Φωτοσκιάσεις - Αγία Υπομονή 1

..... (συνέχεια της προηγουμένης  ανάρτησης)

Παρασκευή μεσημέρι, αφού ξεμπέρδεψα με τις εξωτερικές δουλειές μου, τηλεφώνησα στην φίλη μου να δω πως σκέφτεται.
Είδα ότι κι εκείνη το είχε ανάγκη.
Τότε τηλεφώνησα στον παππά, τελικά, Παρασκευή απόγευμα έγινε στο σπίτι μου το Ευχέλαιο και πολύ το ευχαριστηθήκαμε όλοι μας!
Μετά, κάποια στιγμή ακούω τον παπά να μιλάει στο τηλέφωνο με έναν ψάλτη και να συννενοούνται για μια αγρυπνία της Αγίας Υπομονής.
Μου φάνηκε ότι κάτι δεν κατάλαβα καλά, γι' αυτό και τον ρώτησα περισσότερα.
Έτσι έμαθα περισσότερα για Αυτή την Αγία Υπομονή!
Κουφό μου φάνηκε, το έγραψα και στο άλλο μου μπλογκ.
Έχω μιλήσει τόσο πολύ για υπομονή εδώ σ' αυτά τα μπλογκ, τόσα χρόνια, έχω φάει τόσο υπομονή στη ζωή μου, έχω πει κι έχω ακούσει τόσες φορές αυτή τη λέξη στη ζωή μου με την έννοια της υπομονής, μα για όνομα γυναίκας και μάλιστα Αγίας, δεν μπορούσα ποτέ μου να το φανταστώ!


"Δευτέρα βράδυ έχουμε αγρυπνία στην Χάρη Της στον Άγιο Νεκτάριο, να 'ρθείτε", είπε ο παππάς.
Η φίλη μου δεν θα μπορούσε, εγώ είπα πως θα πάω, γιατί μ' αρέσει η νύχτα στην Εκκλησία και φέτος δεν πήγα ούτε Μεγάλη Παρασκευή! Μόνο στην Ανάσταση, κι εκεί ήταν απ' έξω... μόνο για να πάρουμε το Άγιο Φως, να προλάβουμε την μαγειρίτσα.... μην κρυώσει!
Ότι κάνει όλος ο κόσμος, δηλαδή!
Λογικότατον;...

Δευτέρα πρωί, έπρεπε να κατέβω κάτω για δουλειές, πέρασα απ' το γραφείο του Γιάννη να του δώσω λαδάκι απ' το Ευχέλαιό μου, εκεί του είπα ότι το βράδυ θα πήγαινα στην αγρυπνία της Αγίας Υπομονής, κι εκείνος μου είπε:

"Τι σύμπτωση! Το πρωί κοιτάζαμε με μια φίλη μια εικόνα κρεμασμένη στο εισόγειο και δεν μπορούσαμε να καταλάβουμε για ποια Αγία πρόκειται! Φαίνονταν μόνο το: "Αγία ΥΠΟ"!

Έφυγα.

(συνεχίζεται, όσο γίνεται στα γρήγορα, γιατί έχω και τα σημερινά!)