Ταμένο blog...
στίγματα κάποιων στιγμών
και θαυμάτων

Πέμπτη 24 Μαρτίου 2016

..... Παραπάνω από όνειρο. ΑΛΗΘΕΙΑ! - "Με λένε Je Free"

...
.................
..
.................
Μού 'ρχεται να κλάψω...
Να το και βγαίνει.
Πιστευτό.
Δε ξέρω από πού ν' αρχίσω, δεν έχω γράψει πολλές λεπτομέρειες εδώ.
Δεν είναι η ώρα μου, βάση και υγείας που δεν περιέγραψα.
Εν ολίγοις, ένιωσα καλύτερα χθες, έκανα και καναδυο δουλειές βασικές που είχαν μείνει πίσω, μα το βράδυ επειδυνώθηκα, και το παιδί μού είπε:
"Ξεθάρρεψες, γι' αυτό!" κι είχε δίκιο.
Ξάπλωσα νωρίς και άρον - άρον και ξημερώματα ξύπνησα με κλειστό λαιμό, πυρετό και συνάχι, συν τα άλλα μου.
Τσάγια πρώτη φορά, μπρίκια. Δεν τα πίνω. Και φάρμακα έξτρα.
Υπολογιστή, αν και δεν κάνει (μα, πού να πάω;) και κρεβάτι.
Το πολύ κρεβάτι, φέρνει και ύπνο, είδικά, άμα είσαι εξαντλημένος από υγεία.

...Κάπου εκεί, μεσολαβούν τα όνειρα ή τα Αληθινά...
Έχω κι απ' τις δυο περιπτώσεις... γραμμένες κι άγραφες...

Οι άγραφες... δεν "τολμάς" να τις γράψεις... γιατί σε ξεπερνούν. Νιώθεις μικρός, κι έτσι είναι.
'Ομως, όταν Υπάρχει "ροή" και ιστορία καταγεγραμμένη (εν μέρει), κάτι γίνεται.

Αν εξηγήσω, που μάλλον πρέπει, πρέπει να φέρω πολλά λινκς (όπως τα λέτε).

Εν ολίγοις.

Όνειρο.
Ήταν πιο ζωντανό...

Τάχα, έγραφα στο μπλογκ μου, ένα κείμενο που εξηγούσα κάτι για την υγεία μου.
(Λογικό, εφόσον το σκέφτομαι, κι εφόσον εκκρεμούν ακόμα και αναρτήσεις, άγραφες.)

Δεν ήταν πολλές οι γραμμές  που είχα γράψει και "βλέπω" στην οθόνη μου, να συνεχίζεται η δακτυλογράφηση και υπέγραφε:

"Με λένε Je Free"!!!

Ξύπνησα.
Ήρθα και το κράτησα.

"Μιλάει"... δεν ξερω πόσο άξια είμαι να το χειριστώ, θα δείξει.

Ετικέτες που "δένει", Χριστός, Άσσος, Σωτήρα Ζαγοράς, Όνειρα και άλλες.

...Ναι, είμαι συγκλονισμένη...
Ο καθένας θα ήταν.

Επειδή η προσευχή μου περιέχει και παράπονα, εκτός από "Ευχαριστώ", γιατί να με κλείνουν μέσα... απλά πράγματα, φαινομενικά αθώα και θεραπεύσιμα... Ισως, Εκείνος απαντάει, πως ΕΤΣΙ, πρέπει...

Κι αντιθέτως (κατά πώς τα λέει η Εκκλησία), με σπρώχνει στον υπολογιστή... ειδικά, σ' αυτό το blog, πάει μόνο του, αν θέλει, όπως θέλει ή πρέπει.

Πιστευτά, μόνο, αν σού συμβούν...

Δε θα σκεφτόμουνα ποτέ μου... να πω: JE FREE, τον Χριστό μας!
Δεν τό 'χω το Αγγλικό (γενικά, το ξενόγλωσσο - Γαλλικό, λέει, είναι) το αποφεύγω, κιόλας!

Η μετάφραση στο φρι, λέει: δωρεάν
Εγώ, ξυπνώντας, έδωσα την έννοια: ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ!

Τζε, δε θα τον έλεγα ΠΟΤΕ!

Συγκλονισμένη, ναι!

Κι ίσως, θα πρέπει να κάτσω μέσα, αυτές τις Άγιες Μέρες, κι όσα μπορώ, να εξηγήσω... χωρίς να στεναχωριέμαι.
Η ΧΕΙΡ του JE FREE, αυτό θέλει.

Κλείνω.
Εκείνος, ξέρει.
Θα υπέγραφα το όνομά μου:
Με λένε Κατερίνα
σ' αυτό το κείμενο, μα, δεν είμαι και σίγουρη... πια... 

4 σχόλια:

Κυκλαμίνα είπε...

για το ποιος υπογράφει.
Ξέρω, ότι με φέρνει η μ' εμποδίζει, απίστευτες στιγμές, εδώ!

Κυκλαμίνα είπε...

!!!Μόλις πέτυχα αυτή την ανάρτηση και την κοινοποίησα!
http://tamenoblog.blogspot.gr/2016/03/je-suis.html

Μόλις έβγαλα και μια φωτογραφία. Θα την φέρω.

Κυκλαμίνα είπε...

http://tamenoblog.blogspot.gr/2016/03/blog-post_85.html

Κυκλαμίνα είπε...

Δένει η ανάρτηση... και με τα σημερινά παράπονα της Προσευχής μου. Φέρνω ένα σχόλιο σε κόπυ, για να με βρω, εγώ, αν χρειαστεί, Κάποτε, πιο εύκολα.


Blogger Ο/Η Κατερίνα Σταματίου - Παπ είπε...

Σήμερα, βλέποντας το περ'σι, θυμήθηκα κι αυτό:

http://tamenoblog.blogspot.gr/2015/07/blog-post_13.html

Με πέταξε "ΕΚΤΟΣ", αλλά με πήγε στην "ΟΥΣΙΑ".

Έτσι κι απόψε, τελικά...

24 Μαρτίου 2016 - 9:57 μ.μ.