2009/10/blog-post_6250.html

Κατερίνα δε 'στάπα; είπε...

Τόσα πολλά τα κολλήματα (τυχαία;), φαίνονται, ακόμα κι αυτά!
Αγαπημένε μου, μπλόγγερ, σ' ευχαριστώ, ακόμα και γι' αυτά!
Μου δίνεις ΦΩΝΗ, δεν το ξεχνώ, ποτέ μου!

Κατερίνα δε 'στάπα; είπε...

Προσεχώς, ΠΡΩΤΑ Ο ΘΕΟΣ, θα διορθώσω την ανάρτηση, για να μην μπερδεύεστε.
Ένα μεγάλο ΣΥΓΓΝΩΜΗ, γενικά...

Κατερίνα δε 'στάπα; είπε...

Προσεχώς, ΠΡΩΤΑ Ο ΘΕΟΣ, θα διορθώσω την ανάρτηση, για να μην μπερδεύεστε.
Ένα μεγάλο ΣΥΓΓΝΩΜΗ, γενικά...

Κατερίνα δε 'στάπα; είπε...

.... Ήταν ξημερώματα στις 5 Οκτ. που κατέβασα το ΦΕΙΣ και ΌΧΙ βράδυ!
Όταν οι συμπτώσεις είναι πολλές, ξεφεύγουν από λογικές εξηγήσεις!

Κατερίνα δε 'στάπα; είπε...

Μόλις γύρισα σπίτι.
Βρήκα το Άλογό μου...!
Δεν υπήρχε καλύτερο δώρο για μένα, ειδικά, σήμερα!
Περισσότερα, άλλη στιγμή.
Χαρούμενη!

Κατερίνα δε 'στάπα; είπε...

Ένα σύντομο παρόν στα σχόλια, μόνο και μόνο, για την ενημέρωσή σας!
Ανέβασα ένα βιντεάκι, με εικόνες τις ημέρας μου, μέσα είναι και το Αλογάκι κι όλα τα "τρελά" που εγώ θεωρώ καλά ή κακά "σημάδια".
Απ' όλα έχει η ζωή, έτσι κι αλλιώς!

Κατερίνα δε 'στάπα; είπε...

(Εννοείται, σ' αυτή, την παλιά ανάρτηση!)