Ταμένο blog...
στίγματα κάποιων στιγμών
και θαυμάτων

Τετάρτη 11 Μαΐου 2016

Σχόλιο

Σχόλιο μεγάλο, (προέκυψε), αυτής της ανάρτησης, ΕΔΩ
Πήγαινα στο Φεις, για να στείλω τα "παραπονιάρικά" μου και πέτυχα μια ανάρτηση του Σπύρου Μακρυγιάννη, συγκλονιστικότατη!
Είναι ένα "Ευχαριστώ" στον Ιερέα που τον οδήγησε να βρει τον δρόμο του! Το εκτιμώ, με συγκινεί και το σέβομαι απόλυτα, γι' αυτό και το αναμεταδίδω.

Τον Ιερέα Γεώργιο δεν τον έχω γνωρίσει προσωπικά. Μία φορά που πήγα έλειπε στο εξωτερικό και προχθές πάλι, βγαίνοντας γρήγορα, μη σωριαστώ και με μαζεύουνε... (δεν τα έγραψα, ακόμα, μόνο φώτο και βίντεο ανέβασα, ΕΚΕΙ) εκείνος έμπαινε και πήγε δίπλα στην αίθουσα, μετά που ξαναμπήκα, δεν τον είδα, τον άκουσα μόνο απ' τα ηχεία, μετά, έξω στον δρόμο. (Ήταν θέμα υγείας, έπρεπε να φύγω).
Η Ιερή Εκκλησία της Παναγίας Τρύπας, που δεν είναι σε τυχαίο Βράχο, εμένα μού "μιλάει" διαφορετικά, και δε θα διστάσω να εξηγήσω "γιατί", σε άλλη ανάρτηση. (Προσεχώς.)
Συμβαίνει αυτό στους πιστούς, να αντιλαμβάνονται διαφορετικά την Πίστη, (άλλος να πηγαίνει τυπικά στην Εκκλησία, άλλος να νιώθει κάτι παραπάνω, όπως "Ευωδία", και άλλος, τίποτα, έως και πολλά περισσότερα) ίσως  σημασία έχει το βάθος της Προσευχής, ο Οδηγός που θα σού δείξει τον Δρόμο, να Δεις τα ΨΗΛΑ και μετά, έρχεται το ΘΑΥΜΑ, γιατί ο ΥΨΗΛΟΣ ΟΛΩΝ, είδε το βάθος της δικής σου ψυχής, και προσευχής, Σπύρο μου!
Γι' αυτό υπάρχουν οι Ιερείς, για να μην χάνουμε τον Δρόμο μας!
Και μόνο που λες "Ευχαριστώ!", δείχνει πρώτα απ'όλα, δικό σου Ύψος!
"Εύγε!" του Ιερέα Γεώργιου που αναζοπύρωσε την Πίστη σου, γιατί, απ' όσο σε ξέρω, πάντα την είχες!
Απ' ότι θυμάμαι, η παρέα σου και τα Καλλιτεχνικά σε πήγαν εκεί, οπότε, είμαι απόλυτα σίγουρη, κι εκεί έχεις πει, πολλά "Ευχαριστώ!"
Άνθρωποι που λένε δημόσια "Ευχαριστώ", Σπύρο μου, ακόμα και για τα ευκόλως εννοούμενα, δε νομίζω πως έχασαν τον Θείο Δρόμο τους, ποτέ!
Χαίρομαι για την Γιάννα σου, Σπύρο μου, δεν μπορείς να φανταστείς, πόσο!
Παλιότερα είχαμε προσευχηθεί δημόσια, πολλοί φίλοι, εκεί στο Φεις.
Έχω προσευχηθεί κι εγώ για κείνη και για σένα, άπειρες φορές, κι ας μη "φαίνεται"!
Χαίρομαι που νιώθεις ότι βρήκες τον Δρόμο σου, που δυναμώνει η Πίστη σου, που, αν και άντρας, δεν στέκεσαι στις "συμπτώσεις", όπως θα έλεγαν πολλοί!
Έτσι τις λένε, και πολλές γυναίκες, μην ανησυχείς!
Είναι θέμα "Δρόμου", δικής σου πορείας ζωής, Οδηγού - Ιερέα, (σίγουρα!) και Λατρευτικού χώρου, μα να μην ξεχνάς, ο Χριστός, η Παναγία μας, το Άγιο Πνεύμα, καθώς και όλοι οι Άγιοί μας, είναι ΠΑΝΤΟΥ!
Είναι σίγουρο πως και η ίδια προσεύχεται, κι είναι σίγουρο πως, κι ΕΚΕΙΝΟΣ ακούει και θα σας δώσει ΥΓΕΙΑ και χαρές που δικαιούστε ως ζευγάρι, στο μέλλον!
Υπομονή, Σπύρο μου!
Εκείνος, ΕΚΕΙ ΨΗΛΑ, ξέρει!

Τα ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΕΥΧΟΜΑΙ, με ΟΛΗ μου την ΨΥΧΗ και το ξέρεις!

Πρόλογο πήγα να κάνω, μα βγήκαν πολλά, οπότε, ας μείνει το σχόλιο, ως ξεχωριστή ανάρτηση.
Δεν σβήνω λέξη! Να συμπληρώσω ότι δεν πρόλαβα, μπορεί!
Πήγε 5 και 24!

3 σχόλια:

Drmakspy είπε...

Κατερινάκι μου.... δεν έχω λόγια...

Κυκλαμίνα είπε...

Δεν χρειάζονται λόγια, Σπύρο μου, απλά, να σε νιώθω, να σέβομαι αυτό που νιώθεις και αντίστροφα.
Έγραψα (ή καλύτερα, ένιωσα) πολλά και στο ποίημα της Μεγάλης Παρασκευής. Δε θέλω να σε χασομεράω, όμως.
Προχωράμε με καθαρή αγάπη και κατανόηση και κάνουμε τον κόσμο όλων μας, καλύτερο!
Φιλάκια, καλά να περνάς, να προχωράς, να βαδίζεις, να ζεις το κάθε βήμα!...

Κυκλαμίνα είπε...

Εδώ, Σπύρο, όταν θα έχεις χρόνο, δες όλα τα "δικά" μου που αφορούν την Παναγία Τρύπα. Κι όπου διαφωνείς, είναι μια καλή ευκαιρία για συζήτηση από κοντά, για να επικοινωνούν επί της ουσίας τα μάτια μας.
Αυτά, πάντα εκφράζονται καλύτερα απ' τις λέξεις.
https://tamenoblog.blogspot.gr/search/label/%CE%A0%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CE%B3%CE%AF%CE%B1%20%CE%A4%CF%81%CF%8D%CF%80%CE%B1