Ήμουνα βιαστική πριν, είχα και "εμπόδια". Εμ! δεν μ' αφήνουνε να αναπτύξω τα θέματά μου! "Σκέτος" εννοώ, δεν έχει Αγιογραφηθεί, ακόμα, γιατί έμαθα πως πέθανε ο Αγιογράφος. Αιωνία του ημνήμη, δεν ξέρω περισσότερα, αλίμονο όμως, αν σταματούσαν οι Αγιογραφίες στις εκκλησιές! Πόσο μάλλον, στον τρούλο, που είναι η Κορ'φή και από ΚΕΙ, φανταζόμουνα, ξεκινάει η Αγιογράφηση ενός Ιερού Ναού!
ΧΡΙΣΤΟΣ! Γι' αυτόν δεν θυσιάστηκαν οι Άγιοί μας; Όταν κοίταξα ψηλά, κι είδα τσιμέντο, νόμιζα πως δεν πάω καλά.
Ωστόσο, ξέρω ότι είναι και οι εποχές δύσκολες, πόσο μάλλον, τώρα! (Βλέπε οικονομική κρίση, μεταναστευτικό.)
Σκέφτομαι: Δεν υπάρχουν άραγε, εθελοντές Αγιογράφοι; Γίνεται, άραγε, Αγιογραφία με δύο ή περισσότερους Αγιογράφους; Απορίες... Ναι. Γιατί, όχι; Αν ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ ΠΟΛΥ, στο ΠΡΟΣΩΠΟ που θα προσπαθήσουν να "πλησιάσουν", γιατί, όχι, να μην γίνεται κι αυτό;
Τροφή για σκέψη, δίνω, στους περαστικούς από δω.
Πάντα κοιτάω ψηλά στον ουρανό, δεν μπορώ να μην τον βρίσκω κι εκεί, στο Σπίτι ΤΟΥ, στην Εκκλησιά ΤΟΥ! Είναι δυνατόν; Έτσι σκέφτομαι, δεν κατέχω και περισσότερα.
Κι αν όχι, δεν γίνεται εθελοντικά, πόσο ακριβοί είναι οι Αγιογράφοι; Να κάνουμε έρανο, γιατί όχι;
θα μού πεις... εδώ, πεινάμε, πεινάνε, πεινούν, θα πεινάσουμε...
Θα σου πω: Ποιος σε φροντίζει μέχρι εδώ; Θα σε φροντίσει και παραπέρα.
θα μου πεις: Δεν είδα θαύματα πολλά...
Θα σου πω: Δεν πίστεψες πολύ, γι' αυτό δεν είδες! Μήπως, ακόμα και το ότι ζεις (όπως ζεις - έστω) είναι ήδη ένα θαύμα; Για ανέτρεξε λίγο στην ζωή σου...
Αύριο, πάλι, αύριο! θα Τον βρούμε τον Χριστό μας! Παντού είναι, αλλά εκεί, επείγει!
1 σχόλιο:
Ήμουνα βιαστική πριν, είχα και "εμπόδια". Εμ! δεν μ' αφήνουνε να αναπτύξω τα θέματά μου!
"Σκέτος" εννοώ, δεν έχει Αγιογραφηθεί, ακόμα, γιατί έμαθα πως πέθανε ο Αγιογράφος. Αιωνία του ημνήμη, δεν ξέρω περισσότερα, αλίμονο όμως, αν σταματούσαν οι Αγιογραφίες στις εκκλησιές!
Πόσο μάλλον, στον τρούλο, που είναι η Κορ'φή και από ΚΕΙ, φανταζόμουνα, ξεκινάει η Αγιογράφηση ενός Ιερού Ναού!
ΧΡΙΣΤΟΣ! Γι' αυτόν δεν θυσιάστηκαν οι Άγιοί μας;
Όταν κοίταξα ψηλά, κι είδα τσιμέντο, νόμιζα πως δεν πάω καλά.
Ωστόσο, ξέρω ότι είναι και οι εποχές δύσκολες, πόσο μάλλον, τώρα! (Βλέπε οικονομική κρίση, μεταναστευτικό.)
Σκέφτομαι: Δεν υπάρχουν άραγε, εθελοντές Αγιογράφοι;
Γίνεται, άραγε, Αγιογραφία με δύο ή περισσότερους Αγιογράφους;
Απορίες...
Ναι. Γιατί, όχι;
Αν ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ ΠΟΛΥ, στο ΠΡΟΣΩΠΟ που θα προσπαθήσουν να "πλησιάσουν", γιατί, όχι, να μην γίνεται κι αυτό;
Τροφή για σκέψη, δίνω, στους περαστικούς από δω.
Πάντα κοιτάω ψηλά στον ουρανό, δεν μπορώ να μην τον βρίσκω κι εκεί, στο Σπίτι ΤΟΥ, στην Εκκλησιά ΤΟΥ!
Είναι δυνατόν;
Έτσι σκέφτομαι, δεν κατέχω και περισσότερα.
Κι αν όχι, δεν γίνεται εθελοντικά, πόσο ακριβοί είναι οι Αγιογράφοι;
Να κάνουμε έρανο, γιατί όχι;
θα μού πεις... εδώ, πεινάμε, πεινάνε, πεινούν, θα πεινάσουμε...
Θα σου πω: Ποιος σε φροντίζει μέχρι εδώ; Θα σε φροντίσει και παραπέρα.
θα μου πεις: Δεν είδα θαύματα πολλά...
Θα σου πω: Δεν πίστεψες πολύ, γι' αυτό δεν είδες! Μήπως, ακόμα και το ότι ζεις (όπως ζεις - έστω) είναι ήδη ένα θαύμα;
Για ανέτρεξε λίγο στην ζωή σου...
Αύριο, πάλι, αύριο! θα Τον βρούμε τον Χριστό μας! Παντού είναι, αλλά εκεί, επείγει!
Δημοσίευση σχολίου