...του "μόλις"... Σημάδι

Μόλις γύρισα...
Έχει ξανασυμβεί, μα σήμερα, ήταν αλλιώς.
"Σ'χώρα με, δε θα καις απόψε...", έλεγα απ' τ' απόγευμα.
...Αρρωστούλα, έβρεχε...

Νωρίτερα, στηλώθηκα λίγο, μόλις το θυμήθηκα, έτρεξα... σιγοβαδιστά...
Βρέχει, γνωστό.

Έκαιγε, ακόμα, Χριστέ μου, έκαιγε...!
Με περίμενε...

Εκεί βγήκε ο κόμπος, που είχε σκαλώσει από χθες, με τον "βαθύ" ύπνο του Κωστή.
Μέσ' τη βροχή, όλα είναι πιο εύκολα.