Τα λόγια και τα χρόνια τα χαμένα...

για τις  6 Μάη 2016, άμα προκάνουμε... τα γράφουμε, προσεχώς!

Η ζωή τρέχει, αλίμονο, άμα περίμενε εμένα!

Πολλή φωτογραφία, ξέρω!
Κι είναι κουνημένες μόνο, αυτές που έβγαλα χαλαρά, στο σπίτι!!!

Ήθελε μηχανή, φέτος!...
Δεν ήξερα!

Την πήρα μαζί μου και ξεκίνησα...
Πέσ' το ΕΚΔΡΟΜΗ, πέσ' το ΠΡΟΣΕΥΧΗ, πέσ' το, όπως θες!

Από πέρυσι, δεν είχα εικόνες, κι είχα κολλήσει σε μία, ΠΟΛΥ!
Μία φορά τον χρόνο μού δινόταν η ευκαιρία να ΤΗΝ "ΞΑΝΑΔΩ", πήγα, τα "κατάφερα"!
ΗΘΕΛΕ και τα "κατάφερα", δεν το συζητάμε!

Έτσι έπρεπε να γίνει, όχι όπως το φανταζόμουνα!...


Θα τα πω, φαντάζομαι...

Αφού μού δίνει δύναμη, κι ανέβασα την "ύλη", τα λόγια τρέχουν... σαν τ' 'Αλογα...!

Η αλήθεια είναι πως "χόρτασα" Εκκλησία, φέτος!

Δίκαια παραξενεύτηκαν οι άλλοι...!

Προέκυψε...

Μια ζωή προσευχόμουνα παντού. Κυρίως στο σπίτι και σε εξωκκλήσια.
Δεν πάει να πει, πως όποιος ξημερωβραδιάζεται στην Εκκλησία, είναι και πρότυπο ΚΑΛΟΥ Χριστιανού!

Αλίμονο, αλλιώς "μετράει¨και ο Καλός και ο Χριστιανός!

Απλά, φέτος το πήρα "ζεστά", γι' αυτό και πήγα σε πολλές Εκκλησιές!

Γι' αυτό, ίσως και να τις φωτογράφησα, για να τις επισκέπτομαι νοερά, όποτε θέλω!

Τα μπλογκς, πάντα με βοηθάνε να βρω πιο εύκολα τα αρχεία μου, γι' αυτό και πιστή σ' αυτά και επιλογή το περισσότερο μόνη, αντί να πάω να χαρώ, με τα παιδιά στο Φέις και να μάθω τα νέα τους!

και δεν σας είπα!
Έκλεισα δέκα χρόνια μπλόγγερ!

Καλώς;
Κακώς;
Η νεκροψία θα το δείξει!

Το συμπέρασμα το δικό μου;

Αρνητικότατον!

Δεν ζυγίζονται οι στεναχώριες με τις χαρές, ούτε τι "κέρδισα" ή τι "έχασα".

Μικρόβιο.

Στο άλλο μπλογκ έχω σχετικά. (του ύψους,)