....
Πάντα δύσκολη η αρχή, κυρίως η Δημόσια Προσευχή!
Εσύ ξέρεις αν έχει νόημα, έτσι!
Εμένα με μάλωσε, τότε...
Δεν με πίστεψε, ούτε και τολμώ να του το ξαναπώ.
Με κορόιδεψε... μα δεν με πείραξε αυτό.
Ο καθένας είναι ελεύθερος να πιστεύει ή όχι.
Για κείνον με νοιάζει!
Δεν αντέχω ν' ακούω πως υποφέρει!
Προσεύχομαι εγώ για κείνον. Η σκέψη μου είναι εκεί, κοντά του, κι ας είμαι χιλιόμετρα μακριά.
Δωσ' του, Σε παρακαλώ, δύναμη, κουράγιο, πίστη...
Δείξ 'του ένα σημάδι Σου, να Σε πιστέψει και να τρέξει κοντά Σου!
Μακάρι οδηγώντας ο ίδιος τ' αυτοκίνητο!
Εσύ ξέρεις, "πως"!
Εγώ και να πάω, δεν μπορώ να βοηθήσω!
Μόνο Εσύ, μπορείς!
... Συγγνώμη...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου