Επιτάφιος Αγίας Βαρβάρας - 2016
Φεύγοντας απ' τον Επιτάφιο του Αγίου Κοσμά, βγήκα πάλι στην στάση. Ίσως πετύχαινα αστική. Ο προηγούμενος οδηγός μού είχε πει, πως τα δρομολόγια γίνονται κανονικά, αναλόγως όμως τους Επιταφίους και οι καθυστερήσεις.
Σχεδόν αμέσως, ήρθε.
Νομίζω, συναντήσαμε άλλον έναν Επιτάφιο, μα ντράπηκα να φωτογραφίσω.
Μετά, όμως, στον επόμενο, σηκώθηκα!
Όταν κάθισα πάλι, ενώ περνούσε ακόμα κόσμος, ρώτησα με νοήματα, απ' το τζάμι:
"Από ποια Εκκλησία;"
Μια παρέα παιδιών, πίσω μου, μέσα στο λεωφορείο, μού είπε πως άκουσε, πως η παρέα των έξω παιδιών, απάντησε:
"Της Αγίας Βαρβάρας!"
Πόσους Επιταφίους είχα δει;
Δεν τους μέτρησα.
Δεν είχα δει, όμως, της γειτονιάς μου! Κι αυτό, δεν ξανάγινε!
Ο οδηγός, όταν μπήκα στο λεωφορείο, μού είπε:
"Συνάντησα πέντε Επιταφίους! Όλο καθυστέρηση, απόψε!"
"Μην το παίρνετε, έτσι... Πάρ' τε το, για γούρι..." του είπα, καταλαβαίνοντάς τον, ότι εκείνη την νύχτα, τον είχε κουράσει η δουλειά του.
Όταν κατέβηκα, ανταλλάξαμε ευχές, ήταν άλλος άνθρωπος!
...Οπότε, περπάτησα λίγο, μετά, ήμουνα τυχερή στον δρόμο μου, (τσικ δεν κάνει ο τσίγκος! Η βροχή, δηλαδή! 4 και 20)
και συγκινήθηκα που με περίμεναν και τα προσκυνητάρια μου, εννοείται!
Είμαι, της συγκινήσεως...
(Αργές οι σταγόνες, έξω! Τακ, τακ! !!!) 4 και 21, πάμε για δημόσια όλα!
Φεύγοντας απ' τον Επιτάφιο του Αγίου Κοσμά, βγήκα πάλι στην στάση. Ίσως πετύχαινα αστική. Ο προηγούμενος οδηγός μού είχε πει, πως τα δρομολόγια γίνονται κανονικά, αναλόγως όμως τους Επιταφίους και οι καθυστερήσεις.
Σχεδόν αμέσως, ήρθε.
Νομίζω, συναντήσαμε άλλον έναν Επιτάφιο, μα ντράπηκα να φωτογραφίσω.
Μετά, όμως, στον επόμενο, σηκώθηκα!
Όταν κάθισα πάλι, ενώ περνούσε ακόμα κόσμος, ρώτησα με νοήματα, απ' το τζάμι:
"Από ποια Εκκλησία;"
Μια παρέα παιδιών, πίσω μου, μέσα στο λεωφορείο, μού είπε πως άκουσε, πως η παρέα των έξω παιδιών, απάντησε:
"Της Αγίας Βαρβάρας!"
Πόσους Επιταφίους είχα δει;
Δεν τους μέτρησα.
Δεν είχα δει, όμως, της γειτονιάς μου! Κι αυτό, δεν ξανάγινε!
Ο οδηγός, όταν μπήκα στο λεωφορείο, μού είπε:
"Συνάντησα πέντε Επιταφίους! Όλο καθυστέρηση, απόψε!"
"Μην το παίρνετε, έτσι... Πάρ' τε το, για γούρι..." του είπα, καταλαβαίνοντάς τον, ότι εκείνη την νύχτα, τον είχε κουράσει η δουλειά του.
Όταν κατέβηκα, ανταλλάξαμε ευχές, ήταν άλλος άνθρωπος!
...Οπότε, περπάτησα λίγο, μετά, ήμουνα τυχερή στον δρόμο μου, (τσικ δεν κάνει ο τσίγκος! Η βροχή, δηλαδή! 4 και 20)
και συγκινήθηκα που με περίμεναν και τα προσκυνητάρια μου, εννοείται!
Είμαι, της συγκινήσεως...
(Αργές οι σταγόνες, έξω! Τακ, τακ! !!!) 4 και 21, πάμε για δημόσια όλα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου