***
Κι ένας πρόλογος, τώρα, ξημ. Δευτέρας 11 Απρίλη 2016, ώρα 12 και 35.
...Άντε, να εξηγήσω τώρα, "όνειρο" και Φωνή!
...Σημασία έχει ότι ξύπνησα και βρέθηκα στην κουζίνα, γύρω στις 6 και 30.
...Ναι, ήταν πολύ σημαντικό αυτό το "κάλεσμα", θα πήγαινα, κι ας μην είχα πρόγραμμα να πάω εκκλησία, έτσι, άρον - άρον.
Είχα χρόνο, θα "ετοιμαζόμουνα".
...Τί να σού λέω, εμπόδια!
Τί να σού λέω κι από Άνθωθεν Βοήθεια, ακόμα και στο τι, θα φορέσω!
Έπεφταν από μόνα τους τα ρούχα, μπροστά μου!...
Δεν έχω δει τον χρόνο να κυλάει τόσο αργά σε ρολόι, από χθες!
Κοίταζα, ξανακοίταζα, 9 και 5 και 10 και 15, σε χρόνο με την όπισθεν!
Έτοιμη και ταξί!
Αμ, δε!
και τα εμπόδια;
Κοντεύει 24ωρο, το τηλέφωνο, δεν λειτουργεί!
"Βλάβη που προσπαθούν να επανορθώσουν, λέει στους άλλους"!
δεκτόν!
Τα μάζεψα με τα πόδια.
Στάση, κι Αστική!
Όποτε περνούσε!
Εγώ, θα πήγαινα, πάντως!
Κερί θα προλάβαινα, το άτομο και τα άτομα φανταζόμουνα ότι θέλω να δω (και ένα πρέπει), θα τα έβρισκα, ακόμα και στο σχόλασμα της εκκλησίας και ειδικά το ένα, αν, σίγουρα απ' έξω!
Συνεχίζεται. (εδώ θα τα γράψω)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου