Ταμένο blog...
στίγματα κάποιων στιγμών
και θαυμάτων

Πέμπτη 26 Φεβρουαρίου 2015

«Μία πάνω και μία κάτω»

«Μία πάνω και μία κάτω»

OLYMPUS DIGITAL CAMERA
Είναι οι στιγμές της χάριτος, που γεμίζει την ύπαρξή μας. Τότε όλα είναι ωραία! Η ζωή έχει νόημα, η ειρήνη και η χαρά κυριαρχούν στην καρδία, η ευτυχία πηγάζει από μέσα μας.
Είναι όμως και οι στιγμές του πειρασμού, της δοκιμασίας. Τότε όλα είναι σκοτεινά. Η ζωή δεν κυλά. Η θλίψη γεμίζει τον καρδιακό χώρο. Τίποτε δεν μας ικανοποιεί. Αναζητούμε τη χαμένη χαρά.
Φαίνεται πως κανείς δεν περνά τη ζωή του μόνο με τη μια κατάσταση. Ούτε, βέβαια, οι άγιοι είχαν μόνιμη τη χάρη του Θεού. Κι αυτοί, όπως όλοι οι άνθρωποι, είχαν και τους πειρασμούς και τη χάρη, τη θλίψη και τη χαρά, την αναστάτωση και την ειρήνη.
Λέγεται ότι ο άγιος Σιλουανός, στην αρχή της μοναχικής του ζωής, όταν μετά την πρώτη του εξομολόγηση δέχτηκε έντονα τη χάρη του Θεού, άφησε ανεξέλεγκτα τον εαυτό του να τη ζει. Τότε την έχασε και συμβουλεύτηκε το Γέροντά του που του συνέστησε εγκράτεια και στη χάρη και στη θλίψη.
Ο σοφός λόγος του Γέροντα μάς δείχνει τον τρόπο που προφυλάσσει την ψυχή από ακρότητες. Όταν θεωρούμε ότι όλη η ζωή μας είναι χαρά, βρισκόμαστε σε πλάνη. Όπως και όταν θεωρούμε ότι όλη η ζωή μας είναι πόνος. Οι καταστάσεις αυτές, καθώς ξέρουμε από την πείρα μας, εναλλάσσονται. Όπως και η έντασή τους δεν είναι πάντα η ίδια.
Χρειάζεται να μην υπεραιρόμαστε, όταν βιώνουμε την ευτυχία, νιώθοντας υπεροψία, ούτε να αφήνουμε τη θλίψη να κυριαρχεί την ύπαρξή μας, θεωρώντας ότι είναι το τέλος του κόσμου. Η υπομονή και η αναμονή της «επόμενης φάσης» θα μας συγκρατεί από τις υπερβολές.
Το «μιαν πάνω και μιαν κάτω», που ακούγεται από ανθρώπους που έχουν πείρα της ζωής, είναι αλήθεια! Καμιά κατάσταση δεν είναι σταθερή και συνεχής. «Τα πάντα ρει» του Ηράκλειτου, όπως και η φράση του «κανείς δεν μπορεί να μπει στο ίδιο ποτάμι δύο φορές», δείχνει την πραγματικότητα.
Στην ασκητική παράδοση βλέπουμε να βιώνονται οι εναλλαγές αυτές ως φυσικές καταστάσεις, όπως εναλλάσσονται στη φύση οι εποχές. Αν της άνοιξης προηγείται ο χειμώνας, όπως και του Φθινοπώρου το καλοκαίρι, είναι βέβαιο ότι της χάριτος θα προηγηθεί ο πειρασμός και του πειρασμού η χάρις.
Αναφέρεται στο Γεροντικό για ένα νεαρό μοναχό, ο οποίος επισκέφτηκε ένα Γέροντα για να του εκφράσει τον πειρασμό του και να ζητήσει βοήθεια.
– Κάνε μια ευχή για μένα, πάτερ, διότι πολύ θλίβομαι από τους πειρασμούς των δαιμόνων.
Και ο γέροντας μου είπε:
– Παιδί μου, εσύ είσαι νέος και δε θ’ αφήσει ο Θεός να καταπονηθείς από αβάσταχτους πειρασμούς.
Κι εγώ του είπα:
– Και νέος είμαι και πειρασμούς έχω από πολύ ενάρετους ανθρώπους.
Κι εκείνος πάλι μου είπε:
– Λοιπόν, ο Θεός θέλει να σε κάνει σοφό.
Κι εγώ είπα:
– Πώς θα με κάνει σοφό; Εγώ κάθε μέρα γεύομαι το θάνατο της ψυχής.
Κι εκείνος αμέσως απάντησε:
– Σώπα, παιδί μου. Είπα ότι σε αγαπά ο Θεός και θα σου δώσει τη χάρη του.
Η ειρήνη της καρδίας, ως μόνιμη πλέον κατάσταση, προέρχεται από την ταπείνωση που ξέρει να αποδέχεται το θέλημα του Θεού, όποιο και να ’ναι· που χαίρεται ως δώρο τις μέρες της χάριτος και υπομένει ως παραχώρηση τις μέρες του πειρασμού· που εμπιστεύεται τον ουράνιο Πατέρα και αφήνεται στα γεγονότα που έρχονται ως τρόποι που φανερώνει το θέλημά Του για μας, δηλαδή την αγάπη Του.
π. Ανδρέα Αγαθοκλέους
Πηγήisagiastriados.com
πηγή

7 σχόλια:

Paraskevi Lamprini M. είπε...

στην αρχή... πράγματι ... είσαι πολύ πολύ χαρούμενος.... (όπως λέει για τον Αγ. Σιλουανός.... Δεν συγκρινόμαστε, βεβαίως,... αλλά έτσι είναι... )...
Χαίρεσαι πολύ και για αρκετό καιρό...
μετά... θέλει ένα μέτρο... γιατί... δεν είσαι πάντα σε χαρουμενη διάθεση... Είναι όμως πολύ ωραία... (η αρχή... ) σου δίνει μία ώθηση... και... αυτά...

καλό βραδυ, Κατερίνα... χάρηκα... που είσαι εδώ... νασαι καλά!!!! <3

Κυκλαμίνα είπε...

Δε γίνεται να απέχω απ'τα κοινά, Λαμπρινή,οπότε,τα "δυνατά" που πετυχαίνω, τα κρατάω και τα αναμεταδίδω!
Κιεσύ να είσαι καλά και με τα δικά σου "μέτρα" που παρατείνουν την χαρά!
Σού πάει,άλλωστε, σού ταιριάζει!
Φιλιά πολλά!

Paraskevi Lamprini M. είπε...

χαίρομαι... που είσαι εδώ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! <3 καμάρι μου...

Κυκλαμίνα είπε...

Το ξέρω, Λαμπρινή!
Να είσαι καλά!
Νωρίτερα συγκινήθηκα μαζί σου, γιατί... βάζοντας τάξη σε βιβλία και χαρτιά... ξαναβρήκα τα δώρα σου!...
Είχα ξεμείνει από εικονίτσα του Αγίου Εφραίμ,που συνήθως αφήνω στα προσκυνητάρια και το μεσημέρι Τού "έλεγα"...τώρα...!
Νά το, το σημάδι,τσάκα τσάκα!...
Σ' ευχαριστώ για όλα!
Στομέλλον,ποτέδεν ξέρεις, ίσως ανταποδώσω.
(Κάτι γίνεται καικολλάνε οιλέξεις,από χθες.Πάτησα κάποιο κουμπί κατά λάθος; Για πες!
Ή μού κολλάει το διάστημα;)
Άγιος Παίσιος, τόμοι! Ευτυχώς τον μαθαίνουμε ιντερνετικά! Πότε να διαβάσεις, πια;
Εφόσον το λαπ παραμένει στο τραπέζι της κουζίνας, τ'ανοίγω όταν κάθομαι για τσιγάρο ήόταν δεν έχω κέφια για κάτι άλλο.
Φιλιά! Σ'ευχαριστώ, ξανά,αναδρομικά!

Paraskevi Lamprini M. είπε...

χαίρομαι που το ξέρεις... είναι ανακουφιση για μένα... (και πάλι να το ακουω..και πάλι...)...
καμάρι...μάλλον το διάστημα κολλάει... πού και που... το παθαίνω κι εγώ... ! - μόνον που ελπίζω να μην γίνει μονιμο πρόβλημα το διαστημα... και.. αυτά... )...
τα δώρα... δεν θέλουν δώρα....
γιατί είναι δώρα...φιλίας... και τίποτε άλλο...
έχω δώρα...απο εσένα... δεν θέλω άλλα...
Λαμπρινή... η λαλιστατη... ΜΑΚΙΑ!

Paraskevi Lamprini M. είπε...

Άγιος... Παίσιος...
δεν μπορείς να φανταστείς πόσο πλούσιος είναι.... (μάλλον μπορείς... )...
σιγά σιγά... τον διαβάζω... - είμαι στον Στ' τόμο- για να μπορω να εφαρμόσω ή να καταλάβω...
να μας βοηθάει... γιατί τον χρειαζόμαστε... (μαζύ με τον Άγιο Εφραίμ...και τον Αγιο Πορφύριο...)... οι καλοί μας ... Άγιοι...

Κυκλαμίνα είπε...

....Μπορώ...ένας λόγοςείναι! Απλά,νοιώθω σα να ταξέρω...κάπως! Μάλλον επειδή τα καταλαβαίνω αμέσως!
Πάντα ήμουνακαλή στα Θρησκευτικά!
Στοδημοτικό,"η Καίτη θα μας πει ταδιδάγματα!"
Στο Γυμνάσιο,"μόνο η Σταματίου σηκώνει χέρι;"
Τουλάχιστον, μέχρι Γ'ΓΥμνασίου!
Φιλιά όκευ, τα είπαμε!
Κολλάει άγρια, αλίμονό μου!
Τί πότε πότε;
Α, καλά!
Όλαμίαλέξη! Ψυχή βαθειά!